ذات الریه با اختلالات تنفسی همراه است اما کرونا نیست!
شُش یا همان ریه نیز مانند هر عضو دیگر بدن ممکن است عفونت کند که به این عفونت، ذات‌الریه یا سینه پهلو گفته می‌شود. عفونت ریه می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد، به‌حدی که بیمار را به بیمارستان بکشاند.
به گزارش شهرآرانیوز، ذات‌الریه همان بیماری است که با عنوان سینه پهلو در فرهنگ ایرانی شناخته شده و در آن ریه و سیستم تنفسی فرد بیمار به دلیل فعالیت ویروس یا باکتری مختل شده و بدن فرد قادر به اکسیژن رسانی کامل به اعضای بدن نیست.
معمولاً براثر بیماری ذات الریه، حفره های ریه فرد دچار التهاب شده و از مایعات پر می شود. در این بیماری همچنین میزان گلبول های سفید خون به شدت افزایش یافته و فرد بیمار بین چند روز تا چند هفته درگیر عوارض بیماری می شود. باید در نظر داشت که بیماری ذات الریه واگیر دار بوده و عامل ایجاد بیماری می تواند از طریق هوا به سایر افراد منتقل شود. البته نقش سیستم ایمنی بدن در این میان بسیار مهم است و معمولاً افرادی دچار ذات الریه و سینه پهلو می شوند که سیستم ایمنی بدن آن ها ضعیف است.
علائم
با توجه به گزارش های سازمان بهداشت جهانی، استرپتوکوک پنومونیه یکی از عوامل اصلی ایجاد ذات الریه است که در سال موجب مرگ بیش از یک میلیون نفر در جهان می شود که رتبه نخست آن مرتبط با کودکان کشورهای درحال توسعه است. بیشتر افراد، میزبان استرپتوکوک پنومونیه که ایجاد کننده این عفونت ها بوده و تا حد زیادی خطر ابتلا به عفونت و انتقال را افزایش می دهد، هستند.
تاکنون بیش از یک صد عامل مختلف بیماری زا که در ایجاد ذات الریه دخیل هستند، شناسایی شده است که در برخی موارد ترکیبی از این عوامل بیماری زا باعث ایجاد بیماری می شوند. در این میان برخی رفتارها و عادات ناسالم مانند استعمال دخانیات، استنشاق مواد شیمیائی مضر برای ریه، مصرف زیاد نوشیدنی های الکلی، سن و برخی داروها می تواند زمینه افراد را برای ابتلا به سینه پهلو افزایش دهد.
در برخی موارد نادر نیز ذات الریه براثر عوارض برخی داروها یا مشکلات سیستم ایمنی بدن و اختلال خود ایمنی یا ورود برخی قارچ ها به بدن رخ می دهد.
ذات الریه معمولاً با اختلالات تنفسی همراه بوده و به همین دلیل علائم این بیماری نیز شامل مشاهده خلط در سینه، درد در سینه و ریه، اختلال در تنفس، تب و لرز، سرفه های شدید، تنفس همراه با درد و در موارد خاص تشنج، کبودی پوست، تهوع و از بین رفتن هوشیاری بیمار است.
علائم ذات‌الریه معمولاً در افراد مختلف، متفاوت بوده و بر اساس میزان مقاومت بدن، سن و شرایط سلامتی فرد متغیر است. در افراد کهن سال علاوه بر نشانه ها و علائم عادی بیماری، گیجی و کاهش سطح هشیاری دیده شده و در نوزادان و کودکان، این علائم بیشتر مرتبط با مشکلات تنفسی هستند.
درمان
درمان ذات الریه به طور مستقیم با عامل ایجاد کننده بیماری مرتبط است. شایع ترین روش درمان ذات الریه، ترکیب درمانی استفاده از آنتی‌بیوتیک برای موارد ناشی از فعالیت باکتری ها، مسکن برای کنترل درد، داروهای ضد تنگی نفس برای کمک به تنفس، مصرف مایعات و استراحت است.
در موارد ابتلای ناشی از ویروس تنها باید درمان حمایتی انجام داده و سیستم ایمنی بدن بیمار را تقویت کرد تا دوره فعالیت ویروس به اتمام رسد. در بیشتر موارد، درمان عادی منجر به بهبود شرایط می شود اما در برخی بیماران، شرایط بیمار وخیم شده و در این صورت حتماً باید بیمار در بیمارستان بستری شده و تحت نظر قرار گیرد.
به طورمعمول پزشکان از آنتی‌بیوتیک هایی نظیر آموکسی سیلین، داکسی سیکلین و کلاریترومایسین برای درمان ذات الریه استفاده می کنند که در بیشتر موارد این داروها مؤثر هستند اما در مواردی اندک نیز ممکن است با نظر پزشک از سایر آنتی بیوتیک‌ها استفاده شود.
در مواردی که بیماری ناشی از فعالیت‌های ویروسی است نیز پزشکان در کنار درمان حمایتی، داروهای کند کننده فعالیت های ویروسی تجویز کرده و تلاش می کنند به بدن برای غلبه بر ویروس کمک کنند.
منبع: آخرین خبر
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
