بحران هویت دوگانه برای رسانه

کم نیستند آن ها که نقد می کنند. کم نیستند کسانی که افشا می کنند. کم نیستند آنانی که لب به مطالبه می گشایند، اما وقتی کسی به همه آن موضوعات نقدشده یک تنه عمل می کند، تراژدی انتقاد به کمدی فرار منتهی می شود.این حکایت فرار برخی خبرنگاران منتقد است که تا هستند از نقد پرهیز نمی کنند، اما تا فرصتی می یابند، برای همیشه می روند، بی آنکه تعهدی در برابرهمه آن گفته ها داشته باشند.به عنوان یک فعال رسانه ای، نمی شود چشم بر فشارهایی که برای اصحاب رسانه گاه ارعاب آور می شود، بست، اما بی باوری در برابرگفته ها و نوشته ها، آفتی است که این روزها به جان برخی از ما رسانه ای ها افتاده است.
اینکه آیا این فشارها دلیلی بر این است که روزنامه نگار حرفی بزند، چیزی بنویسد و کنشی کند که آن را قبول ندارد، سؤالی است که باید پس از آگاهی از موضوع به آن پرداخت؛ اما این آسیب که چرا برخی اصحاب رسانه بی آنکه اعتقادی به خروجی حرفه ای کار خود داشته باشند، ناگهان به اردوگاهی دیگر بروند، بی تردید نسبتی با اصول کار رسانه ندارد.
برای مخاطبان رسانه، مهم ترین اصل، صداقت است. اگر کسی در تلویزیون به مردم ایران درود می فرستد، اما فرزندش را در خاک کشوری دیگر به دنیا می آورد و اگر خبرنگاری نقد دوتابعیتی ها می کند، اما خبر می رسد که درخواست پناهندگی داده است، این ها همه مخاطب را به رسانه بی اعتماد می کند. گویی همه بلندگویی هستند که صدایی از خودشان بیرون نمی آید!این ها همه درسی است برای آنکه مدیران رسانه خبرنگاران را وادار به بیان دیدگاه هایی نکنند که مایل به بیانش نیستند. از رسانه ای ها چهره ای نسازند که با شخصیت حقیقی و حقوقی شان در تعارض قرار گیرد. فشار هویت دوگانه، نه اصحاب رسانه، که رسانه ها را از بین می برد و دود ناشی از آتشی که به جان رسانه می افتد، به چشم همه خواهد رفت.هویت دوگانه و تعارضات هویتی امروز تهدیدی برای همه است. استاد دانشگاهی که درس می دهد، اما به درسی که می دهد باور ندارد، مدیری که به قانونی که اجرا می کند باور ندارد، خبرنگاری که به نوشته هایش باور ندارد، سخنرانی که به موعظه هایش باور ندارد، نماینده ای که به مقرراتی که خود وضع می کند اعتقادی ندارد، همه تهدیدی برای جامعه امروز ایران هستند. لشکر دارندگان هویت جعلی را باید مهار کرد؛ چرا که مرجعیت رسانه و دولت و مجلس و منبر را از بین می برند. راهکارش کم کردن از شعارها و عمل به باورهاست.زمانی که تا این اتفاق رخ ندهد، باید شاهد تعارضاتی بود که آبروبر هستند.