عقب‌ماندگی ذهنی شایع‌ترین ناتوانی رشدی است.

معلولان ضایعه نخاعی شاید پس از مدتی با بیماری و وضعیتشان کنار بیایند، ولی هیچ‌گاه نمی‌توانند با حرف‌ها و نگاه‌های ما کنار بیایند؛ بنابراین در برخورد با این افراد حواستان به کار‌ها و حرف‌هایتان بیشتر باشد.

بچه‌های فلج مغزی باتوجه به‌شدت بیماری‌شان، حرکات کُند و آهسته و تسلط کمی بر بدنشان دارند، پس از ظاهر آن‌ها درباره‌شان قضاوت نکنیم.

افراد مبتلا به سندرم یا نشانگان داون بچه‌هایی هستند که احتمال تولدشان یک در ششصد تا هزار تولد است و به‌جای ۴۶ کروموزوم با ۴۷ کروموزوم متولد می‌شوند.

بیماران اوتیستیک طیف بسیار گسترده‌ای دارند. برخی از آن‌ها حساسیت‌های زیادی دارند و معمولا ما کمتر آن‌ها را در جامعه می‌بینیم و برخی هم حساسیت‌های کمتری دارند و حتی از نابغه‌های روزگار به شمار می‌روند، مانند آلبرت اینشتین و فوتبالیست مشهور آرژانتینی، لیونل مسی؛ بنابراین خیلی مهم است که دست‌کم روش درست برخورد و ارتباط‌گیری با این عزیزان را بدانیم.