نظر پاپ فرانسیس در مورد سلاح هسته‌ای شهیدی که در تمام مسجد‌های مشهد نماز خواند لزوم تبیین جایگاه سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با نگاه به زن و خانواده طراحی‌های محمود فرشچیان رونمایی می‌شود تبیین ۳ عنصر حیاتی برای کار فرهنگی از دیدگاه آیت الله اعرافی آیا هر خرج گران‌قیمتی اسراف است؟ دامنه مشمولان تشرف به حج ۱۴۰۵ گسترده‌تر شد آیا دعا را باید با رعایت تجوید خواند؟ از خدا چه تصوری داریم؟ عدل الهی و معمای رنج! | چگونه به سؤالاتی که درباره عدل خداوند به ذهنمان می‌آید، پاسخ دهیم؟ مسیح بلوچستان که بود؟ افتخارآفرینی سجاد نوری از خراسان رضوی در چهل و هشتمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم آغاز فصل سوم «زندگی با آیه‌ها» با هدف‌گذاری ۵۰ میلیون مخاطب ۷۰ میلیارد تومان بودجه برای تربیت حافظان قرآن تخصیص یافت آیین‌های حرم مطهر امام‌رضا(ع) | روایت ۴ قرن جاروکشی در آستان رضوی مهلت نقل و انتقال دانشجویان شاهد و ایثارگر وزارت علوم تا ۵ آبان ۱۴۰۴ توضیحات ستاد امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر درباره خبر آموزش ۸۰ هزار نیروی امربه‌معروف فراخوان دومین جشنواره فرهنگی هنری «میقات» ویژه زائران حج ۱۴۰۵ منتشر می‌شود حذف مسلمان در هند با پروژه «مسلمان خوب، مسلمان بد» ۷۰۰ دانش آموزی بروجردی به مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس اعزام می‌شوند
سرخط خبرها

فقط مثل او مهربان باشیم

  • کد خبر: ۸۲۶۵۱
  • ۱۱ مهر ۱۴۰۰ - ۱۱:۳۱
فقط مثل او مهربان باشیم
جمال رستم‌زاده - روزنامه‌نگار

حواسمان باید به هم باشد. در ۲ سال گذشته روز‌های سختی را پشت سر گذاشته‌ایم و معلوم نیست این بختک کرونا کی می‌خواهد دست از سرمان بردارد؛ حتی اگر جشن واکسیناسیون را بگیریم!

سرانجام این روز‌های سخت می‌گذرد و خاطره می‌شود؛ مثل همه روز‌های سختی که با هم پشت سر گذاشتیم، اما کنار هم ایستادیم و حواسمان به هم بود. داغ‌دیده‌ایم، بیماریم، در خانواده‌مان بیمار داریم و مشغول پرستاری شده‌ایم. زورمان شاید در مقابل خیلی از این درد‌ها کم شده است، اما هرکداممان می‌توانیم سنگی از زمین برداریم.

سنگ‌هایی که با هم برمی‌داریم، می‌تواند راهی باز کند در میان این کوه سختی. یکی که دستش می‌رسد شهری بسازد، بسازد. یکی که می‌تواند محله‌ای را آباد کند، خب انجام دهد. دیگری که می‌تواند یک نفر را دست‌گیری کند، خب همراهی کند. گاهی این حواسمان به‌هم‌بودن در این روز‌های دشوار یک لبخند ساده است. هنوز می‌شود با همین کار‌های ساده، با همین قدم‌های کوچک به دیگران کمک کرد.

همین‌ها جمع که می‌شود، یک نفر، یک محله، یک شهر... دوباره بنا می‌شود، جان می‌گیرد. فقط کافی است این لطف، این همدلی و همراهی و این خلاصه حواسمان به‌هم‌بودن مداوم باشد. راه دور هم نرویم؛ هرکسی هوای بغل‌دستی‌اش را داشته باشد. حواسش به نزدیک‌ترین همسایه، نزدیک‌ترین محله یا آدم‌های نزدیک‌ترین شهر باشد.

ما مشهدی‌ها هم آدم‌های یک شهریم؛ شهری که به‌واسطه حضور امامی شکل گرفته که به رأفت و مهربانی شهره است؛ همسایه‌های امام رضا (ع) که فرموده است: «بهترین و نیکوترین زندگی از آن کسی است که زندگی دیگران در کنار زندگی او تأمین شود» (تحف‌العقول، ص ۴۴۸).‌

می‌شود با کار‌های ساده و با قدم‌های کوچک حواسمان به هم باشد. حواسمان به حال دل هم باشد. می‌شود زیر سایه این امام مهربان مهر را آموخت و به دیگران یاد داد. می‌توان با این مهربانی به مردم خدمت کرد. می‌توان بی حکم و لباس و چوب‌پر، خادم این امام مهربان بود. می‌توان گفت: «همه خادم‌الرضاییم.» فقط مثل او مهربان باشیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->