سردار نقدی در تایباد: ایران و افغانستان یک ملت هستند افشاگری دیلی تلگراف: شبه نظامیان طالبان پناهندگی گرفته و به انگلیس آمده‌اند طالبان از عبور بیش از ۹۶ هزار پرواز بین‌المللی از آسمان افغانستان در سال جاری خبردادند دست یاری مشهد برای تحول در ساختار مدیریت شهری هرات سفیر ایران در کابل درباره اشتغال اتباع ۲ کشور با طالبان رایزنی کرد شگفتی نماینده هرات در لیگ برتر فوتسال افغانستان | کامبک جواب داد پاکستان به رسمیت شناسی طالبان را در حد گمانه‌زنی دانست حامد کرزی: احترام به حق تعیین سرنوشت فلسطینی‌ها، راه‌حل بحران خاورمیانه است معاون سخنگوی حکومت طالبان: فرمان عفو عمومی شامل همه مهاجران بازگشتی است احتمال وقوع سیل در ۹ ولایت افغانستان (اول مردادماه ۱۴۰۴) توزیع ۱۰۰ تن کالای اساسی در بین اتباع غیرمجاز افغانستانی در مرز دوغارون اینفوگرافی| نگاهی به سفر رسمی والی هرات به خراسان رضوی قدردانی سرپرست کنسولگری افغانستان در زاهدان از تسهیل خروج مهاجران افغانستانی تأکید دوباره کرزی بر اهمیت آموزش زنان و دختران | نبودن دختران در کنکور افغانستان مایه تأسف است اولین سفر فرستاده ویژه بریتانیا برای افغانستان به کابل مدیرکل امور اتباع خراسان رضوی: ۴۰ درصد اتباع غیرمجاز افغانستانی استان به کشورشان بازگشته‌اند ششمین نشست کمیته مشترک اقتصادی خراسان رضوی و هرات | از امضای تفاهم‌نامه جامع تا توافقات اجرایی در حوزه‌های راهبردی قیمت افغانی به تومان و دلار، امروز (سه‌شنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۴) خاطره‌سازی برای اتباع با بدرقه ایرانی کاهش صف‌های مرزی و تسهیل خروج مهاجران افغانستانی از طریق دوغارون هشدار یونیسف درباره وضعیت نابسمان آب در کابل | پایتخت افغانستان ۵ سال دیگر خشک می‌شود
سرخط خبرها

در کمین دانایی

  • کد خبر: ۴۸۰۰۰
  • ۰۵ آبان ۱۳۹۹ - ۱۷:۵۰
در کمین دانایی
محمدکاظم کاظمی - شاعر و پژوهشگر

من در این سال‌ها هیچ قومی و مردم هیچ منطقه‌ای را در دانش‌اندوزی به اندازۀ قوم هزاره و مردم مناطق مرکزی جدی و پیگیر ندیدم. از همان سال‌های اول مهاجرت ما به ایران، می‌دیدیم که اغلب مردم از دیگر اقوام افغانستان، از جمله مردم هرات، در کار فعالیت‌های اقتصادی‌اند و مردم مناطق مرکزی با جدیت در تلاش یادگیری، هرچند یادگیری در آن زمان فقط در حوزه‌های علمیه میسر بود برای مهاجران ما.

 

و پس از تحولات جدید نیز چنین بوده است. شاید این انتخاب ناگزیر و سرنوشت محتوم مردمی بوده است که مناطق زندگی‌شان نه برای کشاورزی مساعد است، نه برای بازرگانی و نه برای سیاست‌ورزی. به راستی در مناطق مرکزی چه می‌توان کرد جز مجهزشدن به دانش؟ تا به این وسیله بشود ستم و محرومیت چندین قرنه را جبران کرد؟

 

و این دقیقاً چیزی است که می‌تواند مایۀ هراس باشد برای کسانی که چشمِ دیدن بهروزی و موفقیت این قوم و این مردم را ندارند. مانع کشاورزی می‌شود شد. می‌توان زمین مردم را از آنان گرفت، چنان که گرفتند. مانع بازرگانی می‌شود شد، می‌شود آنان را در مناطق کوهستانی مرکز کشور محصور ساخت، چنان که ساختند. مانع دستیابی به قدرت سیاسی می‌توان شد، با انحصارگری در قدرت و ایجاد مکانیسم‌های محدودکننده. ولی مانع دانش‌اندوزی چگونه می‌توان شد؟ تنها راه چاره همین حذف فیزیکی و ایجاد جوّ هراس است. پس بی‌سبب نیست که سال‌هاست مراکز آموزشی و نسل دانشجو و دانش‌آموز این مردم اولین هدف این عملیات‌ها بوده است، از انفجار در تظاهرات جنبش روشنایی بگیرید تا حملۀ اخیر به یک مرکز آموزشی. این همه نشانۀ این است که از آگاهی و دانایی روزافزونی که در این قوم و این مردم در حال وقوع است، می‌هراسند.

 

این عملیات‌های انتحاری در مراکز آموزشی غرب کابل دردناک، نگران‌کننده و تأسف‌بار است. ولی بر این گواهی می‌دهد که مردم هزاره و مناطق مرکزی راه درستی انتخاب کرده‌اند، که همان تمرکز بر آگاهی و دانایی است. و این مسیر هرچند سخت و پرحادثه و زمان‌بر است، در نهایت موفقیت‌آمیز است. البته این تنها تسلی‌ای است که در این وضعیت می‌توانیم به خود بدهیم، ولی تسلی‌ای است اطمینان‌بخش.

 

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->