شهرداری ها به عنوان مجموعه های خدمات محور، یکی از اهداف راهبردی خود را، افزایش مشارکت شهروندان می دانند و قاعدتا مشارکت بیشتر شهروندان می تواند مدیریت شهر را در حرکت موثر در دستیابی به اهداف شهر، امیدوارتر و مصمم تر سازد. کما اینکه این مشارکت تاثیر بسزایی در حفظ و نگهداری شهر نیز خواهد داشت و می تواند کمک شایانی در اجرای پروژه های توسعه ای، و عبور از معضلات شهری و افزایش کیفیت زندگی شهری به ارمغان آورد.
یکی از جنبه های مهم در جلب مشارکت شهروندان و افزایش حس تعلق و تعهد به شهر ، استفاده از نظرات ، ایده ها و راه حل های مردم شهر است، که می تواند اولویت فعالیت های شهر را ترسیم نموده و راه حل هایی از جنس علمی و کاربردی در اختیار مدیریت شهر قرار دهد. شهروندان از اقشار مختلفی با سلایق و دیدگاه های مختلف تشکیل شده اند و این تنوع می تواند روش ها و راه حل های متنوع و قابل بررسی فراوانی را نیز فراهم آورد.
کما اینکه در جامعه شهروندی افراد نخبه ، تحصیلکرده و جامعه دانشگاهی ، اساتید و دانشجویان نیز حضور دارند که ایجاد زمینه لازم برای دریافت نقطه نظرات ، پیشنهادات و ایده های ایشان می تواند مدیریت شهری را در دریافت راه حل هایی با کیفیت که هم دانش و علم دانشگاهی را در خود جای داده و و هم با نگاه به چارچوب های اجرایی و تجربه حضور و لمس مشکلات را نیز داشته است ، بهره مند سازد.
اما نکته مهم در این مشارکت ، نحوه مطالبه و مشارکت جویی شهروندان است که باید با شاکله ای مشخص و در فرایندهای تعریف شده صورت گیرد، در غیر اینصورت مسیر روشن پیش بینی شده با انحراف همراه بوده و ضمن اینکه ما را از هدف اصلی خود در ایجاد نظام مشارکت شهروندان دور می نماید ، عملا باعث هدر رفت منابع و صرف وقت و هزینه فراوان خواهد شد.
قطعا مشارکت در ارائه راه حل ها و بهره گیری از توان و ظرفیت شهروندان، درقالب نظام مسئله محوری ، باید سازو کار مشخصی داشته و و میتواند زوایای مختلف آن را مشخص نماید. کما اینکه بیان مسئله و محدودیت های آن در کنار ضرورت های پرداختن به موضوع ، می تواند شهروندان را در همراهی با مدیریت شهری در مسیر صحیح و مشخصی قرار دهد.
در رهگذر این حرکت بزرگ و در جمع آوری ایده های شهروندان می توان امید به خلاقیت و نوآوری هایی داشت که برخاسته از تجربه و دانشی است که سال ها در بین شهروندان شکل گرفته و اکنون قابلیت های اجرایی بالایی نیز دارد. و اگر بخواهیم صرفا از پشت درب های بسته سازمانی و با اتکاء به دانش اکادمیک به این راه حل ها دست یابیم سال ها زمان خواهد برد و هزینه های فراوانی نیز به دنبال خواهد داشت.
نظام های دریافت ایده در شهرها راه حلی است که می تواند راه ارتباطی با شهروندان را کوتاه نموده و تجربه و دانش شهروندان را در مسیری مشخص ، علمی و کاربردی برای مشارکت بیشتر ایشان فراهم آورد. این نظام با تمرکز بر تعریف یک مسئله و مشکل شهری دریک بازه مشخص می تواند از پراکنده گویی جلوگیری نموده و قدم به قدم در حل چالش های شهر به پیش رود.
در شهرداری مشهد نیز (( نظام ایده شهر )) با بهره گیری از فناوری های نوین در دریافت پیشنهادات و ایده های شهروندان و درهمین قالب (تعریف مسئله و سپس دریافت راه حل ) می کوشد تجربیات و دانش شهروندان را دریافت نموده و از سوی دیگر مدیران شهری را که مشتاقانه به دنبال راه کارهای بدیع و خلاقانه در حل این مسائل و چالش ها هستند همراهی نماید.