به گزارش شهرآرانیوز؛ این رسانهها حتی با نسبت دادن دیدار اخیر نفتالی بنت، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، از امارات، این تحولات را نشانه انزوای منطقهای ایران عنوان کردند.
این خط رسانهای علیه همگرایی ایران و همسایگانش در حالی صورت گرفت که امیر کویت و سلطان عمان در این اجلاس حضور نداشتند. هر چند اعضای این شورا بیش از چهار دهه است که برای همگرایی و رسیدن به توافق ارزی، نظامی، اقتصادی و سیاسی تلاش کرده اند، دخالتهای فرامنطقهای و تقلای کشورهایی مانند آمریکا برای سوء استفاده از آنها به منظور اهداف بحران ساز منطقهای و سوق دادن شورا به رویکرد ضدایرانی، زمینه ساز اختلاف و چند دستگی میان اعضا شده است.
بر این اساس، با توجه به استمرار دخالتهای اختلاف افکن آمریکا و مشارکت نکردن برخی سران در نشست ریاض، ادعای اجماع شورا و انزوای ایران صرفا یک فضاسازی دروغین است. از سوی دیگر، حضور بنت در امارات نه تنها زمینه ساز همگرایی کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی نشد، بلکه بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی و ملتهای منطقه، این اقدام امارات را نوعی اشتباه محاسباتی دانستند که در نهایت هزینههای سیاسی و امنیتی برای این کشور و منطقه به همراه خواهد داشت.
با توجه به آنچه گفته شد، ادعای محافل رسانهای عبری غربی مبنی بر اجماع منطقه علیه ایران و انزوای جمهوری اسلامی، ادعایی دور از حقیقت است. اما این پرسش مطرح است که چرا چنین خط رسانهای مطرح شده است و چه اهدافی در ورای آن دنبال میشود؟ پاسخ به این پرسش را میتوان با مروری بر تحولات ماههای گذشته در منطقه و دیپلماسی فعال جمهوری اسلامی با آغاز به کار دولت سیزدهم جست وجو کرد.
نگاهی به تحولات حوزه خلیج فارس بیانگر تعاملات و رویکردهای همگرایانه میان کشورهای عربی و ایران در مسیر کاهش اختلافات و رفع سوء تفاهمات است، چنان که به عنوان نمونه، شیخ طحنون بن زاید، مشاور امنیت ملی امارات، در سفری رسمی به تهران با مقامات کشورمان دیدار کرد و طرفین بر توسعه روابط تأکید کردند.
در نمونهای دیگر، سرلشکر محمد باقری، در دیدار با سرتیپ عبدالعزیز بن عبدا... المنذری، معاون ستادکل نیروهای مسلح عمان، و هیئت همراه، با اشاره به روابط دیرینه دو کشور اعلام کرد که سیاست دولت و نظام ایران، توسعه همه جانبه روابط با کشور عمان است که این سیاستی تغییرناپذیر محسوب میشود.
مجموع این تحولات نشان میدهد که ارادهای در میان همسایگان برای توسعه همگرایی ایجاد شده و دیپلماسی فعال و عملگرایانه جمهوری اسلامی توانسته است فرایندی مثبت را در منطقه رقم بزند. قطعا این همگرایی برای دشمنان منطقه که منافعشان را در اختلاف افکنی جست وجو میکنند، سنگین و ناپذیرفتنی است؛ لذا با جوسازی رسانهای به زعم خود به دنبال اهمیت زدایی از این همگرایی و در صورت توان، خدشه دار کردن آن هستند.
نکته دیگر اینکه دولت سیزدهم با اولویت سیاست همسایگی و رویکرد همگرایی منطقهای توانسته الگویی نوین از همکاریها در قالب تعاملات دو و چندجانبه را محقق سازد که نتیجه آن، تقویت دیدگاه مشترک همسایگان برای رفع چالشهای منطقه نیز بوده است. عضویت ایران در شانگهای، فعال شدن اکو، رفع سوء تفاهمات میان ایران و جمهوری آذربایجان، توافق سه جانبه ایران، ترکمنستان و جمهوری آذربایجان برای سوآپ گازی، میزبانی از نشست همسایگان برای حل بحران افغانستان و... بخشی از این دیپلماسی موفق منطقهای بوده است.
حسین اصغری ثانی، تحلیلگر مسائل بین المللی، در گفتگو با «ایسنا» درباره نشست شورای همکاری خلیج فارس در هفته گذشته گفت: نکته مثبتی که در نشست اخیر شورای همکاری خلیج فارس وجود داشت، این بود که این شورا بر خلاف گذشته، تلویحا از انعقاد توافق بین ایران و ۴+۱ حمایت کرده است؛ لذا به نظر میرسد کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس به این نتیجه رسیده اند که احیای برجام به نفعشان است.
اعضای این شورا قبلا با انعقاد هر گونه توافقی با ایران در حوزه مسائل هستهای مخالف بودند، اما اکنون به نظر میرسد این شورا نیز پی برده که اگر توافقی شکل نگیرد، ممکن است تنشها به شکل غیرقابل کنترلی افزایش یابد و این موضوع حتما دامن کشورهای حوزه خلیج فارس را هم خواهد گرفت.
وی همچنین با اشاره به بخشی از بیانیه پایانی شورای همکاری خلیج فارس که مطرح میکند سران این شورا انتظار دارند دولت جدید ایران، نقشی مثبت در کاهش تنش و ایجاد اعتماد با آنها داشته باشد، گفت: با توجه به اقدامات دیپلماتیک اخیر که بین ایران و کشورهای حوزه خلیج فارس شکل گرفته است، میتوان گفت ایران گامهای اولیه را برای ایجاد اعتماد در روابطش با این کشورها برداشته است، اما مذاکرات وقتی پیش میرود که ما در هر گام، هم در حوزه دیپلماسی و هم در حوزه میدان، شاهد پیشرفت باشیم. ایران با اینکه گام اولیه را برداشته و وارد مذاکرات و تعامل با کشورهای حوزه خلیج فارس شده، متأسفانه از آن سو شاهد گام رو به جلویی از جانب شورای همکاری خلیج فارس نبوده است.