رضا خراسانیفر | روزنامهنگار
حکایت عشق شهیدان به امامرضا(ع) فراتر از رنگ لباسها بود. صاحبان جامههای گوناگون، جانشان گره خورده بود با حجت خدا. حکایتها شکل میگرفت در این ساحت معرفتافزا. دراینمیان امیر نیاکیمنفرد، عشقش به امامرضا(ع)، قصهای است که هربار شنیدن، «قند مکرر» میشود و کام اهل معرفت را شیرین میکند. «ارتشیمردِ مجاهد» که در بازگشت از جبهه، قبل از آنکه به دیار و خانه خود برود، به مشهد مشرف میشد و حرف ناگفتهاش را آقا به «سیب مکرر» از باغ خویش اجابت فرمود تا کامیونهای سیب را در مقر خویش ببیند. صیاد شیرازی نیز که خود شفاگرفته از نظر لطف ارباب بود، نام امامرضا(ع) را رمز پیروزی میدانست و در هر عملیات، یگانی از خراسانیها را وارد میدان میکرد که با حضرت سلطان رئوف تعریف میشدند. این رفتار در کردار بسیاری از فرماندهان دیگر هم بود و از شهیدان هم فراوان بودند که راز عشقشان به حضرترضا(ع)، جلوههای ناب مییافت. این خط را میتوان با جستوجو با کلیدواژههای امامرضا(ع) و شهیدان، خواند؛ خطی که در دوران حاضر هم میتواند برای ما بنبستشکن شود.