یک صبحانه مردانه با زرافه‌ها! | نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافه‌ها» سروش صحت نمایش فیلم «چارلز دیکنز، مردی که سرود سال نو را نوشت» به مناسبت روز کتاب و کتاب‌خوانی + زمان پخش مستند «پاسخ» و ناگفته‌هایی از عملیات‌های وعده صادق در شبکه سه + زمان پخش تئاتر خیابانی در اولویت دوم قرار دارد | گلایه‌های  کارگردانان بخش خیابانی جشنواره استانی تئاتر خراسان رضوی ترس جهان از ترامپ بازار کتاب را تکان داد «پلان آخر بازی» در جشنواره تورین ایتالیا جایزه بوکر ۲۰۲۴ به چه کسی می‌رسد؟ وضعیت سریال‌های جدید تلویزیون از زبان رئیس مرکز سیمافیلم تجلی «رمضان»، «حماسه» و «مقاومت اسلامی» در رویکرد محتوایی استقبال از بهار ۱۴۰۴ جزئیات برگزاری جشنواره هنر‌های شهری ۱۴۰۴ مشهد | پراکندگی عادلانه آثار هنری در شهر + فیلم پرده پایانی سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استانی خراسان رضوی (رضوان) | راه‌یابی ۳ نمایش به جشنواره تئاتر فجر + اسامی برگزیدگان «ساعت ۶ صبح» مهران مدیری در جشنواره فیلم دریای سرخ عربستان دلیل قطع همکاری «گری لینکر» مجری معروف با بی‌بی‌سی چیست؟ تریلر فصل سوم انیمیشن «چه می‌شود اگر...؟» منتشر شد + فیلم «ماموریت: غیرممکن» تام کروز اکران می‌شود + فیلم رونمایی از کتاب «بی‌تا» | روایتی از زندگی بیتا فرهی + عکس «خرِ لَنگ» به روایت کیانوش عیاری شبی برای بدلکاران سینمای ایران
سرخط خبرها

قدر گل بلبل شناسد قدر پیغمبر علی

  • کد خبر: ۱۲۹۴۰۵
  • ۲۱ مهر ۱۴۰۱ - ۱۳:۲۷
قدر گل بلبل شناسد قدر پیغمبر علی
مادربزرگِ مادری ما گاهی وقت‌ها یک آس‌هایی از این‌جور مَثَل‌ها رو می‌کند که کسی توقعش را ندارد.

قدر گل بلبل شناسد، قدر پیغمبر علی

توی ادبیات، ضرب‌المثل‌ها یا بیت‌ها و مصرع‌های کنایه آمیزی هست که لابد قرن‌هاست سر زبان‌ها افتاده و معروف شده.
خیلی از این بیت‌ها و مصرع‌ها هم برش‌های کوچکی از یک شعر بلند است که این بخشَش خوش‌اقبال بوده و سر زبان افتاده، ولی یک بیتِ پس و پیشش را هم کسی‌ نمی‌داند.

انگار همین برش یک حرفی داشته که ایرانی‌ها از همان قدیم فکر کرده‌اند باید گفته شود، ولی حالا چهار کلمه قبل‌تر و بعدترش شاعر چه گفته، برای کسی مهم نیست!

این مقدمه را گفتم که بگویم مادربزرگِ مادری ما گاهی وقت‌ها یک آس‌هایی از این‌جور مَثَل‌ها رو می‌کند که کسی توقعش را ندارد.

یعنی یک ضرب‌المثل مشهور را چنان به ترکیب پس و پیشش می‌ریزد روی دایره که نمی‌فهمی واقعاً همین بوده یا نه.

مثلاً هزار بار گفته‌اند که «سالی که نکوست، از بهارش پیداست».

بعد ایشان یک بار رو می‌کنند که از پسِ این مصرع پرکاربرد، یک مصرع پرکاربرد دیگر هم وجود داشته که حالا لابد همه یادشان رفته. از این‌قرار که «سالی که نکوست از بهارش پیداست/ خواهر که نکوست از بَرارش پیداست».

یعنی که نه‌تن‌ها سال خوب از بهار معلوم می‌شود، که شخصیت خواهر و برادر هم یک ربط‌هایی به همدیگر دارد!

یا آسِ مشهور دیگر ایشان، تکمله‌ای (!) است بر مَثَل مصطلح «قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری». ایشان این مَثُل را این طور تکمیل می‌کنند که «قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری/ قدر گل بلبل شناسد، قدر پیغمبر (ص)، علی (ع)»؛ و البته همیشه این تکمله‌ها، طوری است که آدم نمی‌فهمد الان این بیت، مال همان شاعر اولیه است یا خیالات و قریحه‌های اهالی روستای پدری ما این‌ها را ساخته و پرداخته است.

انصاف بدهید که این دومی احتمالاً به صواب نزدیک‌تر است. نیست؟

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->