ارژنگ حاتمی | هرچند فیلم «برو بیرون» (Get Out) فیلمی ترسناک محسوب میشود، جنس ترسش نه از آن مدلهایی است که طرف اره را بردارد و یک آدم بیچاره را ریز ریز کند و نه جنس ترسناک بودنش آنطور است که کارگردان برای کاهش هزینه برق، چراغها را خاموش کند و یک جن پشت در اتاق مخفی شود و یکهو پخ بگوید و شما ۲ متر به هوا بپرید! «برو بیرون» فیلمی است که کارگردان با درایتش باعث ترس بیننده میشود، یک فیلم باکلاس که باید بادقت دید. در این فیلم هیچ دیالوگی اتفاقی نیست، هیچ صحنه اضافهای وجود ندارد و در انتها کارگردان بسیار هنرمندانه این پازلها را کنار هم میچیند و شما را شگفتزده میکند.
«برو بیرون» پدیده اکران بهار سال ۲۰۱۷ سینمای جهان لقب گرفت و یکی از تحسینشدهترین فیلمهای ترسناک تاریخ سینما شناخته میشود. داستان این فیلم درباره کریس واشنگتن (دنیل کالویا) و رز آرمیتاژ (الیسون ویلیامز) است، یک زوج که آخر هفته سری به خانه والدین رز در بیرون از شهر میزنند. در ابتدا کریس به این علت که خانواده رز چیزی درباره سیاهپوست بودن او نمیدانند حس خوبی درباره این سفر ندارد.
بهتر است ادامه فیلم را خودتان ببینید، فیلمی که هر ثانیهاش تعلیق دارد و جذاب است، فیلمی که بیش از آنکه در ژانر وحشت جای بگیرد، معمایی و روانشناختی محسوب میشود. «برو بیرون» علاوه بر تحسین منتقدان و تماشاگران، نامزد و برنده جوایز متعددی از جشنوارهها و مراسم مختلف سینمایی شده است. در نوزدهمین دوره جوایز اسکار، فیلم در ۴ رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی نامزد دریافت جایزه اسکار بود که در نهایت موفق شد تنها جایزه بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را برای جوردن پیل به خود اختصاص دهد.