یکی از بخشهای اصلی یک برنامه تمرینی، سردکردن بعد از تمرین است که متأسفانه خیلی از ورزشکاران آن را جدی نمیگیرند. یکی از بهانههای بزرگی که برای گذشتن از سردکردن بدن بعد از ورزش میتوان داشت، کمبود وقت است! وقتی نوبت به سردکردن بدن بعد از ورزش میرسد، شما با صرفنظرکردن از آن به بدنتان آسیب وارد میکنید.
کنترل جریان خون
ورزشکردن باعث افزایش گردش خون میشود؛ بنابراین توقف ناگهانی فعالیت ورزشی میتواند باعث کاهش سریع فشار خون شود. هنگامی که فشار خون خیلی زود افت کند، منجر به احساس بیحالی میشود؛ بههمیندلیل حدود ۶ دقیقه سردکردن را توصیه کردهاند. داشتن احساس ضعف یا بیحالی نیز یک خطر است، چون این تأثیر بر جریان خون ممکن است باعث توقف خون در اندامهای تحتانی بدن شود و بازگشت آن به قلب و مغز را به تأخیر میاندازد. با استفاده از ریکاوری فعال میتوان بهآرامی فعالیتتان را کاهش داده و قدرت و استقامتتان را در طول دور بعدی نیز افزایش دهید.
حفاظت از قلب
دمای بدن شما در طول ورزش افزایش مییابد، به این معنی که رگهای خونی گشاد شده و قلب شما سریعتر از حالت عادی میتپد. بسیار مهم است که بهتدریج پس از ورزش، ضربان قلب خود را کاهش دهید. صرفنظر از سردکردن بدن پس از ورزش و پایینآوردن ناگهانی ضربان قلب، فشار زیادی را به قلب وارد میکند؛ بنابراین سعی کنید سرعت حرکات خود را با فعالیتهایی مثل رقص آرام، راهرفتن، حرکات کششی و امثال آن کم کنید.
کاهش درد عضلات
سردکردن بدن بعد از ورزش به کاهش درد عضلات پس از تمرین هم کمک میکند. اگر پس از ورزش شدید، بهطور ناگهانی توقف کنید، شانس اینکه اسیدلاکتیک و سموم در عضلات شما لانه کند، زیاد خواهد شد. بخش سردکردن بدن در یک جلسه تمرینی، کمک خواهد کرد تا بهتدریج اسیدلاکتیک و مواد ناخوشایند دیگر، از عضلاتتان دور شوند.
جلوگیری از آسیبدیدگی
سردکردن میتواند به جلوگیری از آسیب کمک کند. کشیدگیها، پارگیها و آسیب در عضلات پایینی کمر، عضلات خمکننده مفصل ران، زانوها، عضلات همسترینگ و چهارسر، برخی از آسیبهای شایع هستند؛ بنابراین به کشش فیبرهای عضلات که در طی تمرینات تحتفشار هستند، تمرکز کنید و دامنه کشش کامل را انجام دهید.