زبان و ادبیات زنده است؛ نویسندگان باید خود را به‌روز نگه دارند انجمن موسیقی تئاتر به دنبال آثار نو + فراخوان حضور «باشو، غریبه کوچک» در پنجاهمین جشنواره فیلم تورنتو «محمد رسول‌الله»؛ فیلمی با مخاطب جهانی «فاتحه‌ای در کمین یک سکته»؛ رونمایی از کتاب جدید محمد دانشور در نگارخانه آسمان مشهد تتلو عفو‌ رهبری می‌گیرد؟ | ولادت پیامبر (ص) و‌ روز سرنوشت ساز برای آقای خواننده رقابت سریال‌سازان بزرگ در نمایش خانگی «اپرای عروسکی حافظ» با صدای علیرضا قربانی روی صحنه می‌رود ویدئو | درخواست جناب‌خان از رئیس‌جمهور | بیمارستان سوختگی چه شد؟ پژوهشگران برجسته در هیئت انتخاب سمینار تئاتر آیینی قرار گرفتند وقتی سریال‌ها در تلویزیون امن‌اند، اما در تلوبیون خطرناک! بهنام تشکر در نمایش «بار هستی» به روی صحنه می‌رود گزارشی از نمایشگاه شعر و نقاشی «و خون هنوز زنده است» در هنرخانه درخت | فریاد کلمات در تلفیق شعر و نقاشی آموزش داستان نویسی | گسل‌های آدمیزادی (بخش پنجم) درباره حسن عمید مؤلف پرفروش ترین لغت نامه فارسی | فرهنگِ ۱۵۰هزاردلاری زمان پخش «مسابقه بزرگ ۱۰۰» با اجرای هادی حجازی‌فر آمیتاب باچان و شاهرخ خان در فیلم «دون» هم‌بازی شدند
سرخط خبرها

امکان امیدواری

  • کد خبر: ۵۹۸۸۴
  • ۰۹ اسفند ۱۳۹۹ - ۱۱:۲۹
امکان امیدواری
دکتر مهراب صادق نیا - عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب
ارنست بلوخ (۱۹۷۷ تا ۱۸۸۹)، فیلسوف فقید آلمانی، می‌گوید: «اندوهناک‌ترین زیان، فقدان امنیت نیست، بلکه ازدست دادن توان خیال آن است که چیز‌ها (وضعیت‌های نامطلوب) می‌توانند تغییر کنند.» امید، جان جاری یک جامعه است.

زمانی که یک ملت امید‌های مشخص خود را از دست بدهد و نتواند آینده خود را واقع بینانه بسازد، به هر ایدئولوژی‌ای تن می‌دهد تا خود را امیدوار بسازد، غافل از اینکه باد کاشته و طوفان درو می‌کند و به جای دستیابی به بهشت مطلوب، جهان خود و دیگران را به یک جهنم تبدیل می‌کند.

امکان آرزومندی، یعنی ظرفیتی که به دنبال آن شهروندان یک جامعه در کلیت خود، قابلیت‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی‌ای را می‌بینند که به آنان این امکان را می‌دهد تا از وضعیتی که آن را نامطلوب می‌دانند، رها شوند و به وضعیت مطلوبی برسند. این امکان برای هر جامعه‌ای از هر چیزی مهم‌تر است، حتی از امنیت. زیرا هیچ کشاورز عاقلی، به بهانه حفظ امنیت، بر سر مزرعه‌ای که امید روییدن هیچ گیاهی در آن نیست، مترسک نمی‌کارد. پاسبان برای حفظ چیز‌هایی است که ارزش نگهداشتن داشته باشند. جامعه‌ای که خود را بدون امکان امیدواری بداند، امنیت را هم لازم نمی‌داند.

هیچ چیزی به اندازه ازبین رفتن امید اجتماعی و امکان آرزومندی، امنیت یک جامعه را تهدید نمی‌کند. ملتی که احساس کند براساس فرایند‌های طبیعی، شانسی برای تغییر وضعیت نامطلوب خود ندارد و آینده رام دستان او نیست، خود را به جهنم ناامنی و ستیزه می‌اندازد. آن وقت است که با هیچ نیروی نظامی‌ای امنیت نخواهد آمد.

امکان امیدواری با توصیه و ریش سفیدی به دست نمی‌آید. این امکان زاییده تجربه تعامل یک ملت با ساختار‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی خویش است. اگر این تجربه آن ملت را به این نتیجه برساند که با همین ساختار‌ها می‌تواند چالش‌های فردا و فردا‌های خود را پشت سر بگذارد، بی شک برای خود شانس و امکان امیدواری قائل خواهد بود. ملت‌ها دنبال بهانه‌ای هستند تا در سرزمین بخت خویش درخت امید بکارند.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->