حمیدرضا معصومیان | شهرآرانیوز؛ وقتی سبحان خاقاتی در بازی استقلال و شهرخودرو گلزنی کرد، خیلی از مشهدیها برای اولینبار فهمیدند بازیکنی که به آن زیبایی دروازه تیم شهرشان را باز کرده، مشهدی است. او پیشتر در سیاهجامگان بازی کرده و عضو تیم ملی جوانان بود، ولی تازمانیکه در این بازی خبرساز نشد، به چشم نیامد. اهالی فوتبال و آنهایی که از نزدیک دستی بر این آتش دارند، سبحان خاقانی را میشناختند؛ ولی دنبالکنندگان عادی فوتبال بعد از این گل پی به مشهدیبودن این بازیکن بردند. خاقانی که حالا چهره شناختهشدهای در بین خیل طرفداران استقلال شده، تنهاچهره مشهدی یکی از ۲ قطب فوتبال پایتخت نیست. او در کنار سیاوش یزدانی، ۲ بازیکن مشهدی تیم استقلال هستند که محمود فکری روی آنها حساب ویژهای باز کرده است. بااینهمه بد نیست بدانید در تمرین استقلال غیر از این ۲ بازیکن مشهدی، ۲ جوان مشهدی دیگر هم حضوری دائم و همیشگی دارند؛ عرفان و احسان روحانی، برادران دوقلوی بیستساله. دوبازیکنی که یکی در خط دفاع و دیگری در خط حمله بازی میکند و خیلیها میگویند آیندهای درخشان در انتظار آنهاست.
برادران روحانی در مدرسه عالی و حرفهای
برادران روحانی مثل احسان پهلوان تربیتشده مدرسه فوتبال عالیوحرفهای هستند. آنها درست مثل هافبک سرحال اینروزهای پرسپولیس، فوتبال خودشان را از این مدرسه شروع کردند و از سن دهسالگی به این باشگاه آمدند. آنها از همان دوران نونهالی نشان از بزرگی داشتند و با پشتکار و تلاشی که از خود بروز میدادند، خیلی زود پلههای ترقی را طی کردند. محسن سخنسنج در این مدرسه درباره آنها میگوید: این ۲ برادر از زمانی که به مدرسه ما آمدند، باانگیزه کار میکردند و بسیار پرتلاش بودند. معمولا بسیاری از استعدادها وقتی به سن نوجوانی و جوانی میرسند، انگیزه خود را از دست میدهند و دچار مسائل حاشیهای میشوند؛ ولی این ۲ نفر از مسیری که پیش گرفته بودند، خارج نشدند و اینقدر تلاش کردند تا به تیم بزرگی، چون استقلال رسیدند.
درخشش در سن کم
برادران روحانی مثل تمام ستارههای فوتبال از همان دوران کودکی نشان میدادند که تفاوت معناداری با دیگربازیکنان دارند. احسان بهعنوان یک مهاجم سرزن و فرصتشناس برای هر تیمی خطرناک بود و عرفان در قلب دفاع با استفاده از فیزیک خوبی که داشت، بهتر از سن خودش بازی میکرد. بازیهای خوب آنها باعث شده بود با سن کم در ردههای بالاتر و با بازیکنان بزرگتر از خودشان بازی کنند که همینمسئله یکی از دلایل مهم پیشرفت سریع آنهاست. حالا این ۲ بازیکن با تصمیم محمود فکری علاوه بر حضور در تیم امیدهای استقلال با تیم بزرگسالان هم تمرین میکنند و شرایط خیلی خوبی هم دارند.
عرفان پای برادر را به استقلال باز کرد
سال گذشته در جریان یک بازی دوستانه بین امیدها و بزرگسالان استقلال بخت عرفان روحانی باز شد؛ جایی که فرهاد مجیدی بازی او را بهشدت پسندید و همان زمان دستور داد به تمرینات استقلال اضافه شود. در فصل اخیر محمود فکری هم نظری موافق با مجیدی دارد و عرفان، پایثابت تمرینات بزرگسالان است. او که لقب بچهغول را از بازیکنان تیم گرفته است، به اعتقاد خیلیها سبک و استایل حنیف عمرانزاده را دارد و میتواند در آینده در ترکیب استقلال جای ثابتی پیدا کند. با حضور او در تمرین استقلال حالا مدتی است که پای احسان هم به تمرینات این تیم باز شده است تا ۲ برادر دوقلو با انگیزه بیشتری تمرین و تلاش کنند.
راه دراز، پیشپای برادران روحانی
با اینکه عرفان و احسان در بیستسالگی این شانس را دارند تا با تیم بزرگسالان استقلال تمرین کنند، ولی هنوز راه درازی پیشروی آنهاست. کم نیستند بازیکنان جوانی که در دورههایی به استقلال و پرسپولیس آمدند، ولی بعدها نهتنها پیشرفت نکردند، بلکه برخی از آنها فوتبال را هم کنار گذاشتند. حضور در استقلال شانس بزرگی است که نصیب آنها شده، ولی بهمعنای پایان کار آنها نیست و برای رسیدن به جایگاه ثابت در این تیم و حتی تیم ملی باید بسیار بیشتر از قبل تلاش کنند؛ خیلی بیشتر از زمانی که زیرنظر مهدی خیرزاده و مرحوم محمد صفائی در مدرسه فوتبال بابک تمرین میکردند و امیدوار بودند روزی به سطح اول فوتبال ایران برسند.
استقلال، خانه خوب مشهدیها
اگر حسین بادامکی و رضا حقیقی را قلم بگیریم، بیشتر فوتبالیستهای مشهدی در ۴ دهه اخیر به استقلال رفتهاند تا پرسپولیس؛ از مجید نور وزی و ارسطو محمدی بگیرید تا نیکبختواحدی و رضا عنایتی. استقلال انگار همیشه برای مشهدیها خوشیمنتر بوده و حالا هم با حضور ۴ جوان مشهدی که برخلاف اسلاف خود هیچگاه بازیکن پیام یا ابومسلم نبودهاند، همچنان این جایگاه را حفظ کرده است. نسل جدید مشهدیها در استقلال سوای سیاوش یزدانی هنوز بسیار جوان است و باید منتظر ماند و دید که آنها به سرنوشت کسی مثل ارسطو محمدی دچار میشوند یا رضا عنایتی که ۳ بار با این تیم آقایگل لیگ برتر شد.
مورد جالب درباره برادران روحانی و البته سبحان خاقانی این است که آنها پرورشیافته فوتبال پایه در مشهد هستند و قبل از رسیدن به سطح بزرگسالان و حضور در تیمهای مشهدی یکراست جذب تیمهای پایتختنشین شدهاند! اتفاقی که شبیه به یک زنگ هشدار میماند. حضور همزمان ۴ بازیکن خوب مشهدی در استقلال و یک بازیکن دیگر در پرسپولیس که غیر از سیاوش یزدانی هرگز پیراهن تیمهای شهرشان در لیگ برتر یا حتی دستجات پایینتر (در سطح بزرگسالان) را نپوشیدهاند، یک طعنه تماممعنا به فوتبالی است که در تیم لیگبرتریاش باید با ذرهبین دنبال بازیکن بومی گشت!