پیرو بخش نخست این نوشتار، درباره سند دوم میتوان گفت بر اساس یک حدیث که در کتابهای حدیثی معتبر ذکر شده، روز اول ماه محرم، ریانبنشبیب خدمت امامرضا (ع) رسیده است. وی در آغاز این حدیث میگوید: «در اولین روز ماهمحرم بر امامرضا (ع) وارد شدم.» در این حدیث گفتار امامرضا (ع) درباره مصیبتهای سیدالشهدا (ع) در ماهمحرم وجود دارد. طبق این حدیث، امامرضا (ع) در نخستین روز ماهمحرم که ریانبنشبیب خدمت آنحضرت رسیده است، برای وی ذکر مصیبت کردهاند. فرزند شبیب متن روضه امامرضا (ع) برای اباعبدا... الحسین (ع) را گزارش کرده است. این ذکر مصیبت امامرضا (ع) در نخستین روز ماهمحرم برای یک نفر که خدمت امام رسیده است، اهمیت و ارزش برقراری مجلس سوگواری در حماسه حسینی و ذکر مصیبت از آغاز ماهمحرم را نشان میدهد. متن این سخنان امامرضا (ع) به ریانبنشبیب، سیرهرضوی در دهه اول ماهمحرم را روشن میکند. دستور به گریستن در روز اول ماهمحرم، حجت شرعی برای پیروان اهلبیت (ع) در اقامه مجلس ماتم سیدالشهدا (ع) از روز اول ماهمحرم است.
در این نوشتار تنها ۲ حدیث از امامرضا (ع) برای روشنساختن مستندبودن عزاداری دهه اول محرم ارائه شده است؛ بنابراین عزاداری و سوگواری در مصیبت اباعبدا... الحسین (ع) از آغاز ماهمحرم تا عاشورا سند شرعی دارد و سیره امامان (ع) گواه ارزشمندی و کارآمدی آن است. دهه رسمی عزاداری در سیره معصومین (ع) همین دهه اول ماهمحرم است. توجه به روزشمار دهه اول محرم نیز به روشنشدن جهت این سوگواری کمک میکند. امامحسین (ع) و اهلبیت و یاران آنحضرت در دوم ماهمحرم سال ۶۱ هجری به سرزمین کربلا وارد شدند. سپاه عمرسعد در سوم محرم وارد کربلا شد. پنجم محرم نیز ابنزیاد سپاهی به کوفه اعزام کرد تا از حرکت مردم برای یاری امامحسین (ع) جلوگیری کند. در هفتم ماهمحرم آبفرات بهدستور عمرسعد بهروی امامحسین (ع) و یاران آنحضرت بسته شد. در روز عاشورا سبط پیامبرخدا (ص)، اباعبدا... الحسین (ع) و ۱۸ تن از جوانان بنیهاشم و همه اصحاب امام شهید شدند و سر آنان از تن جدا شد و بدنهای شهدا روی زمین ماند و اسب بر بدنها تاختند. شام عاشورا بر خیمهها حمله کردند و اهلبیت (ع) را بهاسارت بردند. اینها نیز در موضوع مصیبتهای اهلبیت (ع) جای میگیرد.