مال بد، بيخ ريش صاحبش!

تعطیلات نوروز و جشن آغاز سال نو با ایام مبارک ماه شعبان مصادف شده و چه سعادتی بالاتر از این؟
ماه نورانی شعبان که یکسره جشن و سرور است، با جشن‌های میلاد سیدالشهدا و حضرت ابوالفضل و امام سجاد شروع می‌شود و بعد به میلاد حضرت علی اکبر می‌رسد و پس از آن هم جشن بزرگ میلاد با سعادت امام عصر علیه السلام در این ماه قرار دارد.

از سوی دیگر باید در این ماه - به عنوان مقدمه ماه مبارک رمضان - زمینه خودسازی معنوی و روحانی افراد فراهم گردد و سنت و آیین پیامبر اکرم در روزه داری و عبادت و دعا و مناجات تبعیت شود.

مهمترین و شاخص‌ترین عبادت این ماه - یعنی مناجات شعبانیه- سراسر از مضامین ناب معنوی آکنده است و با زبانی قدسی و لحنی ملکوتی تصویری دقیق از رابطه انسان و خداوند ترسیم می‌کند.
در این مناجات از آشفتگی‌های خود می‌نالیم و نیاز مطلق خود را به بی نیاز مطلق عرضه می‌داریم و به خطا‌های خود اعتراف می‌کنیم و می‌گوییم: "خداوندا، جوانی خود را در غفلت و بی خبری از تو پوساندم و نابود ساختم و عمرم را در مستی بی توجهی به تو از بین بردم، اینک دیگر بیچاره‌تر از من کسی نیست و جز تو پناهی ندارم!
اگر تو هم مرا نخواهی، چه کنم و اگر تو مرا نپذیری به کجا روم؟ من به سوی آغوش پرمهر تو گریخته ام و به تو پناه آورده ام. "
در همین شب‌ها که وقت قرائت این عبارات و بیان این مضامین در گفتگویی صمیمی و بی واسطه با خداست، مجموعه تلویزیونی "نون، خ" در حال پخش است و به عنوان یک سریال طنز مورد استقبال فراوان قرار گرفته.
در یکی از بخش‌های این سریال نورالدین خانزاده، شخصیت اصلی که مردی صاف و خوش قلب است در خلوت خود با خدا مناجات می‌کند و می‌گوید: "خدایا، دیگر به هیچ دردی نمی‌خورم و کاری از دستم برنمی آید، مرا پیش خودت ببر. خدایا، مرا به نزد خودت برگردان، مال بد بیخ ریش صاحبش! "
لحن ساده و بیان صادقانه او در اظهار این عبارات که تقریبا همان حس و حال مناجات شعبانیه را دارد، یکی از زیباترین نمونه‌های نمایش مناجات و دعا در سیمای جمهوری اسلامی است.

در یک مجموعه طنز تلویزیونی که اصلا مخاطب انتظار شنیدن موعظه یا القای مفاهیم دینی ندارد، به صورت غیر مستقیم می‌آموزد که برای ارتباط با خداوند لازم نیست آدابی و ترتیبی بجوید و می‌تواند خصوصی‌ترین حرف‌های دل تنگش را بسیار راحت و بی تکلف با پروردگار خود در میان بگذارد.

این مجموعه تلویزیونی در فصل سوم خود نیز همچنان بیشترین تناسب را با اهداف شبکه اول سیما - شبکه تمام مردم ایران- دارد و مخاطبان عام از شیعه و سنی و مسیحی و مسلمان را مد نظر داشته و اقوام گوناگون ایرانی از کرد و فارس و ترکمن را گرد هم آورده است.
سکانس مناجات نورالدین با خداوند و گفتارش خطاب به قاب لفظ جلاله الله روی دیوار، آن قدر طبیعی و اثرگذار و باورپذیر و شیرین بود که شاید برخی سخنرانی‌های امثال من برای تبیین موضوع این اندازه اثر نداشته باشد.