مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ هافبک ۳۲ ساله مشهدی حالا با نمایش خوبش برابر پرسپولیس پایتخت بار دیگر در کانون توجهات قرار گرفته است. بازیکنی که شماره پیراهنش درست برخلاف سنش ۲۳ است. معین عباسیان، کاپیتان این روزهای تیم فوتبال هوادار، در غیاب محمد قاضی یک مشهدی است که کوبل مشهدیهای هوادار را تکمیل کرده است؛ از سرمربی و کادرفنی مشهدی تا دانیال کردستانی، همبازیاش.
عباسیان که سالهاست سرد و گرم لیگبرتر فوتبال را چشیده و حالا یکی از باتجربهها و عصایدست رضا عنایتی در هوادار است، در گفتگو با شهرآرا، هم به تشریح وضعیت کنونی خودش و تیمش پرداخت و هم در رویارویی با وضعیت اسفبار کنونی شهرخودرو، تیم شهرش، آهی کشید و از حسرتهایش گفت. او هم از فوتبال تماشاگرپسند بینتیجه گله کرد و هم با انتقاد از وضعیت فوتبال مشهد، قصه غصههایش برای تیم شهرش را بازگو کرد.
واقعیت این است که بهنظر من ما با قرعه بدی روبهرو شدیم. بازیهای خیلی سنگینی را در همین اولین فصل لیگبرتریشدن هوادار تجربه کردیم. با اینهمه، من فکر میکنم تیم ما خیلی تماشاگرپسند بازی میکند، ولی نتیجه نمیگیرد.
نه اصلا. فایده ندارد. شما باید نتیجه بگیرید، وگرنه هرچقدر هم خوب بازی کنید، دستآخر ره به جایی نمیبرید. اصلا مسخره است.
بههرحال تیمی که از لیگیک به لیگبرتر میآید، خیلی از بازیکنانش لیگیکی هستند و باید رفتهرفته خودشان را با شرایط وفق دهند. بهنظر من ما روزبهروز بهتر میشویم و بازیکنان با مسئولیتپذیری بیشتری در میدان بازی میکنند.
خداراشکر. ولی مهمتر از من، موفقیت تیم است. اگر تیم خوب نتیجه بگیرد، معین عباسیان هم بیشتر دیده میشود. همه تلاشم این است که در اختیار تیم باشم.
بههرحال وقتی بازوبند میبندی مسئولیتت بیشتر میشود. البته کاپیتان و بزرگ تیم ما محمد قاضی است، اما در نبود او من جسارت کردهام و بازوبند میبندم. بستن بازوبند باعث میشود کار آدم در زمین بیشتر شود.
هر تیمی از لیگیک به لیگبرتر میآید، باید از حیث سختافزاری و امکانات شرایطش کاملا تغییر کند. شرایط تیم ما هم نسبت به لیگیک کامل تغییر کرده است، اما برای رسیدن به اندازههای لیگبرتر باید فرایندی زمانی بگذرد و رفتهرفته آن ساختار لیگبرتری شکل بگیرد.
استراتژی آقارضا و باشگاه قطعا پایین جدول نیست و واقعیت آن است که جایگاه ما هم آنجا نیست. ما باید در وسطهای جدول روبهبالا باشیم، نه اینکه بخواهیم به سقوط و این حرفها فکر کنیم. من مطمئنم اگر بدشانسیها دست از سر تیم ما بردارد، ما در جدول بالا میآییم.
واقعا دلم میسوزد. غصه میخورم. من از «ب» بسما... با این تیم بودم، از همان لیگ دستهیک. امثال من بیپولیهای این تیم را تحمل کرده و بالاوپایینش را دیدهایم و الان که میبینیم تیم به چنین وضعیتی افتاده است، حسرت میخوریم. متأسفانه در مشهد تا وقتی یکچیزی را نداریم، دنبالش هستیم، اما وقتی آن را داریم، دیگر قدرش را نمیدانیم.
من نمیدانم در مشهد چه خبر است، اما میدانم حق مردم مشهد نیست که تیم شهرشان چنین شرایطی داشته باشد. نمیدانم چرا این اتفاقات فقط در مشهد میافتد. من میگویم قضیه هرچه هست، باید به فکر مردم مشهد و ورزش این شهر بود و جلو اتفاقات بدتر را گرفت.
همه فراری شدند. من فوتبالم را مدیون شهرم هستم، اما اتفاقاتی در مشهد میافتد که بازیکنان مشهدی فرار میکنند و این اصلا خوب نیست. همیشه گفتهام در مشهد مرغ همسایه غاز است.
نمیدانم. فقط امیدوارم مسئولان استان پیش از آنکه دیر شود، فکری به حال نماینده مشهد در لیگبرتر فوتبال بکنند.