جلسه آشتی کنان پروین و قلعه‌نویی! حرف عجیب نیکبخت به قلعه نویی دلیل غیبت کریم باقری در مراسم مادر استیلی نتیجه و ویدئو خلاصه بازی تراکتور و گل گهرسیرجان در جام حذفی (۲ آذر ۱۴۰۳) | حذف ناباورانه شاگردان اسکوچیچ در خانه مهرداد محمدی شانسی برای بازگشت ندارد ماشاریپوف، برگ برنده موسیمانه مقابل پاختاکور پاختاکور در اوج بحران مقابل استقلال نتیجه بازی پرسپولیس و مس سونگون در جام حذفی(۱ آذر ۱۴۰۳)+ ویدئو گل‌ها| برد آسان در روز شکستن طلسم گلزنی ویدئو خلاصه بازی پرسپولیس و مس سونگون در جام حذفی(۱ آذر ۱۴۰۳) رضا مهاجری در بیمارستان بستری شد (۱ آذر ۱۴۰۳) پخش زنده بازی پرسپولیس و مس سونگون (۱ آذر ۱۴۰۳) + تماشای آنلاین بازگشت فرجی به قلب دفاع پرسپولیس استادیوم آزادی تا پایان سال ۱۴۰۳، آماده میزبانی نیست پاتریس کارترون، سرمربی سپاهان، وارد ایران شد (یکم آذر ۱۴۰۳) + عکس تاریخ‌نگاری حضور تیم‌های مشهدی در مسابقات فوتبال باشگاهی کشور/ قسمت ۱۸۴ روزبه چشمی از جمعه در تمرینات استقلال اسکوچیچ: در جام حذفی، جای اشتباه‌کردن نداریم
سرخط خبرها

بازی ایران و سوریه خاطره‌انگیز شد| هیچ چیز اتفاقی نیست!

  • کد خبر: ۸۸۴۵۹
  • ۲۷ آبان ۱۴۰۰ - ۱۰:۴۱
بازی ایران و سوریه خاطره‌انگیز شد| هیچ چیز اتفاقی نیست!
بازی تیم ملی کشورمان مقابل سوریه خاطره انگیز هم شد، اما چرا؟

مریم‌شیعه‌زاده | شهرآرانیوز؛ این شب‌ها، برای فوتبال کشورمان شب‌های خاطره‌انگیزی است. از عجایب دقایق آخر بازیکنان ایرانی برابر تیم ملی لبنان گرفته تا پیروزی مقتدرانه برابر تیم ملی سوریه؛ همه و همه، این شب‌ها را در حافظه تاریخی ایران ثبت خواهد کرد. تیم ملی فوتبال کشورمان در مسیر جام‌جهانی، از مجموع ۱۸ امتیازی که می‌توانست تا به امروز به دست آورد، به امتیاز ۱۶ رسید تا با خیالی آسوده به تماشای بازی‌های باقی مانده بنشینیم. این برد‌ها اتفاقی نیست. زیبایی‌هایی که امروز در مستطیل سبز شاهدش هستیم، به پشتوانه همدلی و تلاش‌هایی است که در پس‌زمینه جریان دارد.

قرار نیست همیشه شکست‌هایمان حاصل ضعف‌های بازیکنان و کادر فنی باشد و برد‌ها را بخت و اقبال تقدیممان کند. این پیروزی‌ها افتخار است و کوچک شمردنشان، ظلم به خودمان و یوز‌هایی است که ثانیه‌ای دست از تلاش نمی‌کشند. انتقاد‌هایی که امروز بی‌رحمانه تیم ملی را نشانه رفته است، روزگاری امان تیم رؤیایی ایران در سال ۱۳۷۶ را هم بریده بود. تیمی که شباهت‌های زیادی به تیم امروز کشورمان داشت و ستاره‌های امروز ما، دست‌کمی از ستاره‌های آن روز‌ها ندارند.

دو شب پیش فرار به موقع سردار آزمون و پشت سر گذاشتن دفاع تیم ملی سوریه، خاطره گلی را زنده کرد که غزال تیزپای ایران در بازی برابر استرالیا به ثمر رساند و حماسه ملبورن را خلق کرد. حضور امیر عابدزاده در چارچوب دروازه تیم کشورمان نیز یادآور حضور پدرش در ترکیب تیم ملی و روز‌هایی بود که به عنوان نخستین نفر، روی چمن سبز رنگ استادیوم حاضر می‌شد. با قامتی رشید، چهره‌ای مصمم و اقتداری که در چشم‌هایش موج می‌زد. امیر عابدزاده تداعی‌کننده خاطرات خوبی است که پیش‌تر ملت ایران، با حضور پدرش تجربه کرده‌اند. او هنوز ابتدای راه است و می‌تواند خیلی زود به دروازه‌بان شماره یک تیم ملی کشورمان تبدیل شود. این تیم یکدست است.

ارتباط نزدیک بازیکنان با یکدیگر و صمیمیت و سادگی را می‌توان در مصاحبه‌ها و صفحات شخصی‌شان به خوبی دید. این تیم رفاقت را در حق مردم ایران تمام می‌کند. آن‌ها از نتیجه کارشان اطمینان دارند و این اطمینان، نوید روز‌های خوبی در قطر می‌دهد. نتیجه هرچه باشد، جام‌جهانی ۲۰۲۲ با حضور این تیم تماشایی و دوست‌داشتنی است. این تیم جنگجو، پرانگیزه است و ستاره‌های بی‌شمارش، به‌زودی شگفتی می‌سازند و بهتر است کمی منصفانه‌تر، منطقی‌تر و خوشبینانه‌تر دست به انتقاد بزنیم و در میانه راه، انگیزه را از این تیم جوان و آینده‌دار، سلب نکنیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->