آموزش بانوان مهم‌ترین رکن فرهنگ‌سازی

سمیرا منشادی | شهرآرانیوز؛ «بانوان قشری از جامعه هستند که نقش سازنده‌ای در سلامت یک جامعه ایفا می‌کنند. خوشبختانه امروز بانوان به سطحی از آگاهی و توانمندی رسیده‌اند که می‌توانند در زمینه‌های گوناگون ظاهر شوند. از آنجایی که بانوان در حوزه تربیتی و فرهنگی در جامعه نقش کلیدی و حساسی دارند، هر چه گستره فعالیتی آن‌ها در این دو زمینه گسترده شود، به نتایج مطلوب‌تری در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی و تربیت نسلی خلاق و متعهد می‌توان امیدوار شد.»

این بخشی از صحبت‌های معصومه سلیمه است که چندین سال عمر خود را در راه تربیت و آگاه‌کردن دختران و بانوان محله‌اش گذاشته است. او یک بانوی فعال فرهنگی محله صابر است، علاوه بر این او ۳۰ سال در آموزش و پرورش فعالیت کرده و از این طریق تلاش کرده تا درس زندگی را همراه با درس ریاضی به دختران آموزش بدهد. با این بانو که عضو شورای اجتماعی محله شقایق ۲ است و نقش بسزایی در مشارکت بانوان منطقه در فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی ایفا می‌کند، صحبت کردیم.

 

سلمیه که برخی از هم‌محله‌ای‌هایش به نام سلیمی او را می‌شناسند، متولد دهه ۵۰ است و بعد از ازدواجش به محله صابر آمده است. حال از آن روز‌ها ۲۱ سال می‌گذرد. سلیمه در دوران تحصیلش رؤیای پزشک شدن را در سر داشته، اما همه چیز آن‌طور که تصور می‌کرده پیش نمی‌رود. این بانوی فعال فرهنگی محله صابر می‌گوید: برای پایم مشکلی پیش آمد که مجبور شدم آن را عمل جراحی کنم. در آن زمان که بیمارستان بودم بسیار تحت تأثیر رفتار پرستار‌ها و پزشکان قرار گرفتم. با خودم گفتم بزرگ که شدم درس می‌خوانم و پزشک می‌شوم.

وی با اشاره به اینکه در آزمون دانش‌سرا نفر سوم در منطقه احمدآباد شده است، ادامه می‌دهد: سال سوم راهنمایی بودم و می‌خواستم امتحان نهایی بدهم، دوستم آمد و فرمی را به دستم داد. گفت این فرم معلمی است بیا با هم پر کنیم. گفتم می‌خواهم پزشک بشوم و اصلا علاقه‌ای به معلمی ندارم. او اصرار کرد و همراه سه نفر دیگر این فرم را پر کردیم. امتحان دادیم و فقط من قبول شدم.

 

سلیمه بیان می‌کند: به ما گفته بودند که در دانش‌سرا مدرک دپیلم تجربی می‌دهند و با این تصور که بعد از آن می‌توانم کنکور تجربی بدهم به دانش‌سرا رفتم، اما سال سوم بود که استادمان گفت شما تنها می‌توانید معلم بشوید. رفتم پیش استادم و گفتم می‌خواهم پزشک بشوم، علاقه‌ای به معلمی ندارم، درس دادن را بلد نیستم و... او گفت توان معلمی را در تو می‌بینم، مهربان هستی و این سبب می‌شود تا با دانش‌آموزانت ارتباط بگیری.

 

 

سلیمه ادامه می‌دهد: از زمانی که به این محله آمدیم به رصد کردن مشکل‌های بانوان که همیشه دغدغه‌ام بود پرداختم. در این محله چند مشکل وجود دارد، اول خشونت‌های خانگی بعد هم فقر فرهنگی، اعتیاد و مشکل‌های معیشتی. به این نتیجه رسیدم که اگر روی فرهنگ و توانمندسازی دختران و مادران کار کنم مشکل‌ها کمتر خواهد شد، زیرا معتقدم در صورتی که بانوان و دختران باسواد در جامعه بیشتر باشند می‌توانند باید‌ها و نباید‌ها را در تربیتشان لحاظ کنند. همان‌طور که بار‌ها اشاره شده بانوان مربیان انسان‌ساز هستند و از جایگاه خوبی در فرهنگ‌سازی برخوردارند.

 

وی توضیح می‌دهد: برای آگاه‌سازی و بالا بردن بینش بانوان محله از دو جهت اقدام کردم. اول اینکه در کلاس‌های درسم نکته‌های اخلاقی و زندگی را به دختران که مادران آینده هستند می‌گفتم. آن‌ها می‌گفتند مادرمان این‌کار را انجام می‌دهد، با خواندن آیه‌ای از قرآن یا حدیثی راه درست را به او متذکر می‌شوم. برای بانوان محله هم راه دیگری را در پیش گرفتم. جلسه‌ای خانگی داشتم که تا قبل از کرونا برگزار می‌شد، اما حالا به‌دلیل کرونا لغو شده است.

 

این فعال فرهنگی ادامه می‌دهد: در این جلسه‌های خانگی علاوه‌بر دعایی که خوانده می‌شد که برای بحث تقویت باور‌های دینی بوده از خانم کارشناسی خواسته بودم در زمینه فرهنگی و مبارزه با تهاجم فرهنگی به‌طور ریشه‌ای و اصولی صحبت کند. هدفم از این جلسه‌ها علاوه بر تقویت باور‌های دینی در بانوان محله، آگاهی و اطلاع‌رسانی در زمینه آسیب‌های اجتماعی بوده و هست. تلاش کردم در این جلسه‌ها راهکار‌های کاربردی در زمینه کاهش این آسیب‌ها ارائه شود تا بانوان بتوانند از آن در زندگی روزمره‌شان بهره بگیرند.

 

سلیمه معلم است و از طرفی عضو شورای اجتماعی محله. به گفته خودش این دو عنوان به او کمک می‌کند تا فعالیت‌هایش بیشتر در بین بانوان و دختران شناخته شود. وی می‌گوید: از آنجایی که مدت‌هاست در مدرسه همین محله درس می‌دهم بیشتر بانوان و دختران مرا می‌شناسند. اگر برنامه‌ای باشد یا کلاسی برای آموزش باشد هنگامی که مطرح می‌کنم آن‌ها هم استقبال می‌کنند. گاهی مشکلی را که می‌بینم اگر بدانم بانوی مقابلم مرا می‌شناسد به او حرفم را رو در رو می‌زنم. این موضوع حتی برای دختران هم صدق می‌کند. تأثیر این نوع صحبت کردن بسیار زیاد است، به این دلیل که کارم را دیده‌اند و رزومه‌ام را می‌دانند. از طرفی می‌دانند تمام تلاشم این است که فرهنگ و آگاهی را در این محله افزایش دهم.

 

این عضو شورای اجتماعی محله می‌افزاید: در همین راستا کلاس‌های روان‌شناسی را در مدرسه چه برای دختران و چه برای بانوان برگزار کردیم. بعد از کلاس‌ها بانوان از تأثیر کلاس‌ها می‌گویند. این صحبت‌ها مرا خوشحال و امیدوار می‌کند، زیرا احساس می‌کنم راهی که رفته‌ام درست بوده و به هدفم نزدیک‌تر شده‌ام. همیشه دعا می‌کنم خداوند راهی را جلوی پایم قرار بدهد تا بتوانم فرهنگ، اطلاع و آگاهی را در بین بانوان محله‌ام بالا ببرم.