پاشازاده: شرایط تیم ملی شبیه بازی با استرالیا است| ستاره‌ها نسل سوخته نشوند

گروه ورزش| شهرآرا نیوز، «پیچ تاریخی فوتبال ایران» این تعبیر مناسبی نسبت به روز‌های پیش روی تیم ملی است. وضعیتی کاملاً دلهره‌آور که مشخص نیست نتیجه‌اش چه خواهد بود؟! مهدی پاشازاده که یکی از مردان تأثیرگذار در بازی تاریخی با استرالیا بود، با چنین فضایی کاملاً آشنا است. اتفاقاً حال و هوای این روز‌های تیم ملی مدافع سابق تیم ملی فوتبال ایران را به یاد آن دو بازی سخت مقابل استرالیا انداخته است. گرچه اینجا پای صعود به جام جهانی در میان نیست و تیم ملی بعد از عبور از مرحله پیش مقدماتی تازه وارد مرحله مقدماتی و بازی‌های سخت‌تر خواهد شد، اما حال و هوا برابری می‌کند با آن بازی‌های حساس و سرنوشت‌ساز با استرالیا. مهدی پاشازاده در حالی که نگرانی‌هایی بابت نحوه میزبانی بحرینی‌ها دارد و به دقت خبر‌های فوتبال آسیا را رصد می‌کند، اما بر این باور است که اگر مردان ملی‌پوش مانند بازی‌های باشگاهی درخشان ظاهر شوند صعود تیم ملی بسیار آسان خواهد شد و حتی نشستن بر جایگاه نخست گروه نیز دور از دسترس نخواهد بود. پاشازاده البته گرفتاری این روز‌ها را ناشی از یک تصمیم‌گیری نادرست از سوی مسئولان سابق فدراسیون فوتبال می‌داند.

                                                                   ***
تیم ملی با نتایجی که گرفته نگران‌مان می‌کند. شما هم همین حس را دارید.

 بله، من هم نگرانم. یک نگرانی که انتهایش امید هم می‌بینم. روز‌های حساسی در انتظار ما است.

شاید اگر حق میزبانی داشتیم حال و هوای‌مان طور دیگری بود.

 همینطور است. میزبانی را به بحرین دادند تا میزبانی را از ما بگیرند. نمی‌دانم چرا چنین تصمیمی گرفتند. مگر می‌شود به راحتی حق میزبانی را از یک تیم بگیرند. آن هم تیمی که نیاز مبرم به همه امتیاز‌های باقی مانده دارد. قدری این معادلات عجیب است. حالا اگر ما عملکرد خوبی در بازی‌های قبل داشتیم می‌شد نگرانی را تا حد زیادی از بین برد، اما امتیاز خوبی هم نداریم و باید همه امتیاز‌های باقی مانده را به دست آوریم. ما اصلاً خاطرات خوبی از بحرین نداریم.

دقیقاً نقطه نگرانی هم همینجا است؛ بحرین!

 فوتبال ما یک سر و گردن بالاتر از بحرینی‌ها است. آن‌ها در فوتبال آسیا حرفی برای گفتن ندارند. می‌بینید که هر چند سال یک بار فقط درباره تیم ملی‌شان می‌شنویم. نه باشگاه‌های قدری دارند و نه بازیکنان شاخصی. حالا وقتی شما به تیم ملی ایران نگاه می‌کنید تا چشم‌تان کار می‌کند ستاره می‌بینید. بازیکنانی که هر یک از آن‌ها آرزوی تیم ملی بحرین و خیلی تیم‌های دیگر در آسیا هستند. من امیدوارم هر نتیجه‌ای رقم می‌خورد در زمین مسابقه باشد. کاملاً عادی و فوتبالی. اگر اینطور باشد شانس ما خیلی زیاد است.

خیلی‌ها شرایط کنونی تیم ملی را بی‌شباهت با بازی سال‌ها قبل با استرالیا نمی‌دانند. یک مربی نه چندان مطرح و انبوهی از بازیکنان شاخص که در آستانه حذف قرار گرفته‌اند.

 همین حس و حال را من هم دارم. بی‌ربط نمی‌گویند، اما تفاوت‌هایی هم میان آن بازی و این بازی‌ها وجود دارد. فرقش این بود که ما مقابل استرالیا دو بازی سخت داشتیم که بازی در تهران هم مساوی شده بود و نتایج هیچ تیمی در صعود ما تأثیرگذار نبود، اما اینجا ممکن است مثلاً هنگ‌کنگ بیاید و یک امتیاز از بحرین بگیرد و به نفع ما کار کند. در بازی با استرالیا اگر می‌باختیم همه چیز تمام شده بود، اما اینجا وابستگی‌هایی به دیگر نتایج وجود دارد. هر چند که باور من این است که باید با قدرت و قلدری تمام وارد پیکار شویم. بازیکنان تصور کنند چهار بار با استرالیای سال‌ها قبل که ما با آن‌ها بازی کردیم، مبارزه می‌کنند. اگر با این دیدگاه وارد بازی‌ها شوند کسی جلودارشان نیست. به خدا این بازیکنان خیلی حیفند.

یکی از دل‌مشغولی‌های فوتبال هم همین است. اینکه این حجم از بازیکن آماده و قبراق که در اروپا بازی می‌کنند جام جهانی نروند.

 خیلی حیف می‎شد. خیلی! من هم وقتی به این بخش ماجرا فکر می‌کنم نگران می‌شوم و غصه‌ام می‌گیرد. نمی‌توانم باور کنم تیم ما با این همه ستاره به جام جهانی نرود. از بچه‌ها انتظار دارم اجازه ندهند به نسل سوخته فوتبال ایران مبدل شوند. آن‌ها بدانند که همه مردم ایران هم دوست ندارند آن‌ها پشت دیوار جام جهانی بمانند. ما همه از صمیم قبل دوست داریم این نسل راهی جام جهانی شود و بدرخشد. حتی فکر کردن به اینکه بازیکنان تیم ملی راهی جام جهانی نشوند هم برای من کابوس است.

ریشه بحران فکری امروز تیم ملی، انتخاب یک مربی بی‌تعهد و فاقد تجربه بود.

 نباید از ویلموتس تعجب کرد. تقصیری به گردن این مربی بلژیکی نیست. مشکل آنجا بود که آقای رئیس بار یک خاور را سوار یک وانت کرد. ویلموتس گنجایش مربیگری در ایران را نداشت. بازیکنان بزرگی در تیم ملی ایران هستند که باید یک مربی با کاراکتر‌تر آن‌ها را هدایت می‌کرد. کی‌روش در دورانی که سرمربی تیم ملی بود، نشان داد از این توانایی برخوردار است و راه استفاده از بازیکنان بزرگ را می‌داند.

اگر یک مربی با کاراکتر او جذب می‌شد شاید وضعیت الان تیم ملی به گونه دیگری بود.

 در انتخاب سرمربی تیم ملی دقت نشد. من یکی از کسانی بودم که بعد از جام جهانی ۲۰۱۸ بار‌ها مصاحبه کردم و گفتم تکلیف کی‌روش را زود روشن کنید. مصاحبه‌های من موجود است. من آن روز‌ها بار‌ها گفتم سرمربی تیم ملی باید برای چهار سال بعد مشخص شود. کاری که بسیاری از تیم‌های اروپایی انجام می‌دهند. حتی می‌توانستند قبل از پایان جام جهانی با مربی جدید خود وارد مذاکره شوند. ما مدیریت زمانبندی نداشتیم و درست در ایامی دنبال جانشین برای کی‌روش بودیم که دیگر دیر شده بود. مثل همیشه چه کنم، چه کنم سر دادیم و با یک تصمیم عجولانه تیم ملی را وارد یک بحران جدی کردیم. وقتی رؤسای سابق اهمیت زمانبندی را شوخی گرفتند و به دنبال تعیین خط مشی و سیاست‌های آینده نرفتند نتیجه‌اش شد همین که امروز می‌بینیم. ما با ویلموتس به بن‌بست خوردیم و حالا در شرایطی قرار داریم که مشخص نیست به جام جهانی می‌رویم یا نمی‌رویم. هر چند که من از اعماق وجودم امیدوارم این نسل در جام جهانی بدرخشد، چون نسل پر باری است.

خط به خط که تیم ملی را بررسی می‌کنیم به بازیکنان بزرگی برمی‌خوریم که همه توانایی قابل توجهی دارند. بخصوص در خط حمله که بازیکنان بسیار مستعد و با‌تجربه‌ای در تیم ملی حضور دارند.

 خط حمله تیم ملی واقعاً شاهکار است. مهدی طارمی، مهدی قایدی، سردار آزمون، کریم انصاری‌فرد. به این‌ها اضافه کنید کاوه رضایی و حتی مهدی ترابی را. ما در خط حمله دست‌مان خیلی باز است و هیچ چیزی کم نداریم. می‌توانیم با همین خط حمله جان همه تیم‌ها را بگیریم، اما به شرط آنکه به درستی از این سرمایه استفاده شود. شما اگر به دیگر خطوط هم نگاه کنید می‌بینید که تیم ملی چه شرایط ویژه‌ای دارد. در خط میانی بازیکنان بزرگی در تیم ملی حضور دارند. اسم نمی‌برم، چون ممکن است کسی از قلم بیفتد. در خط دفاع هم وضعیت همینطور است. هم لژیونر داریم و هم بازیکنانی که در لیگ درخشیده‌اند. دروازه‌بان‌های ما هم که از بهترین‌ها هستند. شما کدام تیم را در آسیا سراغ دارید که این همه بازیکن داشته باشد. اینکه می‌گویم نگرانم نسلی از بهترین‌ها بسوزد به خاطر همین بازیکنان است.

پیش بینی شما از چهار بازی آتی چیست؟

 پیش بینی نمی‌کنم. آرزو می‌کنم. آرزو می‌کنم همه تیم‌ها را با اقتدار ببریم. آرزو می‌کنم کار را به سرعت در بازی‌ها تمام کنیم و آنقدر گل بزنیم که راهی برای بازگشت حریفان باقی نماند. شک نکنید آن‌ها هم با ترس مقابل ما بازی می‌کنند. آن‌ها هم می‌دانند بهترین تیم آسیا که بازیکنان زبده و کاربلدی دارد در مقابل آن‌ها قرار خواهد گرفت. آن‌ها می‌آیند که از تیم ملی ما مساوی بگیرند. این تنها حربه آن‌ها است. در مقابل چنین تیم‌هایی هرگز نباید بی‌تفاوت بود. باید محکم ایستاد و اجازه نداد آن‌ها عنان کار را در دست‌شان بگیرند. امیدوارم بازیکنان با چهار برد بزرگ به ایران برگردند و آماده حضور در مرحله بعد شوند. تیم ما سرشار از ظرفیت است.