فیفادی عجیب تیم ملی: ایران مقابل روسیه و تانزانیا! سرمربی تیم ملی ایتالیا: مجبوریم که با اسرائیل بازی کنیم سرمربی پرسپولیسی برکنار شد! مثلث منچستریونایتد، چلسی و بایرن مونیخ به دنبال ولاهوویچ ومبلی میزبان آرسنال می‌شود؟ خبر بد برای علی کریمی لیگ برتر والیبال ایران شروع نشده، به تعویق افتاد اسکولز: با آموریم به لیورپول هم می‌بازیم! مدیرعامل سابق استقلال: برخی پیشکسوتان بارها برای حضور در کادرفنی به من پیغام دادند! پایان بحران مالی بارسلونا علمای درباری در ورزش ایران و هندبال: آینه‌ای از ناترازی مدیریتی ورود سازمان بازرسی به موضوع قرارداد بازیکنان خارجی ادعای یک رسانه آلمانی: قرعه‌کشی و بازی‌های ایران در مکزیک انجام می‌شود تولد دوباره فاتی در فرانسه قاسمپور: تا المپیک در ۸۶ کیلو می‌مانم جریمه ۲ میلیاردی شجاع حیدریان، سرمربی استقلال شد تکرار کابوس فصل دوم فلیک در بارسلونا خبر خوش برای بارسایی‌ها؛ یامال به ال‌کلاسیکو رسید اوریه کماکان دور از میادین
سرخط خبرها

بازی ایران و سوریه خاطره‌انگیز شد| هیچ چیز اتفاقی نیست!

  • کد خبر: ۸۸۴۵۹
  • ۲۷ آبان ۱۴۰۰ - ۱۰:۴۱
بازی ایران و سوریه خاطره‌انگیز شد| هیچ چیز اتفاقی نیست!
بازی تیم ملی کشورمان مقابل سوریه خاطره انگیز هم شد، اما چرا؟

مریم‌شیعه‌زاده | شهرآرانیوز؛ این شب‌ها، برای فوتبال کشورمان شب‌های خاطره‌انگیزی است. از عجایب دقایق آخر بازیکنان ایرانی برابر تیم ملی لبنان گرفته تا پیروزی مقتدرانه برابر تیم ملی سوریه؛ همه و همه، این شب‌ها را در حافظه تاریخی ایران ثبت خواهد کرد. تیم ملی فوتبال کشورمان در مسیر جام‌جهانی، از مجموع ۱۸ امتیازی که می‌توانست تا به امروز به دست آورد، به امتیاز ۱۶ رسید تا با خیالی آسوده به تماشای بازی‌های باقی مانده بنشینیم. این برد‌ها اتفاقی نیست. زیبایی‌هایی که امروز در مستطیل سبز شاهدش هستیم، به پشتوانه همدلی و تلاش‌هایی است که در پس‌زمینه جریان دارد.

قرار نیست همیشه شکست‌هایمان حاصل ضعف‌های بازیکنان و کادر فنی باشد و برد‌ها را بخت و اقبال تقدیممان کند. این پیروزی‌ها افتخار است و کوچک شمردنشان، ظلم به خودمان و یوز‌هایی است که ثانیه‌ای دست از تلاش نمی‌کشند. انتقاد‌هایی که امروز بی‌رحمانه تیم ملی را نشانه رفته است، روزگاری امان تیم رؤیایی ایران در سال ۱۳۷۶ را هم بریده بود. تیمی که شباهت‌های زیادی به تیم امروز کشورمان داشت و ستاره‌های امروز ما، دست‌کمی از ستاره‌های آن روز‌ها ندارند.

دو شب پیش فرار به موقع سردار آزمون و پشت سر گذاشتن دفاع تیم ملی سوریه، خاطره گلی را زنده کرد که غزال تیزپای ایران در بازی برابر استرالیا به ثمر رساند و حماسه ملبورن را خلق کرد. حضور امیر عابدزاده در چارچوب دروازه تیم کشورمان نیز یادآور حضور پدرش در ترکیب تیم ملی و روز‌هایی بود که به عنوان نخستین نفر، روی چمن سبز رنگ استادیوم حاضر می‌شد. با قامتی رشید، چهره‌ای مصمم و اقتداری که در چشم‌هایش موج می‌زد. امیر عابدزاده تداعی‌کننده خاطرات خوبی است که پیش‌تر ملت ایران، با حضور پدرش تجربه کرده‌اند. او هنوز ابتدای راه است و می‌تواند خیلی زود به دروازه‌بان شماره یک تیم ملی کشورمان تبدیل شود. این تیم یکدست است.

ارتباط نزدیک بازیکنان با یکدیگر و صمیمیت و سادگی را می‌توان در مصاحبه‌ها و صفحات شخصی‌شان به خوبی دید. این تیم رفاقت را در حق مردم ایران تمام می‌کند. آن‌ها از نتیجه کارشان اطمینان دارند و این اطمینان، نوید روز‌های خوبی در قطر می‌دهد. نتیجه هرچه باشد، جام‌جهانی ۲۰۲۲ با حضور این تیم تماشایی و دوست‌داشتنی است. این تیم جنگجو، پرانگیزه است و ستاره‌های بی‌شمارش، به‌زودی شگفتی می‌سازند و بهتر است کمی منصفانه‌تر، منطقی‌تر و خوشبینانه‌تر دست به انتقاد بزنیم و در میانه راه، انگیزه را از این تیم جوان و آینده‌دار، سلب نکنیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->