صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

مادری ما و درد‌های روحی فرزندان

  • کد خبر: ۳۹۲۵۶
  • ۲۷ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۱:۱۹
تکتم جاوید - کارشناس ارشد روانشناسی
هر زنی که یک بار مادر شده است می‌داند در دوران شیردهی، هر غذایی که می‌خورد و هر کیفیتی از سلامتی‌اش به طور مستقیم بر فرزند اثر می‌گذارد. برای همین، بلافاصله پس از زایمان، اطرافیان مدام او را از خوردن مواد غذایی خاصی منع می‌کنند مبادا نوزاد دچار نفخ و مشکلات گوارشی شود. نکته تأسف‌بار این است که مادران تأثیر بر فرزندشان را تا پایان ۲ سال شیردهی می‌دانند و بعد از آن، همه‌چیز را فراموش می‌کنند طوری که انگار اثر ما بر فرزندمان فقط به واسطه بارداری و شیردهی بوده است.

حقیقت ماجرا زمانی خودش را نشان می‌دهد که مرد یا زنی را در اتاق مشاوره ملاقات می‌کنیم که از اختلالات رفتاری مانند وسواس و اضطراب، ناسازگاری در محیط کار، ناتوانی در انتخاب همسر، تعدد ازدواج و طلاق و بسیاری مشکلات دیگر در رنج است و علت آن را نمی‌داند. کمی پرس‌و‌جو در گذشته و کودکی افراد نشان می‌دهد زمینه بسیاری از این مشکلات به دوران کودکی و به طور مشخص رفتار مادر برمی‌گردد. این موضوع را حالا دیگر اغلب افراد می‌دانند که ریشه مشکلات روحی کنونی شما در گذشته‌تان پنهان است، اما شاید خیلی‌ها ندانند برخی رفتار‌ها به‌خصوص به مادر برمی‌گردد.

نوع رفتار و خلق و خوی مادر تعیین‌کننده بسیاری از کنش‌های ما در بزرگ‌سالی است بدون اینکه خودمان از آن اطلاعی داشته باشیم. مادر اقتدارگرا، مادر سهل‌گیر، مادر غفلت‌کننده و حتی نبود مادر درپی طلاق یا فوت، هرکدام، اثری بر ما گذاشته است. اگر امروز شوهری هستیم که با همسرمان ناسازگاری داریم یا زنی هستیم که توانایی پذیرفتن مسئولیت در زندگی خود را نداریم، شاید به دلیل همان مادر اقتدارگرا یا به‌اصطلاح عامیانه، زن‌سالاری باشد که روزی به نحوه اداره‌کردن زندگی‌اش مباهات می‌کردیم و حالا ناخواسته با اثر روحی دردناک آن، روزگار می‌گذرانیم.

افسرده‌خویی در برخی افراد ناشی از داشتن مادری است که هرگز در کودکی به احساسات مثبت و منفی او توجه نکرده، و او را نادیده‌گرفته است، مادری که به دلایل مختلف به کودکش بی‌توجه بوده است.
عذاب وجدانی که هیچ‌وقت دست از سرمان بر‌نمی‌دارد و باعث شده است زندگی مشترکمان را فدای والدین و خانواده خود کنیم تا جایی که باعث ناراحتی آن‌ها شویم، شاید ناشی از حضور مادری باشد که بار‌ها سختی‌های زندگی‌اش را به ما یادآوری کرده و همیشه به ما احساس گناه داده است که اگر فرزندی نداشت سال‌ها پیش طلاق می‌گرفت و از این زندگی می‌رفت.

تشخیص این را که کدام رفتار ما ناشی از عملکرد نادرست مادرمان بوده است باید به روان‌شناس و جلسات مشاوره موکول کنید، زیرا پیدا کردن ریشه اختلالات روانی به این سادگی‌ها نیست و می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد و از مسایل بسیاری عبور کند، اما بدانید که اگر همین حالا مادر هستید یا در آینده قصد مادر شدن دارید و در عین حال از مشکلات خلق و خو رنج می‌برید، در پی درمان خود بروید، زیرا فرزندان شما سال‌ها بعد برای حل مشکل خود باید مسیر سخت‌تری را طی کنند، تازه اگر به دنبال حل مشکل بربیایند. در غیر این صورت، زنجیره آسیب‌رسانی پنهانی‌مان به دیگران ادامه دارد.
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.