نجمه موسوی کاهانی | شهرآرانیوز؛ وارد کوچه صابر ۲ که میشویم پلاک روی دیوار عبارت «منطقه گردشگری کوهستانی حصار گلستان» را نشان میدهد. سربالایی تند کوچه را بهسختی بالا میرویم، آنقدر که در میانههای راه نفس کم میآوریم. کوهستانی بودن محدوده کاملا مشخص است، اما قرار گرفتن خانهها در این کوچههای باریک و شیب تند، سؤالهای زیادی را در ذهنمان ایجاد میکند. پرسانپرسان پیچ و تاب کوچهها را رد میکنیم تا بالأخره تابلوی مسجد و حسینیه امام زمان (عج) در یکی از همین پیچها دیده میشود.
وارد حیاط کوچک مسجد که میشویم سنگ قبرهای سیاه و سفیدی که چندان قدیمی هم به نظر نمیرسند توجهمان را جلب میکنند و باعث میشوند خستگی راه را فراموش کنیم. تعداد سنگ قبرها تا حدی است که برخی از آنها روی دیوار مسجد نصب شدهاند. تاریخ روی آنها برمیگردد به دهه ۶۰، وقتی وارد مسجد میشوم اولین سؤالی که میکنم درباره همین قبرهاست. امام جماعت جوان از قدمت ۳۰ ساله مسجد میگوید و از اینکه مکان این مسجد قبلا قبرستان محل بوده است.
گوشهای از این مکان حسینیه کوچکی بوده که خانمها دورهمیهای مدهبی محله را در آن برگزار میکردهاند و از سال ۸۰ که مسجد به طور رسمی پایهگذاری شد این مکان بیشتر از قبل مرکز فعالیتهای اجتماعی و مذهبی شد.
غلامرضا غلامی روحانی جوان ۳۴ ساله که ۴ سال است به پیشنهاد جوانان مسجد، امام جماعت این مکان شده است، کمر همت بسته تا به این پایگاه معنوی بیش از قبل رونق بدهد. او وقتی دیده اهالی محل با اندک پولهایشان آجر روی آجر گذاشتهاند، غیر از جمعکردن کمکهای مردمی به دنبال کمکهای بیشتری رفته و موفق شده در این ۴ سال فضای مسجد را بازسازی کند. او میگوید: وقتی تصمیم گرفتم به این مسجد بیایم، با ۱۰۰ میلیون تومان اعتباری که به خانه عالم تعلق میگرفت و با همت مردم دو طبقه ساختیم و مسجد سروسامان نسبی گرفت.
قبل از آن مسجد هیچ کمک درخور توجهی دریافت نکرده بود و حتی دیوارها طوری بود که از کوههای مجاور آب به داخل مسجد جاری میشد. یکبار پنکه روی سر خانمهای نمازگزار افتاد. باید اوضاع را درست میکردیم تا جوانها و نوجوانها را جذب کنیم. به همین دلیل آستین بالا زدم و از مردهای محل هم کمک گرفتم. با هر مقدار اعتباری که جمع میشد بخشی از فضا را درست میکردیم.
او که خودش ۲ پسر دارد میگوید: کودکان و نوجوانان این محله نیاز به فضاهای فرهنگی دارند تا از مسیر درست خارج نشوند. الان ۳۴ دانشآموز در کلاس قرآن دارم که با فوتبال و کتاب و رفتن به کوه سرگرمشان میکنم. من بعد از اینکه به این مسجد آمدم مسیر درسیام را از شاخه اعتقادی به بحث تخصصی خانواده تغییر دادم. مسئله دیگری که در این پایگاه مدنظر قرار گرفته است وحدت بین شیعه و سنی و بیان درست مسائل اعتقادی است. زیرا اینجا تعداد زیادی اهل تسنن داریم. حتی مؤذن ما یکی از بچههای اهل تسنن است.
اعظم جاویدی از قدیمیهای محله و فرمانده بسیج مسجد در سالهای گذشته بوده است. او که از بانوان فعال محله است میگوید: در این زمین که یک قبرستان بود، اول حسینیه پایهگذاری شد. بعد هم با هزار تومنهای مردم مسجد شکل گرفت. هنوز افرادی که امواتشان در اینجا خاک شدهاند به مزار آنها میآیند و نذریهایشان را هم به مسجد میدهند. ما از قدیم با هیزمی که از روی کوهها جمع میکردیم، برنامههای مناسبتیمان را برگزار میکردیم.
مراسم محرم و صفر هر سال به هر شکلی که امکان داشت باشکوه برگزار میشد و هنوز هم اینکار ادامه دارد. وقتی میگویم آجر به آجر ساختیم اغراق نمیکنم. یکسال خیّری برای نماز به اینجا آمده بود و دید که ما در و پنجرههای مسجد را با پلاستیک پوشاندهایم و با همان وضع نماز جماعت با حضور تعداد زیادی از مردم برگزار میشود، او هم هزینه شیشه پنجرهها را پرداخت کرد و رفت.
زهره بکتوسان از ساکنان محل و فرمانده پایگاه یاوران مهدی و مربی پیشدبستانی این مسجد نیز میگوید: بسیاری از خانوادهها در این محله توان ثبتنام فرزندان خود را در دورههای پیشدبستانی ندارند و علاوهبر آن رفت وآمد هم برای آنها بسیار سخت است. ما با برگزاری دورههای پیشدبستانی به ارتقای آموزشی هم کمک میکنیم.
خیرالنسا پیری، فرمانده قرارگاه ناحیه ۷ حمزه که ۷ سال است در این محله فعالیت دارد و از مسجد امام زمان (عج) حمایت و پشتیبانی میکند، میگوید: این مسجد یک پایگاه فعال فرهنگیاجتماعی در امور بانوان است که کارگاههای مختلفی را با هدف توانمندسازی بانوان برگزار میکند.
از خیاطی، سودآموزی، بافتنی، خودآرایی، آشپزی و قرآن گرفته تا مهدکودک و کلاسهای مشاوه در این مسجد برگزار میشود. تهیه وسایل اولیه برای تجهیز کارگاهها نیاز اصلی است. بسیاری از بانوان اینجا بیسرپرست و بدسرپرست هستند و نیاز به شغل دارند. تلاش میکنیم با جذب حمایت خیران بتوانیم کارگاههای توانمندسازی بانوان را تجهیز و تقویت کنیم.
فاطمه عسکری خیّری که مدتی است به این مسجد کمک میکند چهار راه شهید صیاد شیرازی را چهارراه بین فقر و ثروت میداند و میگوید: چند سال قبل برای طبخ غذای نذری به دنبال جایی بودم که به من گفتند مسجدی هست که در امور خیریه مشارکت میکند.
او ادامه میدهد: وقتی به اینجا آمدم دیدم مردم با وجود وضعیت نامناسب مالی در پخت غذا کمک کردند و حتی روحانی مسجد هم پابهپای بقیه کار میکند. این خیّر با بیان اینکه زنان توانمند زیادی در محلات حاشیه شهر زندگی میکنندمیافزاید: خانمهای این محل اگر حمایت شوند میتوانند به خوداشتغالی برسند و این امکان را باید در مسجد محل برای آنها فراهم کرد.