اجرای برنامه شیر رایگان در مدارس از ابتدای مهرماه | انجام غربالگری کوتاه‌قدی دانش‌آموزان در سه استان ۳ تصفیه‌ خانه جدید با فناوری‌های روز در حال احداث در مشهد دستگیری سارقی که به طلای کودکان زائران امام زاده صالح هم رحم نکرد روش‌های انتقال ویروس HPV | تزریق واکسن به معنی مصونیت کامل نیست دستگیری کلاهبردار شیطان‌صفت در تهران؛ سرقت از ۵۰ فروشگاه با طرح دوستی! آیا حذف نان و برنج باعث لاغری پایدار می شود؟ درمورد ۱۱۰ پرونده مرتبط با جنگ ۱۲ روزه تصمیم نهایی گرفته شده است اهدای عضو بانوی مرگ مغزی در مشهد به ۶ بیمار زندگی دوباره بخشید (۵ شهریور ۱۴۰۴) رئیس قوه قضائیه: بازرسی منزل نباید حرمت متهم و خانواده‌اش را بشکند قیمت واکسن‌های آنفلوانزا در مشهد چقدر است؟ + واکسن‌های توزیع‌شده پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (چهارشنبه، ۵ شهریور ۱۴۰۴) | آغاز روند کاهش دما تلف شدن یک توله خرس در منطقه عمارت آمل (۵ شهریور ۱۴۰۴) بیش از ۷۰ درصد راه‌های فرعی و روستایی فریمان فاقد آسفالت است ۲ کشته و ۱۶ مصدوم در واژگونی اتوبوس در محور اهواز - شوش (۵ شهریور ۱۴۰۴) طرح‌های آموزش و پرورش برای کاهش فاصله بین مدارس عادی و استعدادهای درخشان بیشترین تخلف معلمان مربوط به حضور و غیاب کلاسی است معاون اول قوه قضاییه: قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول، بازار مسکن را سامان می‌دهد معاون پیشگیری از وقوع جرم قوه قضائیه: اعتماد جامعه به دفاتر اسناد باید تداوم یابد سیل شدید در شرق روسیه و اعلام وضعیت اضطراری نماینده مجلس: به مطالبات نیروهای آموزشی فوراً رسیدگی شود آیا در سال تحصیلی ۱۴۰۵ - ۱۴۰۴ در مدارس شیر توزیع می‌شود؟ تدریس هوش مصنوعی تا تأسیس ۸۴۹ هنرستان جدید در برنامه‌های جدید آموزش و پرورش ۲۴ جسد در حال تجزیه از یک مرکز تشییع جنازه در «کلرادو»‌ی آمریکا کشف شد پذیرفته شدگان آزمون استخدامی آموزش و پرورش باید تائیدیه سابقه تدریس بگیرند کاهش ۴۲ درصدی لاغری شدید در کودکان زیر پنج سال ایرانی سیمایی صراف: تمام دانشجویان محروم از تحصیل به دانشگاه‌ها بازگشتند دلیل ایجاد لک های پوستی چیست؟ واریز مرحله سوم وام ۵۰ میلیون تومانی بازنشستگان و مستمری بگیران تأمین اجتماعی (۵ شهریور ۱۴۰۴) +جزئیات وضعیت بی‌سامان سامان دهی زباله در خراسان رضوی | پسماندهای بی صاحب!
سرخط خبرها

سالی که از آن خاطره‌ای نمی‌ماند

  • کد خبر: ۶۱۹۰۶
  • ۰۶ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۳:۱۶
سالی که از آن خاطره‌ای نمی‌ماند
سیدمحمدرضا هاشمی - روزنامه نگار
سال ۱۳۹۹ درحالی دارد به آخرین روزهایش نزدیک می‌شود که هرکدام از ما در این سال بیشتر از ۳۶۵ روزی که نفس کشیدیم، رنج دیدیم و در سوگ عزیزانمان اشک ریختیم و از خودمان مراقبت کردیم و همچنان نگران سلامتی مان هستیم.
 
به نظر می‌رسد سرعت گذشت روز‌ها بیشتر از چیزی است که منتظرش بودیم، اما راستش را بخواهید، در سال ۹۹ گذشت روز‌ها بیش از گذشته من را خوش حال می‌کرد، چیزی که در طول این سی وچندسال هیچ وقت از آن خوش حال نمی‌شدم. در این سال کمتر فرصت شد خاطره خوش بسازیم تا در سال‌های بعد با یادآوری آن حالمان خوب شود.
 
سفر نرفتیم، اگر هم رفتیم، بیشتر از آنکه خاطرات خوشش در ذهنمان مانده باشد، بوی الکل یادمان مانده است و استرس اینکه از خودمان مراقبت کنیم. تجربه زندگی ما در این سال بی شک برای انسان‌هایی که هنوز به دنیا نیامده اند و ده‌ها سال بعد داستان ما را خواهند شنید، تعجب آور خواهد بود. اینکه روز‌هایی بوده است که انسان‌ها مجبور بودند از ترس یک ویروس میلی متری صورت هایشان را پشت ماسک قایم کنند و وقتی عزیزترین انسان‌های زندگی شان را بعد از مدت‌ها می‌دیدند، از دست دادن به آن‌ها می‌ترسیدند، چه برسد به اینکه آن‌ها را ببوسند.
 
بدترین خاطره من از سالی که گذشت مربوط به روز‌های اول آبان بود، آبانی که همیشه منتظرش بودم. هرسال وقتی به آبان می‌رسیدم، حالم بهتر بود. آبان برای من مثل اردیبهشت است، همان قدر زیبا و دوست داشتنی. اما تجربه تلخ من از آبان ۹۹ شاید از این به بعد رنجش را بیشتر از زیبایی هایش نشانم خواهد داد.
 
در اولین روز‌های آبان ۹۹ وقتی کرونا حسابی داشت جولان می‌داد و آدم‌ها از سایه خودشان هم می‌ترسیدند، من در بهشت زهرا (س) تهران مات و مبهوت در کنار پیکر بی جان عمو و زن عموی عزیزم ایستاده بودم. وحشت از کرونا اجازه نمی‌داد به آن‌ها نزدیک شوم. کرونا نه تنها آن‌ها را از من و دیگر اعضای خانواده ام گرفت که ما را از مهربانی، خنده ها، قصه‌ها و بسیاری از چیز‌های خوب دیگر محروم کرد.
 
شاید بسیاری از آدم‌های روی کره زمین در سالی که گذشت عزیزانشان را در کمال ناباوری به خاک سپرده اند. کرونا به من یاد داد که فرصت زندگی کمتر از آن چیزی است که ما فکرش را می‌کنیم. ثانیه‌ها و دقیقه‌ها پشت سر یکدیگر می‌گذرند و ما به جای آنکه از زندگی لذت ببریم، آن قدر در روزمرگی افتاده ایم که یادمان رفته است چطور این کار را کنیم. حالا من منتظر سال ۱۴۰۰ هستم. سالی که امیدوارم بتوانم عزیزانم را در آغوش بگیرم، دستان پدرومادرم را ببوسم، سفر بروم، برای روز‌های آینده ام خاطرات خوش پس انداز کنم و از هر روزش لذت ببرم.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->