نیکی به دیگران بخشی از رفتار انسانی است که در جامعه اهمیت دارد، ضمن اینکه در دین اسلام نیز به احسان و نیکوکاری بسیار توصیه شده است. چنا‌ن‌که این‌کار در جامعه نقش مهمی دارد و با احسان‌کردن و نیکی به دیگران در جامعه و همچنین پیشگاه خداوند از جایگاه خاصی برخوردار خواهیم شد و چه چیزی بالاتر و بهتر از این اتفاق.
در واقع خداوند با دستان ما دست انسان‌های گرفتار را می‌گیرد. زمانی که دست افتاده‌ای را بگیریم و لبخند را مهمان قلبش کنیم زیباست و آن دست‌ها ارزش دیگری پیدا خواهد کرد. خداوند نیز بر این موضوع تأکید دارد و پیرو آن ائمه اطهار (ع) همواره ما را به احسان و نیکی تشویق و سفارش کرده‌اند. همان‌طور که در آیه ۱۰ سوره منافقون بیان شده است: «از چیز‌هایی که به شما داده‌ایم بذل و بخشش و صدقه و احسان کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرارسد و بگوید: «پروردگارا! چه می‌شود اگر مدت کمی اجل مرا به تأخیر اندازی و زنده‌ام بگذاری تا احسان و صدقــه بدهم و در نتیجه از زمره صالحان و خوبان شوم؟!» بنابراین صدقه بزرگ‌ترین حسرت مردگان است و باید قبل از اینکه مرگ به‌سراغ ما بیاید برای رضای خدا بی‌منت ببخشیم و صدقه بدهیم تا توشه‌ای برای آخرت خود داشته باشیم. چنانچه خداوند در آیات ۴۱ تا ۴۴ سوره مرسلات نیز فرموده است: «پرهیزگاران در سایه‌ها و کنار چشمه‌سارانند، با هر میوهاى که آرزو کنند. به پاداش کارهایى که مىکردهاید بخورید و بیاشامید، شما را گوارا باد. ما نیکوکاران را این‌چنین پاداش مىدهیم.»
از طرف دیگر از اثرات بخشندگی، ایجاد حس خوب در فردی است که می‌بخشد. در واقع ما با احسان و نیکی به احساس خوبی دست خواهیم یافت که به سلامت روان ما نیز کمک خواهد کرد و سلامت روان بر نوع ارتباط ما با جامعه تأثیرگذار خواهد بود. درست است که تمام ما مشغله کاری و درگیری فکری و مشکلات خاص خود را داریم، اما باید به کمک هم بیاییم و با کمک کردن به دیگران و سعی در حل مشکلات آن‌ها به طور قطع ما نیز شاد خواهیم شد و احساس رضایت در دلمان ایجاد خواهد شد و حتی مشکلات خود را از خاطر خواهیم برد.
در همسایگی ما افراد آبرومندی هستند که نیازمند می‌باشند و کافی است به آن‌ها توجه کنیم و دست یاری به سویشان دراز کنیم، زیرا ما مسلمان هستیم و نباید نسبت به هم‌نوع خود به‌ویژه همسایه و هم‌محله‌ای خود بی‌تفاوت باشیم. تا فرصتی برای مهربانی و دستی برای یاری است باید همه با هم به یاری خانواده‌های نیازمندی که در این شهر زندگی می‌کنند و در نزدیکی ما هستند، بشتابیم. این حس را باید به فرزندانمان هم آموزش دهیم تا از کودکی با این موضوع آشنا شوند و آن را بیاموزند و این‌گونه محله‌ای همدل و همراه با هم‌محله‌ای‌های خوب داشته باشیم.
دنیا پر از اتفاقات خوب و بد است، اما می‌توانیم با یکدیگر اتفاقات خوب را رقم بزنیم و شاهد لبخند نیازمندان باشیم تا در آستانه سال نو شرمنده نگاه فرزندانشان نباشند؛ بنابراین بیاییم پایان سالمان را با یکدیگر جشن بگیریم و با همدلی، محبت و گرفتن دست هم‌نوع و هم‌محله‌ای‌های آبرومند بی‌بضاعتمان کاری کنیم که شهری بدون فقر داشته باشیم.