امیر منصور رحیمیان | شهرآرانیوز - همین سالهاست که باید برای آیندگان تعریف بکنیم تا قبل از این قضیه همهگیری کرونا و گیروگرفتاریهای اقتصادی و چهوچه، روزهای آخر سال، در تمام دنیا روزهای رونق بازار بود. همه آدمهایی که بهدلیل شغل یا اندک درآمدی که داشتند، دستشان به دهانشان میرسید، میرفتند چیزهایی میخریدند که ضروری نبود و در این بین به آنهایی که بضاعت مالی کمتری داشتند، هم کمک میکردند تا چیزهایی بخرند که کمتر به کارشان میآمد.
ولی امروز، بهعلت همین مرض منحوس و هزار علت دیگر، آن شوروشوق قبلی از بازار و دل و جیب همه مردم دنیا رخت بسته و رفته است. ولی کرونا درکنار گرفتاریهایی که درست کرده، چند چیز خوب هم وارد سبک زندگی آدمها کرده است. اولین و مهمترینشان همین به حاشیه راندن مصرفگرایی و درنتیجه حفظ موقتی منابع اولیه یا همان طبیعت است. موضوعی که بیشتر از همه، صاحبان ثروت و سرمایه را متضرر کرده است. کسانی که با تشویق به خرید تعدادی وسیله که با تبلیغات فراوان به خورد خلقا... میدادند، برای خودشان بازار درست میکردند و از این راه سودهای هنگفت به جیب میزدند. این قسم کالاها با کم شدن درآمد و وضع اقتصادی ناطور و ناجور دنیا از سبد خرید خانوادهها حذف شد.
این موضوع دستمایه این اثر «آنجل بولیگان»، کارتونیست معروف مکزیکی، قرار گرفته است. این روزها، روزهای پایانی سال مسیحیان و نزدیک به کریسمس است. عیدی که بنا بر رسمی آشنا، در آن شخصی به اسم بابانوئل میآید و با خودش هدیه میآورد. در این کارتون هم از عنصر بابانوئل استفاده شده است، ولی به شکلی دیگر. به اثر دقت کنید؛ بابانوئلی که به شکل عروسکگردانی ماهر ایستاده است و آدمی را دارد رهبری میکند تا با سبدی به خرید برود. در چهره بابانوئل بولیگان غرور، خشم و بدجنسی را میشود دید. انگار او نماد سرمایهداری مدرن است و آدمها هیچ گریزی از سیاستهایی که آنها برایشان تعیین میکنند، ندارند. بابانوئلی که قرار بود برای آنها هدیه بیاورد، تبدیل به غولی بیشاخودم شده است که مجبورند از امیالش پیروی کنند.