دو پنالتی بادآورده، رویای پرسپولیس را برای بار دوم در سه سال اخیر در دستیابی به جام خوشرنگ لیگ قهرمانان آسیا بر باد داد. دستهای رو به آسمان و درحال دعای هواداران، دستی بالاتر از خود دید و دفاع راست کمفروغ تیم، با دستپاچگی ملودی هارمونیک تیم یحیی را به تراژدی غمانگیزی بدل کرد. تیمی که اگرچه به اندازه فینال قبلی دستش بسته نبود اما با محرومیت پهلوان، امیری و البته عیسی آلکثیر در پله آخر لغزید و علیرغم طی کردن مسیری دشوار به بهشت نرسید.
پرده دوم : خاکستری
روزگار بعد از فینال
تساوی های پی درپی، شکست در برابر تیم تازه لیگ برتری شده اراکی در روز غیبت مدافعان، از دست دادن پیروزی در دربی در واپسین ثانیه ها، محرومیت کشدار عیسی و دست خالی گلمحمدی برای هر نوع تغییر روزگار چندان دلچسبی برای هواداران نبود. برای هوادارانی که با پروفسور کروات به تک تک رویاهای دست نیافتنی، دست یافته بودند و دیگر هر چیزی جز قهرمانی، شکست محسوب میشد.
علاوه بر کمبود مدافع، خط آتش پرسپولیس نیز زهرآگین نبود؛ گواینکه مهدی عبدی جوان، تنها بازیهای مهم را برای گلزنی انتخاب می کرد و در خط هافبک هم جای خالی بشار رسن بیش از هر زمان دیگری مشهود بود.
پرده سوم : سفید
نجاتدهنده نمرده است.
پرده آخر : طلایی
در مسیر خوشبختی
به نظر می رسد بعد از مدت ها، پرسپولیس تیم کاملی در اختیار دارد. لک با دوری از حواشی سالیان اخیر، فصلی کم نظیر را می گذراند و رادو، محبوبترین لژیونر ذخیره سالهای گذشته همواره در دسترس است.
در دفاع با وجود جدایی انصاری، پرسپولیس شیری، حسینی، کنعانی زادگان، آقایی و فرجی را در اختیار دارد و کامیابی نیا هم به وقت ضرورت نشان داده مهرهای قابل اتکا و دلگرم کننده در این پست است.
دردسر شیرین یحیی قطعا برای انتخاب مردان کمربند میانی است. جاییکه نوراللهی، هوادار دیروز سکوهای سرخ و کاپیتان سوم امروز، سرلک بی حاشیه و کم اشتباه، نعمتی رونده، عالیشاه تازه به اوج بازگشته، امیری خستگی ناپذیر،ترابی تکنیکی و پهلوان جوان، اما باتجربه رقابت نفس گیری برای جایگیری در ترکیب اصلی خواهند داشت.
خط حمله پرسپولیس با زوج ترسناک آل کثیر و مغانلو کوبنده تر از همیشه خواهد بود و مهدیخانی و البته عبدی دغدغه های تعویض را از بین خواهند برد.