به گزارش شهرآرانیوز؛ روزنامه گاتزتا دیپارما بعد از اینکه قهرمانی استقلال در لیگ برتر ایران قطعی شد، مصاحبهای را با گابریل پین، مربی ایتالیایی استقلال، انجام داد. پین اهل شهر پارماست و بههمیندلیل اولین مصاحبهاش را با روزنامه این شهر انجام داد که در ادامه بخشهایی از آن را با هم مرور میکنیم.
این یک معجزه بود، برای اینکه جزو مدعیان نبودیم. استقلال ٩ سال جامی را نبرده و تیم درحال جوانگرایی بود و فرهاد مجیدی، سرمربی تیم، یکی از بازیکنان سابق محسوب میشد که آخرین جام را بالای سر برده بود. باشگاه استقلال مرا انتخاب کرد تا در کادرفنی باشم. عده کمی واقعیتهای فوتبال ایران را میشناسند. تصور کنید ما وقتی فهمیدیم قهرمان شدهایم، در آسمان و بهسمت تهران در پرواز بودیم و رقیب سنتی ما پرسپولیس یک ساعت بعد از ما بازی داشت و شکست خورد. شادی ما در هواپیما به نقطه انفجار خود رسید که یک ساعت در پرواز بودیم. طرفداران بسیاری برای استقبال از ما به فرودگاه آمدند تا همراه ما جشن بگیرند.
نمیتوانم مخفی کنم وقتی این پیشنهاد کاری را به من دادند، زمان زیادی به آن فکر کردم. خیلیها فکر میکردند دیوانه شدهام که برای کار به اینجا بیایم، جایی که استراماچونی سال٢٠١٩ رفته بود و خاطره خوبی از خودش به جا گذاشته بود. باید از خانوادهام و بهویژه از همسرم دوناتلا تشکر کنم که بهخوبی حمایتم کرد. بهتنهایی به تهران آمدم، در هتل زندگی میکنم و همسرم چند ماه در تهران کنارم بود.
وقتی به نتایج نگاه کنید، میگویم عالی بوده و حتی از نظر تجربه زندگی از نقطه نظر انسانی، در دوره کاریام رضایتبخش و خوشحال کننده بوده است. انسانهایی استثنایی پیدا کردم؛ چه در رختکن، چه خارج از آن. ما پیشقضاوتهایی را درباره این کشور داریم. ایران زیر تحریم غربیهاست؛ اما اگر ذهنمان را باز کنیم، میتوانیم به درکهای استثنایی برسیم. برای من که اینطور اتفاق افتاده است. میتوانم این را بگویم ایران از نظر فوتبالی مرا یاد چند سال قبل خودمان (ایتالیاییها) میاندازد.
پر از جوانهای مستعد که تشنه یادگیری هستند و در کنار فوتبال سعی دارند اوضاع اقتصادی خودشان و خانوادههایشان را نیز بهبود ببخشند و این برایشان خیلی مهم است. به سبک خاص خودشان بازی میکنند؛ دوندگی زیاد، باقدرت و خشن. تیم ملی ایران از گروه خود در مقدماتی جامجهانی صعود کرد، گرچه گروه سختی بود؛ ولی در جامجهانی قطر در حالی بازی خواهد کرد که ۱۰ نفر از ترکیب اصلی، خارج از ایران بازی میکنند.
برای دو ماه میخواستم شناخت بیشتری از محیط اطرافم و تکتک بازیکنان پیدا کنم. سازماندهی خوبی در باشگاه وجود داشت؛ گروه فنی خوب، تیم آنالیز و همه آنچه لازم بود، در اختیار داریم. متدولوژی (روششناسی) متفاوتی را با خودم آوردم و سعی کردم به بازیکنانمان آگاهی و دانش بیشتری از تاکتیک را نسبت به مهارتهای فردی بدهم.
هفته اول به تریبون رفتم (اشاره به هفته اول لیگ و نداشتن مجوز کار) و بعد از آن مجیدی از من خواست به نیمکت اصافه شوم و در ماههای اخیر درخواست کرد من قبل از هر بازی و حتی بین دو نیمه صحبتهای اصلی را انجام بدهم. اینجا همه احترام میگذارند و خوب هستند. برای یادگیری منعطف و نجیب هستند.