گفت‌وگو با مجتبی حیدرپور، ملی‌پوش مشهدی تیم ملی هندبال که سالهاست خارج از استان بازی می‌کند
مرتضی اخوان - شماره ۲ تیم ملی از گوشه چپ به پرواز درمی‌آید و توپ را به تور دروازه حریفان می‌چسباند. پسر مشهد سالهاست که ملی‌پوش است و به موازات تمام سه‌گام‌های میدان هندبال، قهرمانی لیگ برتر را تجربه کرده است.
قهرمانی‌هایی همراه با پیراهن خراسانی تا لباس کرمانی. مجتبی حیدرپور بعد از قهرمانی با مس کرمان در لیگ برتر فصل گذشته، حالا روز‌های کرونایی را در کنار خانواده و در مشهد می‌گذراند. او، هم درباره سال‌هایی می‌گوید که اقصی‌نقاط ایران را برای فتح جام طی کرده و هم از دلسردی‌هایش از وضعیت نه‌چندان‌مطلوب هندبال مشهد.
مجتبی حیدرپور، زاده سرخس؛ اما بزرگ‌شده مشهد...
متولد ۲۹ شهریور ۱۳۶۷ در شهرستان سرخس هستم؛ اما از شش‌سالگی به مشهد آمدم.
در خانواده‌ای ورزشی هم به دنیا آمدید.
همین‌طور است. ما ۴ برادر و ۴ خواهر هستیم که برادر بزرگ‌ترم از هندبالیست‌های خوب بود و اصلا شاید به‌خاطر همین، من هم به هندبال گرایش پیدا کردم.
هندبال را از کجا آغاز کردید؟
هندبالم را از دوران ابتدایی در مدرسه شروع کردم. چون خیلی از بچگی به هندبال علاقه داشتم، این رشته را دنبال کردم.
محصول هندبال آموزشگاهی هستید؟
آن‌موقع‌ها ورزش آموزشگاه‌ها خیلی رونق داشت و تقریبا در بیشتر مدارس هندبال کار می‌شد. من هم از هندبال آموزشگاهی آغاز کردم و در مقطع نوجوانان و جوانان برای تیم مشهد بازی می‌کردم. بعد هم به خدمت سربازی رفتم و ۲ سال در تیم نیروی زمینی بودم. یک سال قهرمان دسته‌یک شدیم و یک سال هم در زیرگروه قهرمان شدیم و به لیگ برتر صعود کردیم.
مسیر حرفه‌ای هندبالتان در لیگ برتر از بازی در چه تیمی آغاز شد؟
اولین تیمی که در لیگ برتر بازی کردم، پتروشیمی کازرون بود. بعد از یک‌سال که در کازرون فضای لیگ برتر را تجربه کردم، از این تیم جدا شدم و با صحبتی که با قاسم شعبان‌پور، پیش‌کسوت هندبال خراسان داشتم، به تیم هندبال ثامن سبزوار رفتم. حدود ۴ سال در این تیم بازی کردم که یک نایب‌قهرمانی و ۳ قهرمانی لیگ برتر را با این تیم داشتم. از ثامن به منیزیم فردوس رفتم و با این تیم قهرمان لیگ برتر شدم. شهرداری کاشان، نفت‌وگاز گچساران، فرازبام دهدشت و امسال هم مس کرمان، تیم‌های دیگری بود که بازی کردم. در تمام این تیم‌ها هم توانستم قهرمان ایران شوم، به جز فرازبام که مقام سوم را با این تیم در لیگ برتر به دست آوردم.
ظاهرا به هر تیمی رفتید، یک قهرمانی به بار آوردید؟
در تمام دوران حضورم در لیگ برتر هندبال تقریبا هفت‌هشت‌قهرمانی و یکی‌دو نایب‌قهرمانی دارم. شاید ازاین‌حیث جزو رکوردداران لیگ برتر هندبال هستم. در دوران بازی در تیم ثامن سبزوار به تیم ملی دعوت شدم. آن‌موقع مربی تیم ملی رافائل بود که مربی باشگاه ثامن هم بود. همان سال اول با تیم ملی به جام‌جهانی رفتم و پس از آن هم هر وقت به اردوی تیم ملی دعوت شدم، در لیست نهایی بودم.
شرایط تیم ملی چطور است؟
خب شاید یک‌مقدار اُفت کرده‌ایم، چراکه در گذشته شرایط اقتصادی بهتر بود و فدراسیون می‌توانست از مربیان خارجی درجه‌یک استفاده کند، اما الان وضعیت طوری است که نمی‌توانیم مربی درجه یک بیاوریم.
یعنی حضور حبیبی در رأس کادر فنی تیم ملی کمکی به هندبال ما نکرده است؟
این‌طور نیست. ما با حبیبی به انتخابی جهانی رفتیم و عملکرد خیلی خوبی هم داشتیم. همه دیدند ما با یک تفاضل کمتر نتوانستیم به جام‌جهانی برویم. از طرفی خب الان شرایط و امکانات خیلی کمتر است. ما اردو‌های خوبی نداشتیم و مشکلات مالی هم گریبان فدراسیون را گرفته بود. برخی بازیکنان به سبب مصدومیت در اختیار سرمربی نبودند و در کل با همه این شرایط، حبیبی نشان داد مربیان ایرانی هم چیزی از خارجی‌ها کم ندارند و می‌توان روی آن‌ها هم حساب کرد.
مجتبی حیدرپور سالهاست که خارج از استان بازی می‌کند. اگر شرایط فراهم باشد، دوباره در مشهد بازی می‌کنید؟
قطعا همین‌طور است. زمانی که ثامن در لیگ برتر ۲ تیم داشت، یکی در سبزوار و یکی در مشهد، خودم دوست داشتم در تیم مشهد بازی کنم؛ اما مدیرعامل تیم علاقه‌مند بود که در ثامن سبزوار بازی کنم. هر کسی دوست دارد در شهر خودش بازی کند؛ هم برای خودش راحت‌تر است، هم برای خانواده‌اش. از همه لحاظ به نفع من است که در کنار خانواده و در شهر خودم بازی کنم.
تیم مشهد امسال از لیگ دسته‌یک به لیگ برتر صعود کرده است. پیشنهادی از این تیم برای فصل بعد نداشتید؟
حقیقت از چند تیم لیگ‌برتری در این مدت پیشنهاد داشتم، اما هنوز از مشهد خبری نبوده است. شاید هنوز شرایط اسپانسری و حضورشان در لیگ برتر فصل آینده مشخص نیست؛ ولی امیدوارم که بتوانند با هر شرایطی و با هر بازیکنی در لیگ حضور پیدا کنند و همین حضورشان به نظرم برای سال اول خوب است. مشهد پتانسیل حضور در لیگ را دارد.
به‌هر‌حال باید بپذیریم که هندبال مشهد از دوران اوج خود سالهاست دور شده است. فکر می‌کنید امروز حال هندبال مشهد چطور است؟
واقعیت این است که در هندبال مشهد طی سال‌های اخیر هیچ کاری نشده؛ یعنی هیچ برنامه و فعالیتی نداشته است. شاید فعالیتش در رده‌های پایه بوده که خب این هم طبیعی است. شهری که تیم لیگی ندارد، در بخش بزرگ‌سالان، دیگر فعالیتی ندارد و طبیعی است که به سراغ کار در رده‌های سنی پایه بروند. آن‌هم باید دید آیا به مسابقات اعزام می‌شوند یا نه؟ شرایطشان اصلا چطور است؟ البته الان ظاهرا امیر زیبایی مسئولیت کار را به عهده گرفته و خب او از هندبالیست‌های خوبی است که به نظر بتواند روح تازه‌ای به هندبال مشهد بدمد؛ ولی از این که بگذریم، باید بگوییم هندبال مشهد نه‌تن‌ها در سال‌های اخیر پیشرفت نکرده، بلکه پسرفت هم کرده است.
علت این پسرفت را در چه می‌بینید؟
وقتی تیمی در لیگ نداشته باشید، آن نوجوان و جوانی که می‌خواهد جذب این رشته ورزشی شود، چطور باید به هندبال علاقه‌مند شود؟
به عبارتی ویترینی که وجود نداشته باشد، هندبالی نیست.
دقیقا. نوجوانان و جوانان ما برای اینکه جذب این رشته شوند و آینده هندبال این شهر را تضمین کنند، باید تیمی در لیگ وجود داشته باشد تا بازی‌هایش را ببینند و به آن علاقه‌مند شوند. ما الان هیچ فعالیتی در لیگ نداریم. پس علاقه‌ای نمی‌ماند که یک نوجوان بخواهد هندبال را حرفه‌ای دنبال کند. مثال این ماجرا هندبال سبزوار است. در این شهر وقتی همیشه تیمی در لیگ وجود دارد، این عشق و علاقه در جوان‌ها ایجاد می‌شود تا برای رسیدن به آن نقطه تلاش کنند.
وضعیت سالن‌های هندبال چطور؟ می‌تواند به رشد این رشته کمک کند؟
قطعا همین‌طور است. الان یک سالن خوب هم در اختیار هندبال قرار نمی‌گیرد. هندبالیست‌های ما الان در یک سالن‌هایی تمرین می‌کنند که زانو و کمر آدم درد می‌گیرد. زیرش سنگ است و فقط یک روکش روی آن کشیده‌اند. باوجود‌این باز شما نگاه کنید تیم‌های ملی رده‌های سنی ما چقدر خراسانی و مشهدی دارند؟ به نظر من ظرفیتش وجود دارد. همین الان ما بازیکنان مشهدی داریم که نصف لیگ دنبالشان هستند.
مشهدی‌های لیگ هندبال خودشان یک تیم می‌شوند...
ما الان پنج‌شش بازیکن در لیگ برتر داریم که مشهدی هستند و اگر دور هم جمع شوند، یک تیم قدرتمند تشکیل می‌دهند؛ اما در مشهد تیمی وجود ندارد تا آن‌ها را گرد هم بیاورد؛ و این نبودِ ویترین، باعث نابودی هندبال نمی‌شود؟
اگر قرار باشد این داستان ادامه‌دار باشد، قطعا هندبال مشهد نابود می‌شود. باید هر‌چه‌زودتر فکری به حال یک تیم که ویترین باشد، بکنند.
شاید این راه نجات هندبال مشهد باشد.
همین‌طور است. هندبال مشهد برای بازگشت به روز‌های خوبش به یک ویترین، تیمی که در سطح اول کشور بازی کند، نیاز دارد.
قهرمانی‌هایی همراه با پیراهن خراسانی تا لباس کرمانی. مجتبی حیدرپور بعد از قهرمانی با مس کرمان در لیگ برتر فصل گذشته، حالا روز‌های کرونایی را در کنار خانواده و در مشهد می‌گذراند. او، هم درباره سال‌هایی می‌گوید که اقصی‌نقاط ایران را برای فتح جام طی کرده و هم از دلسردی‌هایش از وضعیت نه‌چندان‌مطلوب هندبال مشهد.
مجتبی حیدرپور، زاده سرخس؛ اما بزرگ‌شده مشهد...
متولد ۲۹ شهریور ۱۳۶۷ در شهرستان سرخس هستم؛ اما از شش‌سالگی به مشهد آمدم.
در خانواده‌ای ورزشی هم به دنیا آمدید.
همین‌طور است. ما ۴ برادر و ۴ خواهر هستیم که برادر بزرگ‌ترم از هندبالیست‌های خوب بود و اصلا شاید به‌خاطر همین، من هم به هندبال گرایش پیدا کردم.
هندبال را از کجا آغاز کردید؟
هندبالم را از دوران ابتدایی در مدرسه شروع کردم. چون خیلی از بچگی به هندبال علاقه داشتم، این رشته را دنبال کردم.
محصول هندبال آموزشگاهی هستید؟
آن‌موقع‌ها ورزش آموزشگاه‌ها خیلی رونق داشت و تقریبا در بیشتر مدارس هندبال کار می‌شد. من هم از هندبال آموزشگاهی آغاز کردم و در مقطع نوجوانان و جوانان برای تیم مشهد بازی می‌کردم. بعد هم به خدمت سربازی رفتم و ۲ سال در تیم نیروی زمینی بودم. یک سال قهرمان دسته‌یک شدیم و یک سال هم در زیرگروه قهرمان شدیم و به لیگ برتر صعود کردیم.
مسیر حرفه‌ای هندبالتان در لیگ برتر از بازی در چه تیمی آغاز شد؟
اولین تیمی که در لیگ برتر بازی کردم، پتروشیمی کازرون بود. بعد از یک‌سال که در کازرون فضای لیگ برتر را تجربه کردم، از این تیم جدا شدم و با صحبتی که با قاسم شعبان‌پور، پیش‌کسوت هندبال خراسان داشتم، به تیم هندبال ثامن سبزوار رفتم. حدود ۴ سال در این تیم بازی کردم که یک نایب‌قهرمانی و ۳ قهرمانی لیگ برتر را با این تیم داشتم. از ثامن به منیزیم فردوس رفتم و با این تیم قهرمان لیگ برتر شدم. شهرداری کاشان، نفت‌وگاز گچساران، فرازبام دهدشت و امسال هم مس کرمان، تیم‌های دیگری بود که بازی کردم. در تمام این تیم‌ها هم توانستم قهرمان ایران شوم، به جز فرازبام که مقام سوم را با این تیم در لیگ برتر به دست آوردم.
ظاهرا به هر تیمی رفتید، یک قهرمانی به بار آوردید؟
در تمام دوران حضورم در لیگ برتر هندبال تقریبا هفت‌هشت‌قهرمانی و یکی‌دو نایب‌قهرمانی دارم. شاید ازاین‌حیث جزو رکوردداران لیگ برتر هندبال هستم. در دوران بازی در تیم ثامن سبزوار به تیم ملی دعوت شدم. آن‌موقع مربی تیم ملی رافائل بود که مربی باشگاه ثامن هم بود. همان سال اول با تیم ملی به جام‌جهانی رفتم و پس از آن هم هر وقت به اردوی تیم ملی دعوت شدم، در لیست نهایی بودم.
شرایط تیم ملی چطور است؟
خب شاید یک‌مقدار اُفت کرده‌ایم، چراکه در گذشته شرایط اقتصادی بهتر بود و فدراسیون می‌توانست از مربیان خارجی درجه‌یک استفاده کند، اما الان وضعیت طوری است که نمی‌توانیم مربی درجه یک بیاوریم.
یعنی حضور حبیبی در رأس کادر فنی تیم ملی کمکی به هندبال ما نکرده است؟
این‌طور نیست. ما با حبیبی به انتخابی جهانی رفتیم و عملکرد خیلی خوبی هم داشتیم. همه دیدند ما با یک تفاضل کمتر نتوانستیم به جام‌جهانی برویم. از طرفی خب الان شرایط و امکانات خیلی کمتر است. ما اردو‌های خوبی نداشتیم و مشکلات مالی هم گریبان فدراسیون را گرفته بود. برخی بازیکنان به سبب مصدومیت در اختیار سرمربی نبودند و در کل با همه این شرایط، حبیبی نشان داد مربیان ایرانی هم چیزی از خارجی‌ها کم ندارند و می‌توان روی آن‌ها هم حساب کرد.
مجتبی حیدرپور سالهاست که خارج از استان بازی می‌کند. اگر شرایط فراهم باشد، دوباره در مشهد بازی می‌کنید؟
قطعا همین‌طور است. زمانی که ثامن در لیگ برتر ۲ تیم داشت، یکی در سبزوار و یکی در مشهد، خودم دوست داشتم در تیم مشهد بازی کنم؛ اما مدیرعامل تیم علاقه‌مند بود که در ثامن سبزوار بازی کنم. هر کسی دوست دارد در شهر خودش بازی کند؛ هم برای خودش راحت‌تر است، هم برای خانواده‌اش. از همه لحاظ به نفع من است که در کنار خانواده و در شهر خودم بازی کنم.
تیم مشهد امسال از لیگ دسته‌یک به لیگ برتر صعود کرده است. پیشنهادی از این تیم برای فصل بعد نداشتید؟
حقیقت از چند تیم لیگ‌برتری در این مدت پیشنهاد داشتم، اما هنوز از مشهد خبری نبوده است. شاید هنوز شرایط اسپانسری و حضورشان در لیگ برتر فصل آینده مشخص نیست؛ ولی امیدوارم که بتوانند با هر شرایطی و با هر بازیکنی در لیگ حضور پیدا کنند و همین حضورشان به نظرم برای سال اول خوب است. مشهد پتانسیل حضور در لیگ را دارد.
به‌هر‌حال باید بپذیریم که هندبال مشهد از دوران اوج خود سالهاست دور شده است. فکر می‌کنید امروز حال هندبال مشهد چطور است؟
واقعیت این است که در هندبال مشهد طی سال‌های اخیر هیچ کاری نشده؛ یعنی هیچ برنامه و فعالیتی نداشته است. شاید فعالیتش در رده‌های پایه بوده که خب این هم طبیعی است. شهری که تیم لیگی ندارد، در بخش بزرگ‌سالان، دیگر فعالیتی ندارد و طبیعی است که به سراغ کار در رده‌های سنی پایه بروند. آن‌هم باید دید آیا به مسابقات اعزام می‌شوند یا نه؟ شرایطشان اصلا چطور است؟ البته الان ظاهرا امیر زیبایی مسئولیت کار را به عهده گرفته و خب او از هندبالیست‌های خوبی است که به نظر بتواند روح تازه‌ای به هندبال مشهد بدمد؛ ولی از این که بگذریم، باید بگوییم هندبال مشهد نه‌تن‌ها در سال‌های اخیر پیشرفت نکرده، بلکه پسرفت هم کرده است.
علت این پسرفت را در چه می‌بینید؟
وقتی تیمی در لیگ نداشته باشید، آن نوجوان و جوانی که می‌خواهد جذب این رشته ورزشی شود، چطور باید به هندبال علاقه‌مند شود؟
به عبارتی ویترینی که وجود نداشته باشد، هندبالی نیست.
دقیقا. نوجوانان و جوانان ما برای اینکه جذب این رشته شوند و آینده هندبال این شهر را تضمین کنند، باید تیمی در لیگ وجود داشته باشد تا بازی‌هایش را ببینند و به آن علاقه‌مند شوند. ما الان هیچ فعالیتی در لیگ نداریم. پس علاقه‌ای نمی‌ماند که یک نوجوان بخواهد هندبال را حرفه‌ای دنبال کند. مثال این ماجرا هندبال سبزوار است. در این شهر وقتی همیشه تیمی در لیگ وجود دارد، این عشق و علاقه در جوان‌ها ایجاد می‌شود تا برای رسیدن به آن نقطه تلاش کنند.
وضعیت سالن‌های هندبال چطور؟ می‌تواند به رشد این رشته کمک کند؟
قطعا همین‌طور است. الان یک سالن خوب هم در اختیار هندبال قرار نمی‌گیرد. هندبالیست‌های ما الان در یک سالن‌هایی تمرین می‌کنند که زانو و کمر آدم درد می‌گیرد. زیرش سنگ است و فقط یک روکش روی آن کشیده‌اند. باوجود‌این باز شما نگاه کنید تیم‌های ملی رده‌های سنی ما چقدر خراسانی و مشهدی دارند؟ به نظر من ظرفیتش وجود دارد. همین الان ما بازیکنان مشهدی داریم که نصف لیگ دنبالشان هستند.
مشهدی‌های لیگ هندبال خودشان یک تیم می‌شوند...
ما الان پنج‌شش بازیکن در لیگ برتر داریم که مشهدی هستند و اگر دور هم جمع شوند، یک تیم قدرتمند تشکیل می‌دهند؛ اما در مشهد تیمی وجود ندارد تا آن‌ها را گرد هم بیاورد؛ و این نبودِ ویترین، باعث نابودی هندبال نمی‌شود؟
اگر قرار باشد این داستان ادامه‌دار باشد، قطعا هندبال مشهد نابود می‌شود. باید هر‌چه‌زودتر فکری به حال یک تیم که ویترین باشد، بکنند.
شاید این راه نجات هندبال مشهد باشد.
همین‌طور است. هندبال مشهد برای بازگشت به روز‌های خوبش به یک ویترین، تیمی که در سطح اول کشور بازی کند، نیاز دارد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
