مژده رنگیان - سال ۹۸ از آن سال‌های سیاه و سفید برای ورزش بانوان بود. برخی از روزهایش با افتخار قابل دفاع است. در روز‌هایی با عملکرد ضعیفش نشان داد که به مدیریت و توجه بیشتری نیاز دارد. هرچند باید به احترام این دختران قهرمان که با وجود موانع زیاد در این راه تلاش می‌کنند کلاه از سر برداشت.
ناکام در راه توکیو
۹۷ سال بازی‌های آسیایی بود که بانوان درخشش خوبی هم داشتند، اما ۹۸ سال المپیک بود، سالی که ورزشکاران باید سهمیه حضور در این کارزار را به دست می‌آوردند، موضوعی که بانوان مشهدی در آن موفق نبودند. مشهدی‌ها در رشته‌های تیمی ملی‌پوشی نداشتند. در رشته‌های انفرادی رزمی سال‌هاست که ورزشکاری از مشهد حرفی برای گفتن ندارد و هیچ سهمی در مدال‌های بین‌المللیِ کسب‌شده ندارند. بیشترین شانس را در بین بانوان مهشید اشتری داشت، ملی‌پوش جوان پینگ‌پنگ که گفته می‌شد بعد از شهسواری دومین شانس ایران برای کسب سهمیه بود، اما با چاشنی بدشانسی و نبودن در روز‌های اوج، این شانس بزرگ را از دست داد. اشتری در آخرین بازی مقابل شیما صفایی، بازی را واگذار کرد و از فهرست اعزامی‌ها خط خورد. ورزشکار دیگری که از او نیز به عنوان یکی از شانس‌های کسب سهمیه یاد می‌شد تکتم دستاربندان بود، دختر دونده و رکورددار مشهدی که فدراسیون و مربیان او را یکی از دوومیدانی‌کارانی می‌دانستند که شاید بتواند رکورد ورودی المپیک را بزند، اما همان چند ثانیه ناقابل به ماه‌ها و سال‌ها تمرین نیاز دارد. همین موضوع او را از کسب سهمیه دور کرد و در رشته‌های دیگر المپیک نیز خبری از مشهدی‌ها نیست. اما در پاراالمپیک شرایط بهتر بود. در رشته‌های تیمی چند ملی‌پوش از مشهد حضور داشتند. در بسکتبال با ویلچر ۴ ملی‌پوش مشهدی به مسابقات کسب سهمیه اعزام شدند، اما نتوانستند سهمیه پاراالمپیک را به دست آورند. در رشته والیبال نشسته نیز ۴ مشهدی در اردوی تیم ملی حضور دارند که شاخص‌ترین چهره آن‌ها معصومه زارعی کاپیتان باسابقه مشهدی است. قرار بود در شروع سال جدید در رقابت‌های انتخابی حاضر شوند که با شیوع ویروس مشخص نیست به چه شکل دنبال شود. اما بهترین عملکرد متعلق به بانوی کمان‌دار و قهرمان پاراتیراندازی بود، جایی که راضیه شیرمحمدی موفق شد اولین سهمیه پاراالمپیک توکیو را برای خراسان به ارمغان بیاورد و در بخش انفرادی و میکس راهی این رویداد بزرگ شد. اما این شادی ۱۰ روز بیشتر طول نکشید. مردادماه خاطره تلخی برای ورزش بانوان رقم زد و شیرمحمدی به دلیل حمله قلبی در خواب، دنیا را ترک کرد.
استاندارد‌های جدید در تیمداری
هرچند در رقابت‌های بین‌المللی موفق نبودیم، در لیگ‌های باشگاهی، دختران مشهد قدرتمند ظاهر شدند و در رشته‌های توپ و توری، سکو‌ها را از آن خود کردند. در هندبال پس از سال‌ها کاپ قهرمانی به مشهد آمد. تیم اشتادسازه امسال با تجهیز خود راهی لیگ برتر شد و با وجود ۲ مدعی دیگر، عنوان قهرمانی را چند هفته زودتر مسجل کرد. البته امسال هندبال بانوان مشهد روز‌های تلخی را نیز تجربه کرد. نماینده دیگر مشهد به نام ارشیاشید طرقبه‌شاندیز در لیگ حاضر شد، اما بی‌تدبیری و بدشانسی و نامهربانی‌ها این تیم را به مرز انحلال رساند و در شروع نیم‌فصل دوم، این تیم از لیگ کناره‌گیری کرد و ضربه بدی به این تیم کاملا بومی زده شد. در فوتسال نیز هیئت فوتبال خراسان رضوی از یک تیم بانوان حمایتی بی‌سابقه و صددرصدی داشت و این تیم نیز با شعار در مسیر افتخار برای کسب قهرمانی راهی میدان شد. در طول فصل، مشهد بین رده‌های اول تا سوم بود و در نهایت، برای تعیین تکلیف قهرمان، راهی پلی‌آف شد، اما به علت شیوع ویروس، همه‌چیز تا پایان فروردین بلاتکلیف باقی ماند. یکی دیگر از بهترین نتایج لیگی، توسط دختران بدمینتون‌باز مشهدی به دست آمد. چند سالی است که آکادمی پونا فقط از تیم بانوان در دسته یک و لیگ برتر حمایت می‌کند و این تیم توانسته است عناوین اول تا سوم را برای مشهدی‌ها کسب کند. امسال نیز پونا با ترکیبی بومی و با حضور ۲ بازیکن غیربومی راهی لیگ شد و جایگاه نایب‌قهرمانی را برای مشهد کسب کرد. تیم بسکتبال دختران مشهد نیز امسال با نام آویژه صنعت پارسا پا به لیگ برتر گذاشت که تا پلی‌آف بالا آمد و در نهایت، لیگ را با رده ششم به پایان رساند، اما اتفاق شیرین‌تر در بسکتبال صعود تیم دیگری از مشهد به لیگ برتر بود. تیم مولتی‌کافه مشهد در لیگ دسته یک قهرمان شد و جواز حضور در سوپرلیگ را به دست آورد. معنایش این است که فصل آینده شاهد لیگ جذابی خواهیم بود که ۲ تیم از مشهد حضور دارند.
بی سر و صدا و بی نتیجه
برخلاف سال قبل که مشهد در رشته‌هایی نوپا همچون کشتی، موتورسواری و وزنه‌برداری کولاک کرد و در قله موفقیت‌ها بود، امسال این رشته‌ها کم‌رمق بودند. در وزنه‌برداری، امسال اولین و تنها ملی‌پوش خراسانی یعنی مرضیه قنبری به رقابت‌های بین‌المللی اعزام شد و در آسیا روی تخته رفت و وزنه زد و رکورد خود را به ثبت رساند، اما بعد از این رویداد ورق برای او برگشت و دیگر به تیم ملی دعوت نشد. کادر تیم ملی هیچ‌گاه پاسخ درستی درباره این اتفاق نداد و قنبری را دیگر در اردو‌های تیم ملی ندیدیم. در مسابقات کشوری نیز خراسان رضوی نتوانست قهرمانی سال گذشته خود را تکرار کند.