نشست بررسی راه‌های بازگشت حجاج به کشور با حضور وزیر راه و شهرسازی برگزار شد حرم امام رضا(ع) پذیرای زائران و ارادتمندان اهل‌بیت (ع) در عید غدیر خم | استقرار ۱۳ موکب در حریم حرم اقدامات لازم برای حل مسئله بازگشت حجاج به کشور درحال بررسی است آرزوی سردار سرلشکر حسین سلامی چه بود؟ «سفره علوی» در خیابان امام رضا (ع) مشهد برپا شد+ ویدئو بیانیه ستاد مردمی برگزاری مراسم‌های کیلومتری غدیر پیام آیت‌الله سیستانی در محکومیت شدید تجاوز اسرائیل به ایران زندگی‌نامه شهید احمدرضا ذوالفقاری، از دانشمندان هسته‌ای حجاج ایرانی مشکلی برای ادامه اسکان در سرزمین وحی ندارند (۲۳ خرداد ۱۴۰۴) زندگی‌نامه شهید سیدامیرحسین فقهی، از دانشمندان هسته‌ای آیت الله علم الهدی: شهادت فرماندهان و دانشمندان هسته‌ای خللی در راه انقلاب ایجاد نمی‌کند | دشمن بداند؛ ما نه عقب می‌نشینیم، نه خسته می‌شویم حرکت زائران از صحن‌های مختلف حرم مطهر رضوی به سمت باب‌الجواد(ع) و محل آغاز راهپیمایی ضد رژیم صهیونیستی برنامه‌ریزی برای توزیع متعادل زائران اربعین در تمامی مرز‌های کشور ثبت‌نام حج عمره از روز‌های آینده آغاز خواهد شد | اعزام عمره ۱۴۰۴، از نیمه دوم ماه محرم آیت‌الله علم‌الهدی: غدیرخم اوج مقاومت پیامبر(ص) دربرابر عملیات روانی ضدولایت بود | غدیر، حرکتی عظیم درراستای حفظ اصالت رهبری دینی بود + فیلم رحیم‌پور ازغدی: حکومت دینی باید در خدمت مردم و عدالت باشد | غدیر معیاری ابدی برای تشخیص حق و باطل است تشرف ۷۰۰ مدیر پرستاری وزارت بهداشت به حرم مطهر امام‌رضا(ع) (۲۲ خرداد ۱۴۰۴) مدیرکل اوقاف خراسان رضوی: مقام معظم رهبری پرچم‌دار گفتمان مقاومت در امتداد پیام غدیر هستند معاون فرهنگی حشدالشعبی عراق: پیام غدیر، اساس امامت و پایه مقاومت دربرابر ظلم است | اندیشه امامین انقلاب نقشه راه مقاومت است حرم امام‌رضا(ع) آماده میزبانی از زائران عید غدیر ۱۴۰۴
سرخط خبرها

بیست وهفتم مهر می بینمت

  • کد خبر: ۸۳۰۲۹
  • ۱۴ مهر ۱۴۰۰ - ۱۲:۱۸
بیست وهفتم مهر می بینمت
محبوبه عظیم زاده - روزنامه نگار

بیست وهفتم مهر پارسال که فراموشش کردم، به خودم قول دادم امسال جبران کنم. قول دادم کاری کنم که دوست دارد، که خوش حال شود، که مبادا این وقفه‌ای را که بعد از ۱۶ سال اتفاق افتاده است، بگذارد به پای بی معرفتی و بی خیالی.

هرچند مطمئن بودم این کار را نمی‌کند. مطمئن بودم که می‌داند من هر لحظه بیشتر از لحظه قبل دوستش دارم. هرچند بار‌ها در تنهایی ام حسابی از دستش گله کرده‌ام و هزارویک ان قلت برایش آورده ام و از نبودنش شکایت کرده ام. آن روز وقتی خواهرم در گروه تلگرامی سه نفره مان نوشت: «بچه ها، امسال می‌شه ۱۷ سال که مامان دیگه نیست.»

شوکه شدم. ماتم برد. انگار یکی روبه رویم ایستاده باشد و با همه توان یک سیلی بخواباند زیر گوشم. من که همیشه ادعایم می‌شد که محال است کسی به اندازه من مامان را دوست داشته باشد، از این فراموشی چنان ضربه‌ای خوردم که همان جا، در دم، اشک هایم سرازیر شد روی گونه هایم.

اشک‌هایی که بند نمی‌آمد و با هر قطره اش یک لحظه از گذشته کوتاهی که با او سپری کرده بودم، مثل فیلم از مقابل چشمانم رد می‌شد. همین جا بود که به خودم قول جبرانش را دادم. نشستم کلی بالا و پایین کردم. همه لحظه‌های مشترک گذشته مان را مرور کردم. مامان چه می‌خواهد؟ چه چیزی را دوست دارد؟ علاقه اش چه بوده است؟ با چه چیزی کیف می‌کند؟

من الان چه کاری باید برایش بکنم که مطمئن باشم بابت آن مسرور می‌شود؟ دنبال چیزی می‌گشتم بیشتر از حلوا و میوه و خرما خیرات کردن، بیشتر از فاتحه خواندن و بیشتر از یک سنگ مزار شستن. یک چیزی که شاید حتی نیازی به بوق و کرناکردن هم نداشته باشد و اذن خودم و حال خودم را بطلبد. لابه لای همان اشک‌هایی که با سرعت می‌ریخت روی سر و صورتم، به نتیجه رسیدم: «می رم حرم، به نیت مامان.» این بهترین انتخاب بود و جبران کننده‌ترین اتفاق.

مامان یک جور عجیب وغریبی امام رضا (ع) را دوست داشت. حکایت این نقطه، با هرجا و مکان دیگری روی این کره خاکی برایش توفیر داشت. کافی بود تصویر گنبد طلایی حرم را در قاب تلویزیون ببیند؛ آن وقت دیگر اشک‌ها امانش نمی‌دادند. آن سال‌ها که کوچک بودم، خیلی دست گیرم نمی‌شد قضیه از چه قرار است.

نمی‌فهمیدم ربط بین آن تصویر در قاب تلویزیون با این اشک‌ها چیست که در کسری از ثانیه او را منقلب می‌کند و از خود بی خود. نمی‌دانستم چه حالی می‌شود، نمی‌دانستم آن وسط چه چیز‌هایی رد و بدل می‌شود، نمی‌دانستم در قلبش چه آمال و احساساتی به جریان می‌افتد.

حتی نفهمیدم آن شبی که یکهو با گریه از خواب بیدار شد، بابا را بلند کرد و پایش را در یک کفش کرد که الا و بلا باید همین الان من را ببری حرم. چه خوابی دیده بود که آن طور مشتاق و آشفته اش کرده بود؟ هیچ وقت تعریف نکرد، اما بعد که از حرم برگشت و آرام و آسوده و خوش حال دیدمش، فهمیدم آن زیارت کار خودش را کرده است.

مامان آن نیمه شب بهترین راه را برای تسلی دلش انتخاب کرد. کاری که حالا من هم باید انجامش بدهم و مطئنم بهترین کاری است که می‌توانم در حقش انجام بدهم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->