شعر افشین علا خطاب به رژیم صهیونی | عاقبت بیت‌المقدس را رها خواهیم کرد فریبرز عرب‌نیا: ترجیح می‌دهم در کنار مردم کشور عزیزم باشم + فیلم سریال محرمی «جایی برای همه» روی آنتن شبکه دو + زمان پخش آمار فروش سینماها در روزهای جنگ بین اسرائیل و ایران اکران سیار فیلم‌های کودکانه در مشهد کارگردان فیلم بعدی «جیمز باند» مشخص شد «کاتیا فولمر» ایران‌شناس آلمانی درگذشت فصل پایانی سریال «اسکویید گیم» در راه است تکرار سریال «مختارنامه» از شبکه آی‌فیلم (محرم ۱۴۰۴) + زمان پخش قدردانی سخنگوی پلیس از اصحاب قلم در دوران جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران | عزیزان رسانه، گل کاشتید، دستانتان را می‌بوسم برنامه‌های حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد برای جبران خسارات گروه‌های موسیقی و نمایشی اجرای باشکوه ارکستر سمفونیک تهران در میدان آزادی حسام خلیل‌نژاد، بازیگر سینما و تلویزیون: اگر امروز هنری هست، میراث شهیدان است فیلم‌های آخر هفته تلویزیون (۵ و ۶ تیر ۱۴۰۴) + شبکه و زمان پخش سیمای محرم ۱۴۰۴ | معرفی برنامه‌های ویژه تلویزیون همراه با زمان پخش چرا توزیع سریال «شکارگاه» به تعویق افتاد؟ فرصت تماشای فیلم با قیمت نیم‌بها تا کی ادامه دارد؟ شعر‌هایی به‌مثابه موشک | شاعران مشهدی در کنار مدافعان وطن ایستادند
سرخط خبرها

دیروز بر شانه بردم تابوت هم سنگرم را

  • کد خبر: ۱۲۷۱۰۳
  • ۰۴ مهر ۱۴۰۱ - ۱۶:۰۲
دیروز بر شانه بردم تابوت هم سنگرم را
مرور چند شعر با موضوع شهید و دفاع مقدس، اثر محمدکاظم کاظمی | زهرا محدثی خراسانی - شاعر و پژوهشگر

محمدکاظم کاظمی، متولد ۱۳۴۶ و از شاعران تأثیرگذار و مطرح مهاجر است که از نوجوانی در مشهد ساکن است.

کاظمی بر شاعران نسل جوان کشور، به ویژه شاعران خراسان، تأثیر بسیار داشت و سال هاست که مسئولیت آموزش و نقد شعر آثار این گروه را عهده دار است. یکی از غزل‌های معروف محمدکاظم کاظمی با عنوان (مسافر)، در کتاب‌های درسی دانش آموزان دبیرستان چاپ شده است.

برخی از آثار منتشرشده این شاعر عبارتند از:
«پیاده آمده بودم»، «شعر مقاومت افغانستان»، «روزنه»، «ده شاعر انقلاب»، «گزیده ادبیات معاصر»، «شمشیر و جغرافیا» و...

مسافر
و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
به دنبال دفترچه خاطراتت
دلم گشت هر گوشه سنگرت را
و پیدا نکردم در آن کنج غربت
به جز آخرین صفحه دفترت را
همان دستمالی که پیچیده بودی
درآن مهر و تسبیح و انگشترت را
همان دستمالی که یک روز بستی
به آن زخم بازوی هم سنگرت را
همان دستمالی که پولک نشان شد
و پوشید اسرار چشم ترت را
سحرگاه رفتن زدی با لطافت
به پیشانی ام بوسه آخرت را
و با غربتی کهنه تنها نهادی
مرا، آخرین پاره پیکرت را
و تا حال می‌سوزم از یاد روزی
که تشییع کردم تن بی سرت را
کجا می‌روی؟‌ای مسافر! درنگی
ببر با خودت پاره دیگرت را

درخت تناور
دیروز بر شانه بردم تابوت هم سنگرم را‌
می‌شویم از حیرت امروز چشمان ناباورم را
باور نمی‌کردم، امّا روزی بیاید که باید
از زیرِ خرواری از خاک پیدا کنم کشورم را
آویختیم از درختان نعش کسان را که دیروز
آویختند از درختان موی سر مادرم را
آه‌ای درخت تناور! بیمت مبادا، که دیدیم
صد بار کوبید و نشکست این سنگ، بال و پرم را
آه‌ای درخت تناور! بر خود ملرز این زمستان
بر شانه هایت بینداز تنها لباس برم را
دیروز اگر شاخه هایت یک لحظه خَم می‌شد از برف
کی می‌توانستم امروز بالا بگیرم سرم را؟

از دهان تفنگ
اگر پسند و اگر ناپسند، می‌گویم
نگفته بودم و اینک بلند می‌گویم
نگفته بودم و جنگ است بعد از این سخنم
و از دهان تفنگ است بعد از این سخنم
نگفته بودم و خشکیده سالی آمده بود
و ابر، ابر نبود، آسمان کپک زده بود
نگفته بودم و دیدم درخت بود و دعا
درشت خویی ایام سخت بود و دعا
نگفته بودم و دیدم که در دعای درخت
زبان سرخ درخت اند میوه‌های درخت
دعا قبول شد آری، صدای باران بود
و قطره‌ها که ملخ می‌شدند وقت فرود
نگفته بودم و دیدم که نان دهان را بست
غرور پرواز، در‌های آسمان را بست
نگفته بودم و سیمرغ‌ها شغاد شدند
برادران سر تقسیم حق زیاد شدند
نگفته بودم و جنگ است آنچه می‌گویم
برای اهل فرنگ است آنچه می‌گویم:
ملخ چکید اگر از آسمان، شما کردید
فرو نشست اگر آتشفشان، شما کردید
درخت و مزرعه را نیمه جان شما کردید
و دنده‌های مرا نردبان شما کردید
فرشته بودید، آن گونه‌ای که شیطان بود
و مرد، خاصه در آنجا که خوردن آسان بود
برادری به زبان بود، ما ندانستیم
فقط به خاطر نان بود، ما ندانستیم

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->