ضرورت دسترسی فوری بیماران خاص به سهمیه دارویی تیرماه ۱۴۰۴ شرایط اضطراری پذیرش مسافران، کنسلی و تمدید اقامت در هتل‌های ایران ممنوعیت فعالیت‌های دریایی در خزر (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) زمان برگزاری آزمون‌های آیلتس به تعویق افتاد آخرین وضعیت مجروحان حمله اسرائیل در بیمارستان‌ها (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) مصاحبه استخدامی سازمان تعزیرات حکومتی (۱۴۰۴)، موقتاً لغو شد تأثیر کتابخانه‌ها بر ارتقای سرمایه اجتماعی کدام دانشگاه‌ها زمان‌بندی امتحانات را تغییر دادند؟ پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (یکشنبه، ۲۵ خرداد ۱۴۰۴) | آسمان صاف تا کمی ابری ورود گردشگران به پارک‌های ملی استان تهران تا اطلاع ثانوی ممنوع شد (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) پرداخت وام ۵۰ میلیون تومانی به حدود ۳۰ هزار بازنشسته کشوری در مرحله اول (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر در دستور کار هلال‌احمر کارت آزمون ورودی مدارس سمپاد و نمونه‌دولتی (۱۴۰۴) صادر شد علت تعطیلی خط متروی منتهی به فرودگاه مهرآباد + جزئیات افزایش ناگهانی درخواست مکمل‌های حاوی ید از داروخانه‌ها وضعیت «شیرخشک» پایدار است آیا برای لاغری، کربوهیدرات باید کاملاً از رژیم غذایی حذف شود؟ سامانه ۱۵۷۰ آماده ارائه خدمات مشاوره‌ای به دانش‌آموزان درخصوص وقایع اخیر رژیم صهیونیستی ممنوعیت مصرف و عرضه دخانیات در اماکن عمومی کودکان را درمعرض اخبار ناگوار قرار ندهید اهدای عضو یکی از اعضای شورای شهر نیشابور جان ۳ بیمار نیازمند عضو را نجات داد (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) توقف پروازهای خطوط هوایی سوریه (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) شرایط کاملاً عادی خراسان رضوی در حوزه‌های ارزاق عمومی، سوخت و حمل‌ونقل بهره‌برداری از دومین جایگاه CNG شهرستان سرخس با افزایش سه‌برابری ظرفیت سوخت‌گیری گاز فشرده دستمزد اعلامی کارفرمایان به بیمه، ۳۰ درصد کمتر از دستمزد واقعی است لغو پرواز‌های داخلی و خارجی تا ساعت ۱۵ یکشنبه (۲۵ خرداد ۱۴۰۴) تمدید شد لغو امتحانات دانشجویان واحد علوم پزشکی دانشگاه آزاد مشهد در روز‌های (۲۵ و ۲۶ خرداد ۱۴۰۴) هیچ تعویق یا تغییری در برنامه امتحانات دانش آموزان در خراسان رضوی نیست اطلاعیه شماره ۳ ستاد ملی شرایط اضطراری هلال احمر: اسکان اضطراری ۱۱۷۵ نفر در پی حمله اسرائیل به ایران
سرخط خبرها

به بازآفرینی جشن‌ها و شادی‌ها نیازمندیم

  • کد خبر: ۷۰۳۵۵
  • ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ - ۱۰:۵۳
به بازآفرینی جشن‌ها و شادی‌ها نیازمندیم
محمدرضا زائری - پژوهشگر دینی

این روز‌ها فضای اجتماعی پیرامون ما بیش از گذشته از خبر‌های تلخ و ناخوشایند آکنده است و مشکلات و سختی‌های روزگار از هر سو بر ما و جامعه ما فرومی‌بارد. از یک‌سو تهدید‌ها و توطئه‌های دشمنان و خراب‌کاری و فتنه آنان و از سوی دیگر مصیبت‌ها و درد‌هایی که نوبه‌نو در محیط اجتماعی و اخبار حوادث پراکنده‌اند، حال‌وهوایی غم‌بار و دردآلود برای ما رقم می‌زند.


نه‌تن‌ها در گفته‌ها و شنیده‌ها، بلکه در لابه‌لای خوانده‌ها و دیده‌های فضای‌مجازی و شبکه‌های اجتماعی، چیز‌هایی به چشم و گوش شهروندان می‌رسد که دل‌وجان هرکسی را می‌آزارد و رنج می‌دهد. روزی ماجرای سلاخی فرزند به‌دست والدین و پیداشدن جنازه‌اش در زباله‌های خیابان و روزی دیگر خبر انفجار ناو خارک یا پالایشگاه تهران مخاطبان را برمی‌آشوبد و در همین حال هر لحظه خبری از درگذشت یک نفر بر اثر کرونا یا افزایش قیمت یک کالا بر اثر تورم، بیش از گذشته به روح و روان آنان زخم می‌زند. آیا راهی برای ترمیم این آسیب‌ها به‌جز شادشدن و شادماندن داریم؟ آیا وسیله‌ای برای درمان این درد‌ها به‌جز شادی می‌توان جست؟

 

قدر وقت را دانستن و غصه را دورریختن و با اندک بهانه‌ای شادمان‌بودن دارویی است که در فرهنگ کهن ایرانی و باور‌های دینی اسلامی بوده و هست. عرفان اسلامی و ایرانی که از مهم‌ترین عناصر فرهنگ و تمدن ماست، می‌تواند بیش از هر بستر فکری دیگری زمینه‌ساز و راهگشای این شادی‌جستن باشد و اگر انسان ایرانی در طول قرن‌ها توانسته است در برابر سخت‌ترین حوادث و تندترین باد‌ها و توفان‌ها، از حمله اسکندر تا هجوم مغولان بایستد و بماند، به‌دلیل برخورداری از همین پشتوانه است.

 

برخی دانشوران و اهل اندیشه همچون دکتر محمدعلی اسلامی‌ندوشن در کتاب «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟» بر این باورند که آیین‌های باستانی نیاکان ما یکی از عوامل حفظ فرهنگ ایرانی و زبان فارسی است. در روزگاری که کشوری مانند مصر همه پیشینه خود حتى نام و زبانش را در عصر اسلامی از دست داد، ایران بزرگ پارسی ماند و در عین عرضه بهترین و درخشان‌ترین نمونه سازگاری با اسلام، نه‌تن‌ها توانست فرهنگ و زبان و نام خود را حفظ کند، بلکه برجسته‌ترین دانشمندان و کارگزاران و نویسندگان را در محیط و جامعه گسترده اسلامی برآورد. یکی از عوامل و اسباب این ماندگاری، در کنار اصالت فرهنگی و ریشه‌های دینی، حفظ روحیه شاد بیرونی و خوش‌دلی درونی در فرهنگ ایرانی بوده است.

 

ایرانیان باستان به‌بهانه‌های مختلف مراسم جشن و سرور داشته و فرصت‌های گوناگون را برای شادمانی قدر می‌دانسته‌اند. از آیین‌های سراسری نوروز در آغاز سال تا جشن اردیبهشتگان و خردادگان و تیرگان تا پایان سال، هر یک را مجالی می‌دیده‌اند تا خاک بر سر غم ایام بریزند و به مژده‌های پیش‌رو شادباش بگویند. شاید فاصله‌گرفتن ما از این آیین‌ها و دورشدنمان از فرصت‌ها و بهانه‌های شادی و شادمانی، راه را بر هجوم اندوه‌ها و غصه‌ها گشوده است. چرا اینک راه را بر شادی‌ها و شادمانی‌ها بازنگشاییم و هریک به سهم خود برای بازآفرینی آیین‌های باستانی جشن و سرور قدمی برنداریم؟

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->