چرا باوجود بودجه‌های میلیاردی صداوسیما «مختارنامه» برای بار دوازدهم بازپخش می‌شود؟

نجفی | شهرآرانیوز - صحبت از پخش چندده باره سریال‌های مناسبتی به ویژه در این سال‌ها واقعا تکراری است. این جریان حتی به جایی رسیده است که کاربران شبکه‌های اجتماعی مدام با آن شوخی می‌کنند. بدتر اینکه، در ظاهر این تکرار، مخاطبان کمی هم ندارد، البته صداوسیما به عنوان مرجعی که در این سال‌ها متوجه شده مردم تکرار سریال‌ها را بیشتر از سریال‌های تازه اش دوست دارند و حتی بابتش مدام تلفن می‌زنند و پیامک می‌دهند یک شبکه تکرار هزارباره فیلم و سریال‌ها راه انداخته به نام «آی فیلم».

فکر می‌کردیم این موضوع برای همیشه توی همان شبکه خلاصه می‌شود، ولی خب اشتباه می‌کردیم. چون صداوسیما پول ندارد هرسال و هرچندسال یک سریال فاخر مناسبتی بسازد، بلکه یک سریال فوق فاخر می‌سازد و برای چندسال آذوقه مناسبتی خودش را تأمین می‌کند تا بعدش که باز یک سریال دیگر ساخته شود.

این بار هم خبر رسیده، قرار است در روز‌های عزای ماه محرم، سریال «مختارنامه» برای دوازدهمین سال پیاپی از تلویزیون پخش شود. یکی از بهترین ساخته‌های داود میرباقری است. این سریال تا الان بدون وقفه در شبکه‌های مختلف سیما هم زمان پخش می‌شد و بدون استثنا در روز‌های محرم دوباره بازپخش شده است، البته مختارنامه تنها سریال تکراری این روز‌ها نیست که قرار است روانه آنتن تلویزیون شود. در این میان اسامی زیاد دیگری هم به چشم می‌خورد.

هرسال بچه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند و هرسال باید مختارنامه پخش شود.

اما چرا عده زیادی از مخاطبان از تکرار این سریال‌ها استقبال می‌کنند؟ تعدادی از بینندگان این سریال در فضای مجازی نکته‌های مهمی را مطرح کرده اند. مثلا یکی از آن‌ها در اظهارنظری نوشته: «هرساله بچه‌هایی که الان بزرگ‌تر شده اند و موضوع کربلا و قیام مختار را خانواده‌ها نمی‌توانند درست و کامل برای آن‌ها توضیح دهند. این سریال خیلی کامل و جامع تصویری از آن به نوجوان‌ها می‌دهد و کار ما را راحت می‌کند.»

البته خیلی  از منتقدان گفته اند با وجود همه این‌ها پدرومادر و اعضای خانواده شان هرسال با اشتیاق این سریال را تماشا می‌کنند. از طرف دیگر، برخی سریال‌ها هم قرار است به مناسبت این ایام دوباره بازپخش شوند. «پرده نشین» که قسمت‌های ابتدایی آن حاشیه ساز شده بود و که برخی در فضای مجازی شخصیت اصلی و خانواده اش را به زندگی مرحوم اکبر هاشمی رفسنجانی شبیه می‌دانستند هم در کنداکتور پخش شبکه یک قرار گرفته است. شبکه «تماشا» هم قرار است سریال «شب دهم» را دوباره پخش کند. سریالی که می‌توان از لحاظ تعداد پخش با «مختارنامه» مقایسه‌اش کرد و البته داستان شاهزاده خانم قجری که درگیر یک عشق غیرقابل انتظار می‌شود هم در این جذابیت بی تأثیر نبوده است. شبکه «آی فیلم» هم که خود پیش قراول پخش سریال‌های تکراری است برای این روزها، سریال «مرضیه» را در نظر گرفته است؛ سریالی که زنده یاد ماه چهره خلیلی در آن به ایفای نقش می‌پردازد، اما در کنار استقبال برخی از مخاطبان و حجم زیادی از انتقاد‌ها واقعا صداوسیما که هرسال هزارمیلیارد بودجه و کارمند در اختیار دارد توانایی ساخت سریال‌های مناسبتی را ندارد و ناچار است ساخته‌های قبلی اش را مدام تکرار کند؟

زمان پخش سریال مختارنامه در محرم ۱۴۰۰ از تلویزیون + جزئیات

۴۸ هزار کارمند، میلیارد‌ها بودجه و دیگر هیچ

صداوسیما ۴۸ هزار کارمند دارد که در مقایسه با خیلی از تلویزیون‌های پربیننده دنیا چندبرابر بیشتر کارمند دارد، اما کیفیت برخی از خروجی‌های این سازمان چطور؟ شیوه انتشار اخبار، گفتگو‌ها و برنامه‌های بی تعارفش چطور؟ صحبت کردن از کیفیت و رویه برنامه‌های صداوسیما دیگر به کار نخ نما و کلیشه‌ای تبدیل شده است، کسی گوشش بدهکار حرف منتقدان نیست، حتی چندوقت پیش سایت «عصر ایران» در یادداشتی نوشته بود چرا اسامی برخی از مسئولان صداوسیما در رده‌های میانی مشخص نیست. مثلا کسی نمی‌داند سردبیر خبر بخش‌های مختلف خبری این سازمان به عهده چه کسی یا کسانی است.

یا اینکه معلوم نیست چرا صداوسیما به عده‌ای هرچه قدر که دلشان می‌خواهد تریبون می‌دهند و عده‌ای این اجازه را ندارند. چرا کارگردان‌هایی که می‌خواهند برای تلویزیون سریال بسازند این قدر محدودند و نام‌ها مدام تکرار می‌شوند؟ اما آیا این سازمان اهمیتی برای نظر مخاطبانش قائل است؟ آیا آمار و ارقام رضایت مخاطبان از فیلم و سریال‌های تلویزیون حقیقت دارد و مردم تا این مقدار برنامه هایشان را دنبال می‌کنند؟ به چند سریال معدود و پرمخاطب چرا باقی ساخته‌ها از کیفیت نازلی برخوردارند؟

این سازمان عریض وطویل همین چندوقت پیش هنوز بودجه ۳ هزار میلیارد تومانی و واکسیناسیون خارج از نوبتش محل انتقاد بود که روزنامه کیهان خبر برداشت ۱۵۰ میلیون یورویی این سازمان از صندوق توسعه ملی منتشر کرد و واکنش‌های زیادی را در فضای مجازی برانگیخت. در ظاهر این کار آن‌ها هم غیرقانونی نیست و خداراشکر قانون چنین برداشتی برای آن‌ها در نظر گرفته آن هم با هدف توسعه کمی و کیفی برنامه‌های تولیدی اش!

ولی پرسش اصلی اینجاست که امسال در بودجه، دوهزار و ۶۱۹ میلیارد تومان به صداوسیما داده شده بود، آن هم درحالی که سهم نهاد‌های مهمی مثل ستاد بحران کشور از بودجه کل، فقط ۱۳ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان بود، اما به نظر می‌رسد آن‌ها به جای ساخت برنامه‌های مناسبتی یا به زعم خودشان سریال‌های فاخر، ساخت برنامه‌های آبکی را در دستور کار قرار داده اند.