امیری|به گزارش شهرآرانیوز، چند مرتبه تعطیلی کلاسهای هنری در انجمنها و آموزشگاههای هنری در در ۸ ماه گذشته ضربه اقتصادی سنگینی به هنرمندان و استادان هنری وارد کرده است. در چند ماه اول، برخی مراکز با وجود اعلام تعطیلی باز هم سعی میکردند به فعالیت خود به شکل برگزاری کلاسهای دونفره یا جمعیت کمتر ادامه دهند. بر همین اساس بود که ۲۱ تیرماه گزارشی با عنوان «برگزاری زیر پوستی کلاسهای هنری در روزهای کرونایی» در شهرآرانیوز منتشر شد. در این گزارش به فعالیت پنهانی برخی آموزشگاههای هنری پرداخته شده بود.
حالا با شدتگرفتن وضعیت قرمز بهدلیل فراگیرشدن ویروس کرونا، برگزاری کلاسها در آموزشگاهها کامل تعطیل و غیرقانونی اعلام شده است. اما نبود هیچ برنامه حمایتی از سوی مسئولان سبب رواج نوعی دیگر از فعالیتهای هنری شده است، بهگونهای که بسیاری از هنرجویان با تبلیغات مختلف مبنی بر برگزاری دورههای هنری به شکل خصوصی، در فضای مجازی روبهرو و راهی کلاسهایی میشوند که هیچگونه نظارتی بر آنها نمیشود.
نگرانی خانوادهها از نبود نظارت بر کلاسهای خصوصی
این مسئله را علوی، مادر یک نوجوان، در تماس با شهرآرانیوز مطرح کرد. به گفته او دخترش پس از چند ماه قرنطینه قصد دارد کلاس موسیقیاش را ادامه دهد، اما استادش به او گفته است کلاس فقط بهصورت خصوصی برگزار میشود. او میگوید: هزینه کلاس که ۲ برابر شده است هیچ، من واقعا نگرانم، زیرا در خانه خودمان شرایط بهگونهای نیست که بشود کلاس برگزار کرد. خودم سعی کردم دخترم را مجاب کنم کمی تأمل کند، اما در پرسوجویی در اطرافم متوجه شدم این روزها تعداد زیادی کلاس هنری خصوصی برگزار میشود که هیچ نظارتی هم بر آنها نیست. این مسئله میتواند برای خانوادهها بسیار نگرانکننده باشد.
وقتی چارهای جز برگزاری کلاسهای خصوصی نیست
رضایی از استادان نقاشی درباره برگزاری کلاسهای خصوصی میگوید: بهعنوان یک معلم نقاشی همیشه شاگردان خصوصی داشتم، اما تعدادشان خیلی کم بود. حالا بهدلیل تعطیلشدن آموزشگاهها و نبود امکان درآمدزایی برای من، بیشتر شاگرد خصوصی میپذیرم، زیرا باید از این راه درآمد کسب کنم. من هنر دیگری بهجز درسدادن ندارم و درباره خودم اطمینان میدهم شرایط مناسبی را برای آموزش هنرجویان مهیا کنم، اما درباره همه استادان نمیتوانم صحبت کنم.
میری از استادان موسیقی نیز با بیان اینکه برگزاری کلاسهای خصوصی به هر حال مسائل خودش را دارد، میگوید: کلاسهای خصوصی پدیده تازهای نیست و همواره تعدادی از هنرجویان تمایل داشتند به شکل اختصاصیتر آموزش ببینند، اما الان وضعیت بهگونهای است که هنرجویان چارهای جز این نوع آموزش ندارند. من هم بهعنوان استاد نگرانم، زیرا تعداد محدود شاگردان خصوصی کنترلپذیر است، اما باتوجهبه شرایط پیچیده این روزها ممکن است هر روز مشکلی به وجود آید و استادان حوزه هنر نیر زیر سؤال بروند.
وضعیت بد آموزشگاههای هنری
مدیر یکی از آموزشگاههای هنری که تمایلی ندارد نامش در این گزارش عنوان شود، میگوید: وضعیت بسیار ناراحتکننده است. من بهعنوان مدیر یک آموزشگاه هنری متأسفم که هیچ کاری از دستم برنمیآید تا از استادانی که در این مجموعه سالها زحمت کشیدند، حمایت کنم. خود من درحال ورشکستگی هستم و نیازمند حمایت.
او در ادامه داستان یکی از استادانش را تعریف میکند که بهدلیل عقبافتادن پرداخت اجارهخانهاش دربهدر شده است: در شأن یک استاد هنرمند نیست که وسط سال او و خانوادهاش را از خانه بیرون بیندازند. گناه این استاد همین است که همه عمرش را صرف هنر کرده و همیشه از هنر و آموزش هنر گذران زندگی میکرده است. حالا اگر او و دیگر استادان کلاسهای خصوصی تشکیل ندهند، چطور نان شبشان را تأمین کنند؟
برگزاری کلاس بدون نظارت و پیامدهای آن
مطرحکردن این مسئله با متولیان و رؤسای انجمنهای هنری تقریبا بینتیجه است، زیرا آنها معتقدند صحبتکردن درباره این موضوع در چنین شرایطی کاملا بیهوده است و وقتی مسئولان و متولیان هیچ حمایتی از هنرمندان نمیکنند، هنرمندان راهی برای ادامه حیات برمیگزینند. البته که به خواسته این افراد نامشان ذکر نمیشود و فقط رئیس انجمن خوشنویسان ایران در خراسان رضوی است که با تأیید این مسئله از متولیان میخواهد وعدهووعیدهای خود را عملی کنند تا هنرمندانی که از راه آموزشدادن زندگی میکنند، نابود نشوند.
محمدعلی باقرزاده طوسی یادآور میشود: برگزاری کلاسهای خصوصی بدون نظارت انجام میشود و بعدها میتواند پیامدهایی داشته باشد.
او باز هم تأکید میکند که مسئولان وعده اعطای وام هنرمندان را عملی کنند تا اندکی از فشارهای اقتصادی استادان هنری کاسته شود.