شهر مشهد با ۳۵۱کیلومتر وسعت، دومین شهر بزرگ کشور پس از شهر تهران است. این شهر از لحاظ جمعیت نیز دومین شهر پرجمعیت کشور و نودوپنجمین شهر بزرگ دنیاست. افزون بر این‌ها، این شهر به‌طور میانگین سالانه پذیرای ۲۷میلیون مسافر است و به‌دلیل وجود حرم مطهر رضوی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
با وجود اینکه شهر مشهد در سال۱۳۸۸ به‌طور رسمی پایتخت معنوی ایران نام‌گذاری شد، هنوز در تقویم کشور روزی به‌نام «روز ملی مشهد» وجود ندارد. سال‌هاست که موضوع نام‌گذاری روز ملی مشهد در تقویم ملی ایرانیان مطرح است، اما با وجود گذشت یک دهه، هنوز خبری از تصویب این روز به گوش نرسیده است.
تهران، اصفهان، شیراز، قم و چند شهر دیگر در تقویم ملی دارای روزهای خاص خود هستند و شهر مشهد با وجود وعده‌ووعیدهای بسیار، هنوز چشم‌انتظار این نام‌گذاری است. آخرین‌بار در سال۱۳۹۸ مسئول دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی و پژوهش استان اعلام کرد که این طرح آماده است و به‌عنوان پیشنهاد در شورای فرهنگ عمومی مطرح خواهد شد. این طرح نیز با حواشی زیادی روبه‌رو بود و در ابتدا روزهای زیادی به‌عنوان روز ملی مشهد پیشنهاد شد، اما درنهایت ۳مناسبت در این طرح جا گرفت و منتظر تعیین و تکلیف ماند.
نخستین پیشنهاد برای نام‌گذاری روز ملی مشهد، روز تغییر رسمی نام توس به مشهد بود. در نگاه اول این نام‌گذاری معقول به‌نظر می‌رسد، اما بد نیست بدانید که در منابع، نمی‌توان تاریخ دقیق این نام‌گذاری را پیدا کرد. دومین پیشنهاد نیز روز ورود امام‌رضا(ع) به شهر مشهد است که در پژوهش انجام‌شده، از کلمه تقریب استفاده کرده‌اند و حدود این روز در دسترس است، نه تاریخ دقیق آن. در میان پیشنهادهای مطرح‌شده، پیشنهاد نام‌گذاری هشتمین روز از هشتمین ماه سال به‌نام روز ملی مشهد، معقول‌تر از ۲گزینه دیگر به‌نظر می‌رسد.
وجود روز ملی مشهد، این فرصت را مهیا می‌کند تا در کنار گفت‌وگو پیرامون جایگاه معنوی شهر مشهد و زیبایی‌هایش، نیم‌نگاهی هم به مشکلات و چالش‌های پیش روی این شهر داشته باشیم.
