فوتبال مشهد با انبوهی از ستارهها که همواره در تاریخ فوتبال ایران زبانزد بودهاند و نامشان به نیکی یاد میشود، به کجا میرود؟
چرا این شهر سرشار از استعداد هیچگاه به طور مداوم نمایندهای را در لیگ برتر فوتبال ایران ندارد تا سرمایههای فوتبالیاش که از زمین خاکیها، آکادمیها و شهرهای اطراف شهر مشهد فرصت دیده شدن در عالیترین سطح فوتبال ایران را داشته باشند؟ در مشهد سالها است شاهد یک بیتفاوتی عجیب و بحث برانگیز در مواجهه با نمایندههای فوتبالش هستیم و هرگاه باشگاهی از این شهر به لیگ برتر میرسد به جای آنکه شاهد بال و پر گرفتنش باشیم این قبیل تیمها را در حال سقوط میبینیم.
شهر خودرو که در طول سالهای اخیر بارها نامش را تغییر داد و اکنون باید در لیگ یک به فعالیت خود ادامه دهد (اگر بدهد)، همان تیمی است که دو فصل قبل جواز صعود به لیگ قهرمانان آسیا را هم به دست آورد، اما اکنون همان تیم به نقطهای رسیده که دیگر شانسی برای بقا در لیگ برتر ندارد و باید در لیگ یک به زندگی ادامه دهد.
پیشتر نیز دیگر نمایندههای فوتبال مشهد را با همین سرنوشت در لیگ برتر دیدیم. چه آن زمان که ابومسلم به عنوان تیمی پر هوادار از مشهد در سطح اول فوتبال ایران فعالیت میکرد و چه آن روزها که پیام مشهد نامش را با ورود به لیگ برتر سر زبانها انداخت. مشهد، اما در همه این سالها هیچگاه در پس تیمهای راه یافته خود به لیگ برتر تشکیلاتی منسجم و بودجهای مکفی را قرار نداد که منجر به تداوم و حفظ این باشگاه در سطح نخست فوتبال ایران شود.
این وضعیت در حالی بر فوتبال مشهد سایه افکنده که شهرهایی همچون اصفهان، خوزستان، تبریز و حتی کرمان با درایت و آیندهنگری همواره نمایندههای خود را در لیگ برتر فوتبال ایران حفظ کردهاند، اما مشهد که از لحاظ برخورداری از استعداد فوتبالی جزو ۵ شهر با استعداد فوتبال ایران محسوب میشود، نمیتواند در لیگ برتر طی طریق کند.
اکنون شهر خودرو در گردابی گرفتار شده که هیچ بعید نیست این باشگاه به سرعت در مسیر دو باشگاه دیگر (ابومسلم و پیام) قرار بگیرد و به سمت انحلال و نیستی پیش برود تا تنها دلخوشی ورزشی شهر مشهد نیز از نظرها محو شود. شهر خودرو، اما پیش از آنکه به نقطه امروزی برسد، فاقد امکانات اولیه بود.
این باشگاه زمان قابل توجهی زمینی برای تمرین نداشت. در این ایام شهر خودرو حتی نمیتوانست لباس واحدی را برای خود برگزیند که از منظر هویت بخشی به آنچه خلق کرده موفق باشد که همین بینظمیها موجب شد این باشگاه جایگاهش را حتی در میان هواداران و فوتبالدوستان مشهدی نیز تا حد زیادی از کف بدهد و آنها را نا امید کند.
آنچه بود و آنچه رقم خورد، اما در هر حال مشهد را از داشتن تیمی که میتوانست ساعات و لحظات خوشی را برای فوتبالدوستان به وجود آورد، محروم کرد و استعدادهای فوتبال در این شهر را که میتوانستند تیم شهرشان را سکوی پرتابی برای آیندهای درخشانتر کنند، از این مزیت بزرگ محروم ساخت.
حال اینکه با فضای به وجود آمده چه زمان مشهد دوباره به لیگ برتر بازمیگردد و تیمی را در این سطح معرفی میکند، قابل پیشبینی نیست، اما در این سقوط نه فقط ارکان باشگاه شهر خودرو بلکه تمام افرادی که دستی بر آتش فوتبال مشهد دارند، مقصرند و مسببان باید دنبال راهکاری باشند تا شاید دوباره فوتبال مشهد را در لیگ برتر زنده کنند.