غلامرضا زوزنی | شهرآرانیوز - در مشهد و در خانوادهای مذهبی به دنیا آمده است. در دوران نوجوانی بیکار نمانده و وارد بازار کار شده است. مبلمان، اسباببازی، پوشاک و ... شغلهایی بوده که او از کودکی تا سال ۱۳۸۶ تجربه کرده است. از آن سال به بعد تا پیش از اوجگیری ویروس کرونا در کشور فعالیتهای هنری انجام میداده و حضور در برنامه تلویزیونی و پربیننده «
عصر جدید» باعث شده او را خیلیها بشناسند.
محمدرضا فکری، جوان هنرمند دهه هفتادی، که بسیاری از ما اجرایش با لهجه مشهدی را در «عصر جدید»، اواخر سال ۹۸ دیدهایم، فعالیت هنریاش را با فراگیری موسیقی و حضور در کلاسهای موسیقی آغاز کرده است. مدتی را به عنوان نوازنده کیبورد فعالیت داشته و بعد از آن برای اجراهای صحنهای به صورت زنده موزیک مینواخته تا اینکه با ایمان ایرانمنش، مجری و صداپیشه، آشنا میشود و کار اجرا را برای نخستین بار تجربه میکند. او پس از آن به سراغ شناخت قدرت حنجرهاش میرود. ادامه فعالیتش با جمال جاودانی، مجری و صداپیشه است که با او به طور مداوم برای اجرا روی صحنه میرود.
فکری کارشناسی روابط عمومی دارد و تا پیش از کرونا مدیر روابط عمومی چند مجموعه بوده که بعد از شیوع این بیماری ویروسی کارهایش متوقف میشود. او اکنون همه زمانش را روی انجام کارهای هنری گذاشته است و برای شبکه استان خراسان رضوی در قالب شخصیت «آقا میرزا» با لهجه مشهدی در برنامه «شبهای شرقی» به صورت زنده بازی میکند. در کنار اینها در رادیو نیز کار دوبله و گویندگی انجام میدهد.
من نیز مثل همه
فکری میگوید همه اتفاقات خوب بعد از حضورش در «عصر جدید» رقم خورد: چندین سال فعالیت هنری انجام دادم، اما آنچنان که باید دیده نشدم تا اوایل آذر ۹۸ که با من تماس گرفتند و برای برنامه استعدادیابی «عصر جدید» دعوتم کردند. بعد از سه بار رفت و آمد به تهران برای شرکت در بخش مسابقه اصلی قبول شدم و بعد از اینکه برنامهام پخش شد و مردم آن را دیدند پیشنهادهای کاری بیشتری دریافت کردم.
به گفته این کمدین جوان، اگر کرونا شایع نمیشد، شاید اوضاعش بهتر از این بود: بعد از پخش این برنامه، در صداوسیمای خراسان بهعنوان کمدین حضور پیدا کردم. با شیوع بیشتر ویروس کسب و کار من نیز از رونق افتاد. البته همه هنرمندان و فعالان فرهنگی بیکار شدند و با وضعیت نابسامانی دست و پنجه نرم میکنند.
رقابت برای پیشرفت
پیش از اینکه فکری در برنامه تلویزیونی شرکت کند و به عنوان یک کمدین مطرح شود، به صداوسیمای مرکز خراسان رضوی درخواست همکاری داده، اما جوابی نگرفته است. او باور دارد روابط بیشتر از ضوابط در این باره تعیین کننده است: به نظر من شرایط بهگونهای شده که به استعداد و توانایی افراد اهمیت نمیدهند. حتما باید کسی معرف شما باشد تا به جایی راه پیدا کنید. متأسفانه به افراد اعتماد نمیکنند و مانع حضور آنها در قاب تلویزیون میشوند.
به گفته فکری ندیدن استعدادهای جوان اغلب به ضرر دستاندرکاران تلویزیون و مخاطبان است: وقتی به استعدادهای تازه و جوان اجازه بروز ندهند جذابیت را از برنامه تلویزیونی گرفتهاند و مانع پیشرفت و پربیننده شدن آن میشوند. درحالیکه حضور افراد مختلف باعث ایجاد رقابت میان هنرمندان میشود و این رقابت سازنده است که برنامهای را جذاب و پر بیننده میکند. آنهایی که خودشان را در معرض این رقابت قرار نمیدهند موقعیت پیشرفت را نیز از خودشان گرفتهاند.
در کنار هنرمندان مطرح
فکری میگوید: بعد از پخش اجرایش از شبکه سوم سیما، آنهایی که باید، استعدادش را دیدهاند: بلافاصله بعد از پخش برنامهام از «عصر جدید» علی مسعودی (نویسنده، کمدین و کارگردان تلویزیون) با من تماس گرفت و از اجرایم تعریف کرد. برای بازی در سریال تازهاش، «هشتآباد»، که در مشهد و درباره مشهد قدیم است، به من پیشنهاد داد. من هم با کمال میل پذیرفتم. اکنون نیز در کنار جواد خواجوی و چند تن از بازیگران بومی و ملی در این سریال افتخار همکاری دارم.
او در این سریال که قرار است نوروز ۱۴۰۰ روانه آنتن سیما شود، نقش جوانی مشهدی که کار اسکان زائران (زوارکش) را انجام میدهد، بازی میکند.
حرفزدن به لهجه مشهدی در گفتوگوی روزمره همه مشهدیها وجود دارد، همانطور که فکری در میان جمع خانواده، دوستان و فامیل نیز گاهی با این لهجه شیرین صحبت میکند. شاید یکی از دلایل توجه مشهدیها به او نیز استفاده از الفاظ و اصطلاحات مشهدی باشد، او میگوید: همه ما مشهدیها به نوعی لهجه داریم، اما من برای اینکه بتوانم بهتر و دقیقتر از لهجه مشهدی استفاده کنم، تحقیق و مطالعه میکنم. گاهی کلماتی در لهجه ما وجود دارد که بسیار شیرین است، اما از آنها در گفتوگوی روزمرهمان استفاده نمیکنیم. من سعی میکنم درحد توانم این لهجه را زنده کنم.
ذات تقلیدگر صدا
او میگوید حنجرهاش توانایی تقلید صدای بیست شخصیت، خواننده، بازیگر و ... را دارد. بخشی از این توانایی را نیز با تمرین به دست آورده است: تقلید صدا مهارتی نیست که افراد با تمرین بتوانند آن را کسب کنند. این هنری است که باید در ذات افراد باشد. فردی که این هنر را در خود نهادینه دارد باید آن را کشف کند، سپس با تمرین میتواند استعدادش را پرورش دهد. اینطور نیست که بشود با تمرین حنجرهای را مستعد تقلید صدا کرد. این هنر چیزی نیست که بشود آن را به کسی آموزش داد. افراد باید باحضور در کلاسهای آموزشی استادان این رشته ابتدا استعداد خود را کشف کنند و پس از آن به پرورشش بپردازند.