فصل چهارم «زخم کاری» چگونه به پایان می‌رسد؟ + فیلم جعفر یاحقی: استاد باقرزاده نماد پیوند فرهنگ و ادب خراسان بود رئیس سازمان تبلیغات اسلامی کشور: حمایت از مظلومان غزه و لبنان گامی در مسیر تحقق عدالت الهی است پژوهشگر و نویسنده مطرح کشور: اسناد تاریخی مایملک شخصی هیچ مسئولی نیستند حضور «دنیل کریگ» در فیلم ابرقهرمانی «گروهبان راک» پخش «من محمد حسن را دوست دارم» از شبکه مستند سیما (یکم آذر ۱۴۰۳) + فیلم گفتگو با دکتر رسول جعفریان درباره غفلت از قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در ایران گزارشی از نمایشگاه خوش نویسی «انعکاس» در نگارخانه رضوان مشهد گفتگو با «علی عامل‌هاشمی»، نویسنده، کارگردان و بازیگر مشهدی، به بهانه اجرای تئاتر «دوجان» مروری بر تازه‌ترین اخبار و اتفاقات چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر، فیلم‌ها و چهره‌های برتر یک تن از پنج تن قائمه ادبیات خراسان | از چاپ تازه دیوان غلامرضا قدسی‌ رونمایی شد حضور «رابرت پتینسون» در فیلم جدید کریستوفر نولان فصل جدید «عصر خانواده» با اجرای «محیا اسناوندی» در شبکه دو + زمان پخش صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۱ آذر ۱۴۰۳ فیلم‌های سینمایی آخر هفته تلویزیون (یکم و دوم آذر ۱۴۰۳) + زمان پخش حسام خلیل‌نژاد: دلیل حضورم در «بی‌پایان» اسم «شهید طهرانی‌مقدم» بود نوید محمدزاده «هیوشیما» را روی صحنه می‌برد
سرخط خبرها

چقدر نیازمند «حبیبی»‌ها هستیم

  • کد خبر: ۱۲۴۷۲۹
  • ۱۷ شهريور ۱۴۰۱ - ۱۴:۴۴
چقدر نیازمند «حبیبی»‌ها هستیم
علیرضا حیدری - روزنامه‌نگار

چقدر دلمان لک زده است برای یک مجله طنز قوی و کاربلدی که دست کم هفته‌ای یک بار ما را هم بخنداند و هم بگریاند. نمی‌دانم چرا یاد زنده یاد حبیبی افتادم که هم رئیس فرهنگستان بود و هم معاون اول رئیس جمهور. مردی که وقتی خبر درگذشتش را شنیدیم یاد «گل آقا» افتادیم. اصلا نمی‌شود چهره حبیبی را دید و نام او را شنید و یاد «گل آقا» و کیومرث صابری نیفتاد. صابری سال‌ها بود که با دکترحبیبی سر و سری داشت.

یادم می‌آید یک روز در صفحه اول گل آقا، کاریکاتوری کشیده شده بود و گربه‌ای را نشان می‌داد که چند مجله «گل آقا» را نگاه می‌کرد؛ ولی از قضا در آن چند شماره عکس حبیبی روی جلد نبود و گربه با حیرت تمام پرسیده بود: «پس کو حبیبی؟»

گویا گل آقا بدون حبیبی معنا و مفهوم نداشت. آیا این برای سنجش متانت، بزرگی، گذشت، خویشتن داری و شکیبایی و در عین حال میدان دادن به طنز کافی نبود؟

به راستی چقدر مدارای مردی در جایگاه و قدرتی که زنده یاد دکترحبیبی داشت، برای دیگران الگوست. هیچ گاه از تندی نیش‌های زننده شاغلام و گل آقا در امان نبود؛ اما اخم به چهره نمی‌آورد. چقدر آن مرد شکیبا می‌توانست میدان بدهد به طنزنویسان تا امیدوارانه و بی دغدغه عیب‌ها را ببینند و به تازیانه طنز بگیرند و چقدر ظرفیت و آستانه تحمل مدیران را بالا و بالاتر می‌برد. حبیبی البته خودش هم دستی در شعر و شاعری داشت و گاهی با اسم مستعار «بنده خدا» برای این نشریه شعری می‌فرستاد.

حضور زنده یاد حبیبی چنان در گل آقا مشهود بود که کتابی با عنوان «دکترحبیبی در گل آقا» منتشر شد. در این کتاب گزیده‌ای از ۱۲سال کاریکاتور‌های روی جلد گل آقا که حبیبی جلدنشین آن بود چاپ شده است. گل آقا‌ها و حبیبی‌ها که بیشتر باشند، عیب و ایراد‌ها هم در فضایی سالم نشان داده می‌شود. یادمان باشد پوشاندن عیب‌ها گاهی موجب عفونی ترشدن آن‌ها می‌شود. گل آقا‌ها و حبیبی‌ها به سلامت جامعه و نظام مدیریتی کمک می‌کنند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->