حسینی نژاد | شهرآرانیوز - «فضایل فاطمة الزهرا علیها السلام»، عنوان رسالهای ارزشمند و پربهاست که نزدیک به ۱۰ قرن ونیم از زمان تدوین آن میگذرد. این رساله که در شمار متون حدیثی قرار دارد، از آثار قلمی محدث سترگ خراسان، حاکم نیشابوری، متوفای ۴۰۵ قمری است. وی در این رساله حدود ۲۳۰ حدیث، مشتمل بر شمهای از احادیث مناقب فاطمه، سیدة نساءالعالمین سلام ا... علیها، را باز نموده است. مهمترین سند حاکم در این کتاب، روایاتی است که از مشایخ خود نقل کرده است، اما گاه به نقل از منابع مکتوب نیز میپردازد.
محمد بن عبدا... نیشابوری، شهرت یافته به ابوعبدا...، حاکم نیشابوری، محدث برجسته، فقیه شافعی ایرانی سده چهارم قمری بود.
او به تصوف نیز گرایش داشت و حدیث آموزی را نزد بزرگان نیشابور آغاز کرد و به مرو، بخارا، ری، همدان، بغداد، کوفه و مکه سفر کرد. حاکم نیشابورى در بیان فضایل امام (ع) کوتاهى نکرده است و مواردى مانند حدیث «طیر»، حدیث «من کنت مولاه فهذا على مولاه» و حدیث قال رسول ا... (ص): «لعلى علیه السلام لایحبک الا مؤمن و لایبغضک الا منافق»، از او نقل شده است. آن گونه که از مصادر ترجمه حیات حاکم و نیز منابع کتاب شناسی برمی آید، در صحت اسناد این رساله به حاکم، هیچ سخنی روا نیست.
فضای کلی رساله حاضر، براساس ذکر شماری از احادیث حاکی از برخی فضایل سیدة نساءالعالمین، حضرت صدیقه کبری، فاطمه زهرا (س) بنیان نهاده شده است. وی در ابتدای رساله از اهل آن روزگار که بغض خاندان مکرم نبوی را وسیله قرب به حاکمان ساخته و از این رو سخنانی ناشایست درباره آن خاندان مکرم بر زبان رانده اند، به تلخی یاد میکند.
این دست نویس گران سنگ و گویا منحصربه فرد در سال ۵۸۸ قمری استنساخ شده است و اینک در ضمن مجموعهای به شماره ۵۵HK.۹۵۰ در کتابخانه عمومی ۱۹ می (کتابخانه غازی سابق) در شهر صامسون ترکیه نگهداری میشود.