همسر آیت‌الله عبادی، امام جمعه سابق مشهد دارفانی را وداع گفت تصویب برنامه‌های رفاهی و ورزشی کارکنان شهرداری مشهد در سال ۱۴۰۴ توضیحات سرپرست سفارت ایران در کابل درباره بازگشت مهاجران و رابطه تهران_ کابل معاون اجتماعی شهرداری مشهد: یکی از دلایل اصلی طلاق، کمبود اطلاعات زوجین درباره مهارت‌های زندگی است شهردار مشهدمقدس: کار تیمی و تعامل، عامل تسهیل فرآیند‌های مدیریتی است مسئول سازمان بسیج شهرداری مشهد: روحیه بسیجی، می‌تواند بدون هیچ‌گونه وابستگی سیاسی در خدمت آرمان‌های انقلاب اسلامی باشد حاجی‌بگلو: برای کمک به مدیریت شهر از همه ظرفیت‌ها استفاده می‌کنیم| شرایطی نیست که بر اختلاف‌نظر‌ها تمرکز کنیم قصه شهرکی ۴۵ ساله در همسایگی «نخودک» مشهد واکنش رئیس شورای عالی استان‌های کشور به اظهارات عجیب عضو شورای شهر رشت درباره درخواست ترور پزشکیان اول مرداد، زمان آغازبه‌کار مجدد نمایشگاه بین‌المللی مشهد | بزرگ‌ترین رویداد نمایشگاهی صنعت ساختمان کشور به مشهد می‌آید قیمت افغانی به تومان و دلار، امروز (چهارشنبه ۱۸ تیرماه ۱۴۰۴) سخنگوی شورای اسلامی شهر مشهد خبر داد: تمدید مهلت مصوبه مشوق‌ها و پروانه‌های ساختمانی بافت آبکوه تا پایان سال ۱۴۰۴+ فیلم اختصاص ۲۳ هزار میلیارد ریال برای مقابله با تنش آبی در خراسان رضوی عضو شورای اسلامی شهر مشهد: نباید با پول مردم، هیئت سکولار تغذیه شود رئیس شورای اسلامی شهر مشهد: باوجود محدودیت‌ها، هیچ خدمتی را در شهر تعطیل نکردیم مناسب‌سازی ۴۵۰ بوستان در مشهد برای توانیابان | اختصاص ۱۲۳ میلیارد ریال برای بهبود زیرساخت‌های ویژه افراد دارای معلولیت در بوستان‌ها بعد از ۲۱ روز آلودگی، بالاخره هوای کلانشهر مشهد سالم شد (۱۸ تیر ۱۴۰۴) حفاظت از درختان چنار خیابان کوهسنگی مشهد | کاشت ۱۰۰ اصله درخت روتبالی در این محور وزارت علوم خبر داد: پیگیری حقوقی ترور دانشمندان در مجامع بین‌المللی فرماندار مشهد تأکید کرد: ضرورت رعایت الگوی مصرف آب از سوی کشاورزان و واحد‌های تولیدی کاهش ۴۹ درصدی حجم ترافیک مشهد با احداث تقاطع غیرهم‌سطح امام حسن مجتبی(ع)
سرخط خبرها

قدم به قدم تا ملاقات غریب | روایتی از زائران و موکب داران امام رئوف(ع)

  • کد خبر: ۱۲۷۰۳۵
  • ۰۳ مهر ۱۴۰۱ - ۱۸:۲۸
قدم به قدم تا ملاقات غریب | روایتی از زائران و موکب داران امام رئوف(ع)
جاده های منتهی به مشهدالرضا(ع)، این روزها یکصدا عشق را فریاد می زنند. همه از راه های دور و نزدیک، پیر و جوان، سمت مضجع شریف شمس الشموس رهسپارند.

به گزارش شهرآرانیوز، این روز‌ها همه سرگرم ضیافتی آسمانی اند. نه سن و سال مطرح است و نه راه دور و نزدیک. نگاهشان که می‌کنی، چون اسپند روی آتش در جوش و خروشند. خستگی انگار یک شوخی است و گام‌ها هرچه به سمت مشهد نزدیک تر، استوارتر. این روز‌ها مشهد امام رضا (ع)، میهمان دارد.

مسیرمان را از ابتدای پل قائم آغاز می‌کنیم و راهی پلیس راه مشهد-چناران می‌شویم. مردم، دسته دسته یا فرد فرد راهی حرم مطهر رضوی هستند. از هر فاصله و زاویه‌ای که آنان را می‌نگریم، غباری اطرافشان را گرفته و چهره‌های آفتاب سوخته شان مصمم است به رسیدن به یار. آنان ایستادگان در غبارند.

در بین راه به اولین موکب می‌رسیم و می‌ایستیم. اولین چیزی که نظرمان را جلب می‌کند، نظم و انضباط حاکم بر محیط است. تعدادی نوجوان و جوان داوطلب که لباس «خادم الرضا (ع)» بر تن دارند، زائران پیاده را به استراحت و پذیرایی دعوت می‌کنند. برکت و فراوانی در موکب‌ها به چشم می‌خورد و کسی منتظر پذیرایی نمی‌ماند. کودکان سینی‌های شربت را بر دست گرفته بودند و پیادگان را سیراب می‌کردند. هرکس که شربتی می‌نوشید، آن کودک را به مهر و عطوفت خطاب می‌کرد و می‌گفت: «اجرت با آقا».

با موکب دار حاشیه بزرگراه پیامبراعظم (ص) به گفتگو نشستیم. حاج حسن آقا، مرد کشاورز و میانسالی بود که به اتفاق عهد و عیال و رفقای چندین و چند ساله اش، از سال ۱۳۸۷ تاکنون مشغول خدمت عزاداران محرم و صفر می‌باشد و اینک که گرد پیری بر سر و محاسنش نشسته بود، بی وقفه و بی خستگی به زوار کمک می‌کرد.

حاج حسن می‌گفت: از پنجشنبه بساط پذیرایی از زائران امام هشتم (ع) را علم کرده ایم و روزانه تا ۵ هزار زائر پیاده را پذیرایی می‌کنیم. از صبحانه تا شام، از میان وعده تا شربت و چای و جای استراحت، همه چیز را به پای زائران پیاده گذاشته ایم.

پیرغلام امام هشتم (ع) در مورد هزینه‌های موکب هم گفت: تمامی هزینه‌ها با خودمان است و هیئت ما با ۳۰ عضو فعال، تمام هزینه‌های موکب را تامین می‌کند و برایمان مهم است که زائران آقا آسایش و رفاه داشته باشند.

با حاج حسن و دوستانش خداحافظی کردیم و به راه خود ادامه دادیم. بازهم مردم و بازهم راهپیمایانی که گرمای جاده و مسافت طولانی را به عشق معشوق سپری می‌کردند. دیگر چیزی نمانده و میزبان چشم انتظار آنهاست. کمی جلوتر، یک کامیون نظرمان را در شانه خاکی جاده جلب نمود و به سویش رفتیم.

اعضای یک خانواده کوچک بودند. آش رشته و شربت و نان تعارف می‌کردند. هر از چند گاهی، هانشان را به ذکر صلوات بر آل الله مطعر می‌ساختند و از زوار پذیرایی می‌کردند. با مرد جوانی گفتگو کردیم که مشغول پذیرایی با شرب بود. می‌گفت: برای تمام زائران آقا، شفای عاجل و بهبود عزیزانشان را خواستارم. به ویژه پدر خودم که دردمند و در بستر بیماریست. دعایش کنید! دوباره رویش را به سمت مردم کرد و با گشاده رویی به پذیرایی اش ادامه داد.

دوباره حرکت کردیم و بازهم در بین راه به مواکب ریز و درشتی برمی خوردیم که بدون خستگی و وقفه، به زائران خدمت می‌رساندند. کمی جلوتر، موکب فراشان حرم امام رضا (ع) را دیدیم. فراشان، چند کیلومتر دورتر از ضریح معشوق، آمده بودند تا خاک پای عاشقان امام رئوف را توتیای چشم کنند و خادم آستان پرمهر رضوی در جاده‌های ولایت باشند.

رئیس کشیک فراشان حرم مطهر رضوی به ما گفت: روزانه تعداد بسیاری از زائران را پذیرایی می‌کنیم و مکان‌هایی را برای استراحت خانواده‌ها و اقامه نماز در نظر گرفته ایم. همچنین، درمانگاه کوچکی را برای درمان سرپایی زائران تدارک دیده ایم.

همینطور با آقای علم الهدی در محوطه گشت می‌زدیم و به درمانگاهی که از آن سخن گفته بود رسیدیم. کودکی تنها که انگار گم شده بود و بیم مسمومیت غذایی اش می‌رفت، تحت مداوای پزشک درمانگاه قرار گرفته بود. از آمپول می‌ترسید و توان صحبت کردن نداشت. خادمان رضوی گرد او جمع شده بودند و از او مراقبت می‌کردند تا آنکه مادرش پیدا شد و خوشبختانه با دارو‌هایی که تجویز شد، مادر و پس به غافله عشق بازگشتند و سفرشان ادامه یافت.

از فراشان هم خداحافظی کردیم و به راه ادامه دادیم. دیگر چیزی تا پلیس راه باقی نمانده بود که موکب سلامت نظرمان را جلب کرد. این مواکب، تحت نظارت دانشگاه علوم پزشکی مشهد خدمت می‌کنند و تکنسین‌های اورژانس به صورت شبانه روزی مشغول فعالیت هستند. از درمان سرپایی تا اعزام مصدومان به مراکز درمانی، از جمله وظایفشان بود و از رانندگان تقاضا داشتند در این روزها، خیلی با سرعت رانندگی نکنند و مراقب زائران پیاده باشند.

آخرین ایستگاه، موکب امام رضا (ع) بود که کمی پایین‌تر منزل آباد، خیمه و خرگاهی عظیم تدارک دیده بودند و زائران را پذیرایی می‌کردند. همه چیز در این موکب بود، از اتاق ماساژ و طب سنتی تا کفاشی و سلمانی و نمازخانه و چادر‌های استراحت و پذیرایی.

مدیر این موکب می‌گفت بیش از ۲۴ سال است که خدمت می‌کنیم و همه سال در انتظاریم تا این ایام فرا رسد و چشممان به زائران آقا و مولایمان باز شود. اینجا هرکس که حاضر است، به میل و عشق خود آمده و از تلاش و خدمت خسته نمی‌شود. موی مان در این راه سفید شد، اما دل انسان دلداده به اهل بیت، همیشه جوان و پر شور است.

ما هم دقایقی نشستیم و به استراحت پرداختیم تا کمی از خستگی ۶ ساعت تهیه گزارشمان برطرف شود. در راه که باز می‌گشتیم، شعر زیبای قیصر امین پور مدام در ذهنم می‌پیچید که در وصف امام رضا (ع) سرود:‌

«ای کاش من هم عبور تو را دیده بودم                               کوچه‌های خراسان تو را می شناشند»


زائران پیاده امام رضا (ع) شاید عبور او را ندیده باشند، اما سراغ معشوق را از کوچه‌هایی می‌گیرند که او را می‌شناسند. اکنون از پنجره به گنبد طلای امام رضا (ع) خیره شده ام. ما صاحب چه گنج بزرگی هستیم و چقدر آدم‌های خوشبختی در این دنیاییم که هم محله‌ای امام رضا (ع) هستیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->