به گزارش شهرآرانیوز، او در گفتگوی جدیدی به گاردین گفته در مقایسه با ۳۶ میلیون دلاری که برنده ی بازی کابوس گونه ی سریال او دریافت می کند، آنقدرها ثروتمند نیست.
او در ادامه گفت: «اما به اندازه ی کافی پول دارم. آنقدری دارم که روی میزم غذا باشد. اینگونه هم نیست که نتفلیکس به من پاداش دهد. آن ها طبق همان قرارداد اولیه به من دستمزد دادند.»
«بازی مرکب» پس از انتشارش از نتفلیکس، به پربیننده ترین سریال این سرویس بدل شد. این سریال ماجرای گروهی از افراد را روایت می کند که در یک سلسله بازی های مرگبار کودکانه با یکدیگر رقابت می کنند تا بتوانند پول کافی برای پرداخت بدهی های خود را برنده شوند.
این سریال کره ای به فرهنگ عامه هم راه پیدا کرده؛ از لباس های شخصیت های آن در تظاهرات اعتراضی استفاده شده، یوتیوبرها و دیگر گروه ها بازی های این سریال را در زندگی واقعی بازسازی کرده اند و میم ها و ترندهای تیک تاکی جدیدی با الهام از آن ساخته شده است.
وال استریت ژورنال پیش تر در گزارشی گفته بود هوانگ در مقطعی مجبور شد نگارش فیلمنامه ی «بازی مرکب» را متوقف کند تا لپ تاپ خود را به قیمت ۶۷۵ دلار بفروشد. در آن زمان او با مادر و مادربزرگش زندگی و با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کرد.
هوانگ در مصاحبه ای گفته بود داستان این سریال بر اساس مشکلات جهانی از جمله بحران اقتصادی کره جنوبی است. بسیاری از کره ای های نسل هزاره معتقدند به خاطر بحران بدهی بی سابقه ای که بر کشور کره جنوبی حاکم است، زندگی آن ها بی شباهت به شخصیت های سریال «بازی مرکب» نیست.
با این حال، به گفته ی وال استریت ژورنال، این داستان، که در ابتدا قرار بود یک فیلم سینمایی از آن ساخته شود، به مدت یک دهه از سوی استودیوهای فیلمسازی رد شده بود، چون موضوع آن را «بیش از حد گروتسک و غیر واقعی» می دانستند. هوانگ گفته بود همهگیری کرونا، سریال او را برای نتفلیکس جذاب تر کرد.
اسناد درز یافته ای که بلومبرگ به آن ها دست پیدا کرده نشان می دهد نتفلیکس تخمین زده این سریال بتواند نزدیک به ۹۰۰ میلیون دلار کسب درآمد کند. این در حالی است که برای ساخت سریال «بازی مرکب» تنها ۲۱/۴ میلیون دلار هزینه شده است.
این سریال فعلاً قرار نیست فصل دیگری داشته باشد و هوانگ پیش تر به هالیوود ریپورتر گفته بود اشتیاق چندانی برای این کار ندارد چون اضطراب ساخت فصل اول باعث شد شش تا از دندان های خود را از دست دهد.
هوانگ به ورایتی نیز گفته: «من برنامه ی مدونی برای “بازی مرکب ۲” ندارم. حتی فکر کردن به آن هم خسته ام می کند. اما اگر قرار بود این کار را انجام دهم، به طور قطع به تنهایی انجامش نمی دادم. به استفاده از یک گروه نویسنده فکر می کردم و چندین کارگردان مجرب می خواستم.»
منبع: روزیاتو