آغاز سی‌ویکمین کنفرانس هسته‌ای ایران در مشهد محمدحسین قاسمی، بازیگر و کارگردان صداوسیما، درگذشت اختصاص بودجه مستقل برای فعالیت‌های فرهنگی بوستان‌‌های بانوان در مشهد کیفیت هوای مشهد، در آستانه وضعیت هشدار (۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۴)  شب‌های بی‌ستاره شهر | گزارش شهرآرانیوز از گسترش خاموش پدیده آلودگی نوری در کلانشهر مشهد آمار طلاق در باشگاه همسران مشهدی، کمتر از یک درصد است میزبانی «باهم» از ۲۳ هزار زوج جوان مشهدی «باهم» در مسیر خوشبختی | اختتامیه پنجمین دوره باشگاه اجتماعی همسران مشهدی برگزار شد+فیلم برنامه‌های شهرداری مشهد برای اولین سالگرد شهادت شهید جمهور آیت‌الله رئیسی پزشکیان: هلال‌احمر جان‌ها را بی‌تبعیض نجات می‌دهد | فریادرس همدیگر باشیم پاسخ‌های شفاف از هزینه‌های پارک حاشیه‌ای خیابان‌های مشهد پایان ساخت آخرین راست‌گرد پل نوغان مشهد بعد از ۲۰ سال شفاف‌سازی و سرعت بالا برای پاسخگویی به مطالبات ساخت‌وساز شهروندان مشهدی افزایش آمار جان‌باختگان حادثه بندر شهید رجایی به ۵۸ نفر (۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴) تکمیل ایستگاه بسیج، مهم‌ترین اولویت مدیریت شهری در مسیر توسعه متروی مشهد است فرصت ویژه تخفیف و تقسیط بدهی شهروندان مشهدی تا پایان خردادماه ۱۴۰۴ تکمیل ظرفیت ۵۵ درصدی مراکز اقامتی مشهدالرضا(ع) در دهه کرامت ۱۴۰۴ رضایت ۸۵ درصدی مردم از بوستان‌های شهر مشهد «مصطفی شریف» به عنوان مدیرعامل شرکت توسعه گردشگری شهرداری مشهد‌مقدس منصوب شد (۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۴) دیدار شهردار مشهد مقدس با کاتب بزرگ‌ترین قرآن هنری جهان
سرخط خبرها

داستان «خین‌عرب»

  • کد خبر: ۶۱۴۲
  • ۱۰ مهر ۱۳۹۸ - ۰۷:۴۱
داستان «خین‌عرب»
مهدی سیدی خراسان‌پژوه

در صفحه‌ اول روزنامه شهرآرا این تیتر درشت آمده بود که «تعمیرکاران خین‌عرب نگران روزهای سرد». این عنوان و نام «خین‌عرب» توجهم را جلب کرد و با خودم گفتم مردم مشهد قطعا این نام را بارها شنیده‌اند؛ چراکه خین‌عرب نام آبادی خیلی قدیمی در کنار کشف‌رود بوده (به قدمت دست‌کم هزارساله) و قدیم‌ها از جاده‌ مشهد به فردوسی، کمی بعد از کارخانه‌ قند آبکوه جاده‌ای خاکی جدا می‌شد و به آن آبادی در کنار کشف‌رود می‌رفت؛ لذا به جاده‌ خین‌عرب مشهور شده بود.بعدها که مشهد از هر طرف دست‌وپایش را دراز کرد و روستاهای کهن و تازه اطراف خودش را بلعید (مثل تقی‌آباد، الندشت، احمدآباد، آبکوه، سرده، سعدآباد و...) این خین‌عرب، خدابیامرز! و جاده‌اش هم ضمیمه شهر مشهد و محل تجمع چوب‌برها و انبارهای چوب شد و در پی آن‌هم آتش‌سوزی‌های مکرر اتفاق افتاد که مردم مشهد دست‌کم به دلیل این آتش‌سوزی‌های مکرر، نام خین‌عرب را زیاد شنیده‌اند (تا آنجا که یک‌بار یک خلبان هلی‌کوپتر امدادگر آتش‌نشانی هم در هنگام اطفای حریق خین‌عرب جانش را از دست داد).
خلاصه اینکه از خودم پرسیدم که چند درصد مردم مشهد می‌دانند، یا از خود پرسیده‌اند که «خین» و «خین‌عرب» یعنی چه؟
بعد هم این سؤال به ذهنم آمد که همین سؤال را درباره‌ «باغ خونی» مشهد هم می‌شود از مردم پرسید که «خونی» در نام این باغ به چه معناست و چه ارتباطی با «خین» و «خونیک» و «ماخونیک» و «خانیک»های جنوب خراسان دارد؟این چند سؤال مرا واداشت که در یک جمله بگویم: آهای ملت فارسی‌زبان! خین و خونی و خانی و خانیک و... همگی واژه‌ای پهلوی (زبانی که مردم ایران قبل از حمله‌ اعراب با آن زبان صحبت می‌کردند)، به معنی «چشمه» است؛ چنان‌که هنوز کردهای خراسان و ایران به چشمه «گانی» یا «کانی» و اهالی سنتی ماسوله‌ گیلان هم چشمه‌هاشان را «خانی» یا «خونی» می‌گویند و می‌نویسند.اما دیدم مشکل تنها همین یک کلمه و نام نیست، بلکه مشهدی‌ها خیلی چیزهای دیگر از شهر خودشان را هم نمی‌دانند؛ مثلا اینکه «میلان» و «فلکه» و «گل‌کاری»، حتی «خیابان» و «قلعه‌خیابان» و... یعنی چه؟ و از کی در مشهد رایج شده‌اند؟یا مثلا آن نماد آهنی بسیار بلندی که در میدان جلو ساختمان راه‌آهن مشهد ساخته‌ شده، نماد چیست و کی و به‌وسیله چه کسی ساخته‌ شده است؟ و ده‌ها سؤال دیگر از این نوع.برای همین تصمیم گرفتم از این به بعد با عنوان «آنچه مشهدی‌ها باید بدانند، و نمی‌دانند!» مطالبی بنویسم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->