توافق نهایی با «آلکنو» به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایران

به گزارش شهرآرانیوز، همان‌طور که در روز‌های اخیر مشخص شده است، ولادیمیر آلکنو، سرمربی سابق تیم ملی روسیه و سرمربی فعلی تیم زنیت‌کازان روسیه، قرار است در روز‌های آینده به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایران معرفی شود. این مربی روس که سابقه درخشانی در تیم‌های مختلف از‌جمله تیم ملی روسیه دارد، از‌سوی فدراسیون به‌عنوان گزینه نهایی معرفی شده و در مرحله عقد قرارداد با فدراسیون قرار دارد. داورزنی، رئیس فدراسیون ضمن اعلام این موضوع که قرار است تا پایان هفته قرارداد با آلکنو رسمی شود، از زمان ورود این مربی به ایران خبر داده است. گویا قرار است علاوه بر اینکه آلکنو بعد از عقد قرارداد با ایران، تمامی بازیکنان را زیر‌نظر بگیرد و رقبای ایران در المپیک را هم آنالیز کند، این مربی در نوروز‌۱۴۰۰ هم وارد ایران خواهد شد. در‌واقع کار رسمی آلکنو در فروردین سال آینده آغاز می‌شود و او بعد از پایان کارش در زنیت کازان، تمرینات تیم ملی ایران را آغاز می‌کند.

ولادیمیر رومانوویچ آلکنو (Vladimir Romanovich Alekno) چهارم دسامبر‌۱۹۶۶ در پولوتسک ویتبسک به دنیا آمد. مادرش بلاروسی و پدرش اهل لیتوانی بود. هرچند آلکنو فعالیت ورزشی خود را از ده‌سالگی شروع کرده است، اما از سال‌۱۹۸۰ با حضور در تیم دانشگاه مینسک به‌صورت رسمی و حرفه‌ای به‌عنوان یک ورزشکار معرفی شد. وی از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ عضو باشگاه زسکا‌مسکو بود و پس از آن به عضویت «اسکا مینسک» درآمد و ۳ سال هم برای این تیم به میدان رفت. آلکنو با زسکا‌مسکو ۳ سال مداوم مدال طلای مسابقات قهرمانی شوروی، یک قهرمانی جام اتحاد جماهیر شوروی و ۲ جام قهرمانی سوپر‌جام اروپا را بالای سر برد. این بازیکن که در پست مدافع وسط بازی می‌کرد، در سال‌۱۹۹۲ وارد ایتالیا شد و پس از ۴ سال حضور در سری «ب»، به فرانسه نقل‌مکان کرد و برای ۲ باشگاه «آ. اس. کن» و «تورز وی. بی» به میدان رفت. آلکنو تجربه بازی در تیم‌های لفسکی صوفیه، ولونتاس آستی و مارکونی اسپولتو را نیز در پرونده کاری خود دارد. مدال طلای جام‌جهانی‌۱۹۹۹، نایب‌قهرمانی اروپا در سال‌۱۹۹۲ و مدال برنز اروپا در سال‌۱۹۹۳، ۴ مدال نقره و برنز لیگ جهانی (نقره سال‌های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۸، برنز سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷) از‌جمله افتخار‌های این بازیکن در دوره حضورش در تیم ملی والیبال روسیه است.

آلکنو از سال‌۲۰۰۱ به مربیگری روی آورد و در اولین تجربه، با باشگاه «تورز وی. بی» قرارداد بست. قهرمانی در جام حذفی فرانسه، نخستین دستاورد این مربی بود که در سال‌۲۰۰۳ به دست آمد. سال بعد هم دومین موفقیت خود را با قهرمانی در لیگ پرو آ فرانسه در سال‌۲۰۰۴ تکمیل کرد و پس از آن به وطن خود بازگشت تا با تیم دینامو مسکو قراردادی سه‌ساله امضا کند.

او در ۳ سال حضور خود در مسکو، موفق به کسب مقام قهرمانی سوپرلیگ والیبال روسیه‌۲۰۰۶ و قهرمانی جام حذفی روسیه در سال‌۲۰۰۷ شد و سال بعد هدایت تیم ملی والیبال روس‌ها را برای نخستین‌بار بر‌عهده گرفت. ولادیمیر تا سال‌۲۰۰۸ عملکردی درخشان از خود به جای گذاشت و توانست تیم ملی والیبال روسیه را به مدال نقره جام‌جهانی و لیگ جهانی‌۲۰۰۷ و مدال برنز بازی‌های المپیک‌۲۰۰۸ برساند. وی در سال‌۲۰۰۸ هدایت باشگاه والیبال زنیت کازان را بر‌عهده گرفت و تا سال‌۲۰۱۴، ۵ قهرمانی سوپرلیگ روسیه را کسب کرد. وی در سال‌۲۰۱۰ برای دومین‌بار هدایت تیم ملی کشورش را به عهده گرفت، در‌حالی‌که به‌عنوان سرمربی زنیت‌کازان نیز باقی ماند.

مدال طلای جام‌جهانی و لیگ جهانی‌۲۰۱۱ با هدایت او برای روس‌ها به دست آمد و در بازی‌های المپیک‌۲۰۱۲ لندن، تیم روسیه به دیدار پایانی راه یافت که با شکست برزیل، قهرمان شد. آلکنو در دیدار برابر برزیل، ترکیب متفاوت و عجیبی را به زمین فرستاد که این موضوع، شگفتی کارشناسان را به‌همراه داشت. این مربی سرشناس، در دسامبر ۲۰۱۲ به‌دلیل مشکلات جسمانی از تیم ملی روسیه جدا شد، اما در سال‌۲۰۱۵ برای سومین‌بار هدایت تیم ملی کشورش را بر‌عهده گرفت و با این تیم، در المپیک‌۲۰۱۶ ریو شرکت کرد تا در‌خصوص هدایت روسیه در بازی‌های المپیک، هت‌تریک کرده باشد.

 

البته این‌بار فقط موفق به حضور در جمع ۴ تیم پایانی شد و مدالی به دست نیاورد، اما کسب همین جایگاه در حضور تیم بزرگی، چون لهستان، ارزشمند بود. در المپیک‌۲۰۱۶ ریو، تیم‌های برزیل (میزبان)، ایتالیا و آمریکا به‌ترتیب در جایگاه اول تا سوم ایستادند. آلکنو در زمان هدایت تیم زنیت کازان، با سعید معروف یکی از بهترین پاسور‌های دهه اخیر والیبال جهان همکاری کرد. این مربی همچنین در سال‌های اخیر به‌دلیل رویارویی تیم ملی روسیه با ایران، شناخت خوبی از ملی‌پوشان کشورمان دارد.