عقرب، رتیل و مار میهمان‌های ناخوانده

عطایی- صدر - هنوز صحبت‌های آقای شیردلی، عضو شورای اجتماعی مهرآباد را از جلسه نقد و بررسی شهرآرا به یاد داریم وقتی که عاجزانه از شهردار منطقه و مسئولان می‌خواست که به حال زمین‌های بایر مهرآباد فکری کنند. می‌گفت خانه‌های محله را رتیل و عقرب برداشته است و این حیوانات روی سر و صورت بچه‌هایمان راه می‌روند. مسئله به صحبت‌های آقای شیردل ختم نشد و در روزهای بعد نیز تماس‌های زیادی با همین موضوع داشتیم، ما نیز برای واکاوی قضیه اقدام کردیم.

به مهرآباد26 می‌رویم. انتهای آسفالت خیابان با چند بلوکه مسدود شده است و رفت و آمد ماشینی به زمین خاکی وجود ندارد. زمینی در حدود 14 هکتار که در جوار منازل مسکونی است. قسمت خارجی دیوار خانه‌ها به وسیله شهرداری منطقه با آهک سفید شده است و آثار گازوئیل‌پاشی هم دیده می‌شود. زمین آن‌قدر بزرگ است که با علف‌های بلند پوشیده شده و دید ندارد، همچنین در جای جای آن درختانی وجود دارند. هنوز داریم زمین‌ها را بررسی می‌کنیم که خانمی از خانه سمت راست انتهای کوچه به ما نزدیک می‌شود. خانم امامی که از نزدیک به 12سال قبل ساکن مهرآباد است، می‌گوید: «این زمین‌های خاکی تنها باعث دردسر ما هستند. خانه‌هایمان همیشه خاک گرفته و سگ‌های ولگرد جلو چشممان هستند. عقرب، رتیل و مار هم که میهمان این روزهای خانه‌هایمان شدند. به خاطر این زمین‌ها، آسایش نداریم. به شهرداری که مراجعه می‌کنیم، می‌گویند متعلق به بنیاد مستضعفان است و مسئولیتی به عهده نمی‌گیرد. بنیاد یا زمین‌ها را بفروشد یا خودش ساخت و ساز کند. چند وقتی هست می‌خواهند دور تا دور زمین را دیوار کنند ولی ما اجازه نمی‌دهیم چون اگر این کار بشود، پشتش آشغال‌دونی می‌شود یا بنیاد خودش بسازد یا واگذار کند به شهرداری برای فضای سبز. ما خسته شدیم و دیگر طاقتمان تمام شده است البته بخشی از زمین هم شخصی است و شهرداری باید اجازه ساخت بدهد.»
خانم ملاها همراه خانم جوان دیگری به ما ملحق می‌شوند. خانم جوان پوشه‌ای آبی و کیسه‌ای پارچه‌ای همراه دارد و بعد از معرفی شیشه‌های زیادی را از کیسه خارج می‌کنند. سیده زهرا جوادی می‌گوید: «ببینید با این‌ها روز را شب و شب را روز می‌کنیم.»
داخل شیشه‌ها پر شده از عقرب و رتیل که بعضی زنده هستند و داخل شیشه حرکت می‌کنند. با دیدنشان حالمان دگرگون می‌شود. نزدیک به 20شیشه جلوی رویمان است. رتیل‌هایی به اندازه یک وجب، چاق و پشمالو. باورش سخت است که در منطقه شهری این تعداد عقرب و رتیل را از نزدیک ببینی. خانم جوادی تک تک شیشه‌ها را نشانمان می‌دهد و می‌گوید: «نگاه کنید این بچه عقرب است. شب و روز این‌ها در خانه‌های ما راه می‌روند و روی سر و صورت فرزندانمان هستند.» به طنز و کمی عصبی می‌گوید: «همه مدل دارم. در خانه‌ام با این‌ها زندگی می‌کنم.» از پوشه آبی که در دست دارد تعدادی برگه در می‌آورد و می‌گوید: «از همسایه‌ها امضا گرفتم و بردم شهرداری. می‌گویند زمین‌های بنیاد است. این حشرات همه جا هستند. در سطل پیاز و سیب زمینی، ظرف برنج، آشپزخانه و سرویس‌های بهداشتی از در و دیوار بالا می‌روند.»
خداداد شیردلی، عضو شورای اجتماعی مهرآباد هم به جمعمان اضافه می‌شود. همسایه‌های دیگر هم می‌آیند. نزدیک به 20نفر دور ما جمع شده و باز هم شیشه به دست به سمت ما می‌آیند. سر و صدا زیاد است و همه با هم حرف می‌زنند. خانم ملاها می‌گوید: «همه اهالی ساکن همین بهشتی 78، مهرآباد 26 هستند. هر سال تابستان همین مشکلات را داریم.» خانم جوادی ادامه می‌دهد: «سال پیش عقرب دخترم را نیش زد، او را به بیمارستان امام رضا(ع) بردم. نامه از مدیر بیمارستان گرفتم و برای شهرداری بردم. گفتند از دست ما کاری برنمی‌آید خودتان باید یک فکری کنید. الان هم فقط سم‌پاشی می‌کنند که هیچ فایده‌ای ندارد. سال پیش همسایه‌ها پول گذاشتند و گریدر برای صاف کردن زمین آوردیم. هیچ فایده‌ای نداشت. باید یک کار اساسی انجام شود. وقتی صاحبان زمین ساخت و ساز نمی‌کنند راه و شهرسازی یا نمی‌دانم شهرداری زمین‌ها را آسفالت کنند. مسیر مدرسه بچه‌ها از همین زمین‌های خاکی است. مسیر رفت و آمدشان پر شده از شیشه‌ شکسته، سرنگ خالی، سگ ولگرد و معتاد. بچه‌ها امنیت ندارند و مادران هر روز باید در این مسیر مراقب فرزندانشان باشند یا برایشان سرویس بگیرند که کلی هزینه دارد.»
خانم ملاها می‌گوید:« پارسال در جلسات و مکان‌های مختلف حسینیه امام زمان(عج)، شهرداری و بهداشت نامه و فیلم‌ها و عکس‌های مستندسازی شده را ارائه دادم. بهداشت در نهایت مسئله را به شهرداری واگذار کرد. شهرداری هم گفت سروسامان دادن به این زمین‌ها کار زمان‌بری است. الان در اولویت باید بهداشت برای شما کاری انجام دهد. آقای رفیعی، نماینده بهداشت، هم گفت می‌توانیم با 250 تومان هزینه‌ای که از خانواده‌ها می‌گیریم، سم مخصوص این موجودات را بریزیم ولی فقط یک ماه جواب می‌دهد.»
خانم دیگری می‌گوید: «مشکل دیگر ما تجمع سگ‌های ولگرد در این زمین است. چند وقت پیش خانم رفیعا را سگ گاز گرفته، مجبور شدند به بهداشت بروند و آمپول‌های مخصوص بزنند. می‌توانید مدارکشان را ببینید. هنوز هم رد گاز روی پایشان هست.»
خانم دیگری می‌گوید: «قسمتی از زمین‌ها را گود کرده‌اند تا قطعه‌بندی زمین مشخص شود. الان همان‌ها شده محل تجمع معتادان و هر روز زمان رفتن یا برگشتن فرزندانمان از مدرسه با آن‌ها روبه‌رو می‌شوند. این افراد زورگیری کرده و جلو فرزندانمان را می‌گیرند. همین چند روز پیش پسر خودم از دستشان فرار کرد و به زمین خورد و پاهایش زخمی شد.»
خانم ملاها می‌گوید: «2 سال است دارم پیگیری می‌کنم که نیروی انتظامی اتاقک نگهبانی نصب کند. در تمام این مدت پاسخشان این بوده که نیرو نداریم. همین چند روز پیش دوباره با یک نامه مراجعه کردم ولی باز هم پاسخ همان نبود نیرو است. به هر حال وجود یک اتاقک نگهبانی باعث ایجاد دلهره در دل معتادان می‌شود و وقت و بی‌وقت اینجا نمی‌آیند و برای دزدی کمین نمی‌کنند.»
آقای غلام‌زاده می‌گوید: «نزدیک‌ترین کلانتری به ما در شهید رجایی است. بارها شده اینجا چاقوکشی کردند و تا مأموران رسیدند کار از کار گذشته است و مجرمان فرار کردند و کاری هم از دست ما بر نیامده است.»
خانم رحیمی ادامه می‌دهد: «هربار که گشت نیروی انتظامی برای سرکشی به اینجا می‌آیند از همان ابتدای خیابان صدای آژیرشان بلند است. اگر معتاد و مجرمی هم در این زمین‌ها کمین کرده باشد، فرار می‌کنند.»
آقای شیردلی، عضو شورای اجتماعی محله هم می‌گوید: «از دست این خلافکارها جرئت نمی‌کنیم بچه‌ها را به کوچه و خیابان بفرستیم. موتور کولرها را می‌برند و مردم از گرما در عذاب هستند با این حال جرئت باز کردن در و پنجره‌ها را به خاطر وجود رتیل و عقرب ندارند.

پاسخ مسئولان به درخواست ساکنان مهرآباد

صاحبان زمین باید پیگیر رفع مشکلات باشند
پیرو درخواست اهالی مهرآباد 26، همراه با نمایندگان آن‌ها به اداره کل اموال و املاک استان خراسان‌رضوی و شمالی بنیاد مستضعفان رفتیم. ساختمان این اداره در محدوده‌ای خوش آب‌وهوا و در حاشیه بولوار ملک‌آباد بود. پس از رایزنی طولانی‌مدت سرانجام یکی از کارشناسان حقوقی آن اداره توپ را به زمین شهرداری انداخت و آمادگی بنیاد را برای اعطای سهم 56 درصد اعلام کرد؛ هرچند به این سؤال پاسخ نداد که اگر شهرداری مانع کار شماست، چرا تاکنون اقدام قانونی و قضایی نکرده یا حداقل این مشکل را رسانه‌ای نکرده‌اید. در نهایت هم با یک شوخی بی‌موقع موجب آزردگی مراجعان شد. او گفت: رتیل‌ها را نکشید، من رتیل‌ها را دوست دارم!
ماجرا تا ملاقات شهردار منطقه با اهالی ادامه پیدا کرد. شهردار منطقه 5 در ملاقات با نمایندگان اهالی مهرآباد 26 درباره رفع مشکلات پیش‌آمده گفت: بیشتر این زمین‌ها متعلق به بنیاد مستضعفان است و تا زمانی که تفاهمی با بنیاد مستضعفان صورت نگیرد، اجازه هیچ نوع فعالیتی در زمین‌ها نداریم و فعالیت در زمین‌ها تصرف در مال غیر محسوب می‌شود. ما نمی‌گوییم این مشکل کوچکی است ولی به شهرداری ارتباطی ندارد. صاحبان زمین باید به شهرداری بیایند و وضعیت زمین خود را مشخص کنند. با وجود اینکه این زمین‌ها به شهرداری ارتباطی ندارد، خاک و نخاله زمین را برداشته و آن را صاف کردیم، گریدر زدیم و زمین را هموار کردیم، همچنین دیوار خانه‌های هم‌جوار با زمین را آهک‌پاشی کردیم و گازوئیل ریختیم.
حسین عبدا...‌زاده در ادامه صحبت‌هایش و خطاب به نمایندگان اهالی افزود: اگر بنیاد بخواهد، باید بعد از تفاهم اولیه در منطقه کارها از طریق سازمان زمین و مسکن شهرداری پیگیری شود. تاکنون در بحث افرازها، شهرداری و بنیاد مستضعفان به توافق نرسیده‌اند. بنیاد می‌خواهد همه سهمش در یک قطعه و در حاشیه به آن‌ها داده شود اما شهرداری می‌خواهد در کل زمین سهیم باشد و عدالت رعایت شود. دوباره از آقای ابوالفتحی، کارشناس حقوقی اداره، می‌خواهم تا به طور تخصصی از سازمان زمین و مسکن شهرداری پیگیر زمین‌های مهرآباد باشد ولی انتظار نداشته باشید در فرصتی کوتاه به نتیجه برسید. اگر حتی تا آخر امسال هم این توافق صورت بگیرد، بسیار خوب است.
عبدا...‌زاده ادامه داد: ما به چند دلیل به دنبال تعیین تکلیف زمین هستیم؛ اول اینکه سهم زمین‌های شهرداری در این زمین‌ها مشخص می‌شود و دوم اینکه مردم برای ساخت‌وساز به شهرداری مراجعه و درخواست پروانه می‌کنند و به دنبال آبادانی منطقه خواهیم بود. درباره با بازگشایی بولوار کرامت هم با ورثه زمین‌هایی که در انتهای بولوار هستند، صحبت شده و به توافقاتی رسیده‌ایم و باید مباحث حقوقی آن را دنبال کنیم. در مورد ناامنی زمین‌ها نیز با کلانتری رجایی صحبت خواهیم کرد تا امنیت را افزایش دهند. نکته دیگر درباره تخلیه فاضلاب به‌وسیله خودروهاست. شما با گرفتن عکس پلاک خودرو و فرستادن آن به سازمان پسماند یا 137 اطلاع‌رسانی کنید تا مجرم یا مجرمان مجازات شوند.
به دنبال توضیحات بیشتر نزد امید ترابی‌نیا، رئیس ناحیه یک منطقه، نیز رفتیم. ترابی‌نیا گفت: ما برای پاک‌سازی20 متر اول زمین مجاز هستیم اما همکاران ما در خدمات‌شهری هر روز زمین را پاک‌سازی می‌کنند. به آن‌ها گفتیم که هرجا خاک و نخاله دیدید، جمع‌آوری کنید. امیدواریم شهروندان هم رعایت کنند و زباله‌های خود را در این زمین‌ها نریزند. کسانی که در مجاورت این زمین هستند، لوله فاضلاب خود را به این زمین هدایت نکنند. به خانه‌های اطراف که فاضلاب‌هایشان را به زمین‌ها هدایت می‌کنند، اخطار داده‌ایم و نامه آن را به مرکز بهداشت فرستاده‌ایم تا پیگیری لازم بر اساس ماده 688 دنبال شود. کنار دیوار خانه‌های مشرف به زمین آهک زده‌ایم و برای جلوگیری از ورود پشه‌های سالک گندزدایی کرده‌ایم و گازوئیل زده‌ایم تا حشرات از دیوارها بالا نروند. همچنین برای هم‌سطح شدن زمین گریدر زده‌ایم و خلل و فرج زمین را گرفته‌ایم. شیارهای داخل زمین و نزدیک خانه‌های مسکونی را پوشانده و صاف کرده‌ایم. شهرداری مازاد بر وظایفش برای این زمین کار کرده است. باید صاحبان زمین جلسات و مراجعه مستمر به شهرداری داشته باشند تا سهم سرانه مشخص و مشکلات قانونی آن حل شود.