به گزارش شهرآرانیوز، گروهی از زیستشناسان «دانشگاه کالیفرنیا، لسآنجلس» در بررسی روی «مارموتهای شکمزرد» دریافتهاند که این سنجابهای بزرگ میتوانند طی هفت تا هشت ماه که در لانههای زیرزمینی خود به خواب زمستانی میگذرانند، روند پیری را متوقف کنند.
این پژوهش که برای نخستین بار، روند پیری را در میان مارموتها بررسی کرده است، نشان میدهد که پدیده ضدپیری هنگامی که حیوانات به دو سالگی یعنی سن بلوغ جنسی خود میرسند، آغاز میشود.
پژوهشگران، نمونههای خون مارموتها را که طی چندین تابستان و زمانی که این حیوانات روی زمین فعال هستند، جمع آوری شده بود، بررسی کردند تا مدلهای آماری بسازند که به آنها امکان میدهد تا آنچه را که طی خواب زمستانی رخ داده است، ارزیابی کنند. آنها پیری بیولوژیکی مارموتها را براساس آنچه به عنوان تغییرات اپی ژنتیکی شناخته میشود، ارزیابی کردند.
پژوهشگر ارشد این پروژه گفته است: نتایج پژوهش ما نشان میدهند که پیری اپی ژنتیکی اساسا طی خواب زمستانی متوقف میشود. ما دریافتیم که سن اپی ژنتیکی مارموتها طی فصل فعال افزایش مییابد؛ اما طی خواب زمستانی متوقف میشود و در فصل فعال بعدی به افزایش ادامه میدهد.
به گفته پژوهشگران، این فرایند کمک میکند به توضیح اینکه چرا میانگین طول عمر یک مارموت شکم زرد بیشتر از آن چیزی است که از وزن بدنش انتظار میرود.
خواب زمستانی، یک سازگاری تکاملی است که به حیوانات امکان میدهد تا در محیطهای فصلهای خشنی زنده بمانند که در آنها غذا وجود ندارد و دما بسیار پایین است. در میان پستانداران کوچک مانند مارموت ها، خواب زمستانی رایج است.
خواب زمستانی مارموتها به طور متناوب بین دورههای سرکوب متابولیک که یک یا دو هفته زمان میبرد و دورههای کوتاهتر افزایش متابولیسم که معمولا کمتر از یک روز زمان میبرد، رخ میدهد.
دنیل بلومستاین، استاد زیست شناسی تکاملی در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس گفت: طی سرکوب متابولیک، تنفس این حیوانات کند میشود و دمای بدن آنها به طور چشمگیری کم میشود؛ تا جایی که احساس سرما میکنند.