تیم ملی بسکتبال بدون واهمه از شکست/ تیم ساختن سرمربی از توکیو و مادرید برای قم!

فرشاد کاس نژاد/شهرآرانیوز، بعد از ثبت دو شکست تیم ملی بسکتبال ایران در اسپانیا، مارکا از تیتر پیش‌غدا برای توصیف دو بازی اسپانیا - ایران که در والنسیا و مادرید برگزار شد، استفاده کرد. اما پیش از توصیف مارکا، وقتی تیم ملی در اردوی ژاپن دو شکست و یک پیروزی مقابل ژاپن ثبت کرد، از آنچه بر تیم ملی بسکتبال می‌گذرد، بی‌خبر نبودیم. این تیم می‌تواند پیش‌غذای حریفانش (آمریکا، فرانسه و چک) در المپیک باشد.
عجب که مهران شاهین‌طبع سرمربی تیم ملی هم برای بعد از المپیک برنامه منظمی خواهد داشت، شروع کار با تیم شیمیدر و بازگشت به لیگ بسکتبال. او در سال‌های اخیر همیشه از فرصت عجیب و غریب دوشغله بودن در مربیگری بهره‌مند بوده، اما این سوال با صدای بلند در بسکتبال پرسیده نمی‌شود که چرا شاهین‌طبع دو فصل اخیر را با شهرداری گرگان سپری کرد و سرمربی تیم ملی هم بود و در آستانه المپیک قرارداد بعدی‌اش را با شیمیدر امضا کرد؟ این چه رسم بی‌معنایی است که مربی تیم ملی در باشگاه کار کند؟ مربیگری تیم ملی چرا باید یک کار پاره‌وقت باشد؟ نتیجه‌اش اگر برای رییس فدراسیون بسکتبال روشن نبود، اما در میدان بسکتبال روشن می‌شود، مثل ثبت همین شکست‌های اخیر که تیم ملی را برای باختن در المپیک طی سفر‌هایی دلپذیر آماده کرده است.
تیم ملی بسکتبال در دو اردوی اخیر باید نشان می‌داد که پله پله برای بازی در المپیک آماده می‌شود، اما بازی آخر مقابل اسپانیا یک شکست سنگین بود تا نشان دهد شاید فاصله با آمادگی غیرقابل جبران است. نتیجه ۹۶ - ۵۳ به نفع اسپانیا و اختلاف ۴۳ امتیاز می‌تواند برای تیم ملی به شدت نگران‌کننده باشد. ما برای شکست‌هایی با چنین فاصله‌هایی انگار آماده شده‌ایم و ذره‌ای واهمه از شکست نداریم!
شاهین‌طبع اگرچه در اردوی ژاپن و استرالیا همراه تیم ملی است، اما باید شیمیدر را از راه دور برای فصل بعد بسازد. بازیکنان فصل گذشته تیم او در گرگان، حالا راهی قم می‌شوند. شاهین‌طبع حتما حواسش از توکیو و والنسیا و مادرید به قم است که قرارداد‌ها تنظیم شوند. عملکرد او در سازمان‌دهی شیمیدر شاید جای تحسین دارد.
از شهرداری گرگان و شیمیدر و نقل‌و‌انتقالات لیگ بسکتبال، اگر فرصتی شد برگردیم به تیم ملی و المپیک توکیو. اینجا، اما خبری نیست جز شکست پشت شکست و تصویرسازی برای شکست‌ها در المپیک.
صعود به المپیک باید تیم ملی را صاحب انگیزه‌های بزرگ برای تدارک و آمادگی فنی می‌کرد، باید فلسفه تیم را تغییر می‌داد، باید در بسکتبال ایران موج می‌ساخت. تیم مهران شاهین‌طبع، اما تا امروز از پس این کار‌ها برنیامده است.