مهرناز میرزاده، دانشجوی داروسازی| حتم دارم بارها و بارها تتراسایکلین را مصرف کرده اید. کپسولی ۲۵۰-۵۰۰میلی گرمی که یکی دیگر از آنتی بیوتیک های پرطرف دار و پرمصرف در کشورمان است. این دارو افزون برکپسول به صورت پماد چشمی۱٪ و پماد موضعی ۳٪ نیزدر بازار وجود دارد.
موارد مصرف: برای درمان بسیاری از عفونت های تنفسی، گوارشی، دستگاه تناسلی و ادراری، ناراحتی های پوستی مزمن مانند آکنه (جوش های چرکی) و جوش های قرمز، سوختگی، ختنه و بخیه، بیماری بروسلوز یا اسهال خونی باسیلی و همچنین در درمان بیماران مبتلا به گونوره و سیفلیس که به پنی سیلین حساسیت دارند، کاربرد دارد. (با توجه به شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی به تتراسایکلین، امروزه تعداد عفونت هایی که در آن ها از این دارو به صورت انتخابی استفاده شود، کاهش یافته است.)
عوارض دارویی: تهوع، استفراغ، اسهال، سوزش سردل، حساسیت به نور، خارش چشم، عفونت های ثانویه قارچی و باکتریایی و تغییر رنگ دندان ها و ناخن ها از عوارضی است که مصرف این دارو می تواند به جا بگذارد.
منع مصرف: درکودکان کمتر از ۸سال (باعث اختلال در ساخت استخوان و
دندان ها می شود) و خانم های باردار و شیرده منع مصرف دارد.
تداخل دارویی: مصرف هم زمان این دارو با آنتی اسیدها، کلسیم (لبنیات و غذاهای حاوی کلسیم)، منیزیم و کلستیرامین، باعث کاهش تاثیر آن می شود. همچنین تتراسایکلین می تواند باعث کاهش تاثیر داروهای ضدبارداری خوراکی و افزایش اثر داروهای ضدانعقاد خون خوراکی شود.
نحوه مصرف: دارو باید طبق دستور پزشک مصرف شود. بهتر است که آن را با معده خالی و در صورت بروز علائم گوارشی با غذا مصرف کنید.
یک نکته: مصرف تتراسیکلین تاریخ گذشته باعث بروز آسیب های کلیوی می شود..