دهه کرامت باید با نشاط دینی، خدمت اجتماعی و معرفت‌افزایی همراه باشد اعزام سفیران کریمه‌اهل‌بیت(س) به ۳۰ استان در ایام دهه کرامت ۱۴۰۴ ممنوعیت موقت صدور ویزای عمره برای ۱۴ کشور تأکید دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلام درباره ضرورت اخلاق‌مداری در استفاده از هوش مصنوعی همایش علمی آشنایی با اختلالات اوتیسم در دانشگاه امام رضا (ع) برگزار شد همت خادمان امام رضا(ع) در آزادی زندانیان جرائم غیرعمد طرح مهد‌الرضا(ع) در ۳ قاره جهان اجرا می‌شود رونمایی از پوستر جشنواره جلوه‌های عاشقی چهارمین همایش بین‌المللی «الهیات اربعین» ۱۷ خرداد ۱۴۰۴ برگزار می‌شود توهین به مذاهب اسلامی سبب ایجاد شکاف در پیکره جامعه مسلمین می‌شود دنیادار باش، دنیاپرست نباش! برگزاری چهارمین اجلاس بین‌المللی نخبگان منابر شیعه | پیراهن خوانی را از اول محرم شروع می کنیم معجزه همیشه تازه | قرآن کریم به‌گفته رسول خدا (ص)، اثری است که همواره زنده است شرکت هواپیمایی هما پرواز‌های حج را از ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۴ آغاز می‌کند کتاب «ده کیلومتر از زمین»، خاطرات خبرنگار زن از دل تکفیری‌ها، منتشر شد پیام تسلیت مدیر حوزه‌های علمیه درپی درگذشت حجت‌الاسلام‌والمسلمین عالمی ۵۰ هزار مسجد در کشور، میزبان جشن‌های دهه کرامت ۱۴۰۴ توزیع بیش از ۲ میلیون بسته متبرک نمک، برنج و نبات در دهه کرامت ۱۴۰۴ واکنش آیت‌الله حسینی‌بوشهری به حرمت‌شکنی در شام شهادت امام‌صادق(ع) بازگشت نشاط فرهنگی به مساجد با اعتبار «تقویت بنیه فرهنگی استان‌ها» | خراسان رضوی، در اولویت نخست حمایت
سرخط خبرها

دیگر از گم شدن نمی‌ترسم

  • کد خبر: ۱۳۵۰۸۰
  • ۱۹ آبان ۱۴۰۰ - ۱۴:۵۸
دیگر از گم شدن نمی‌ترسم
ملیحه جهان بخش - روزنامه نگار

رها شدن... گم شدن... در ازدحام آدم‌هایی که همه غریبه هستند، سراسیمه به این سو و آن سو دویدن، حس وحشت و استیصال و سرانجام گریستن... نمی‌دانم تابه حال بچه‌ای را که در حرم گم شده است، دیده اید؟ یا شاید خودتان در سالیان کودکی، تجربه اش کرده باشید؛ سرانجامی که اغلب اوقات با کمک خادمان حرم برای پیدا کردن والدین، ختم به خیر شده و وحشت کودک در آغوش والدینش به آرامش تبدیل شده است که شاید تا سال‌ها از یاد نرود. من این اتفاق را بار‌ها در طول این سال‌ها در حرم دیده ام.

اما گم شدن، اتفاقی منحصر به کودکی نیست؛ چه کسی می‌تواند بگوید در این روزگار عجیب وغریب، حس گم شدن را در بزنگاه حساسی تجربه نکرده است؟ زمانی که تصور می‌کنی دستت از همه سو رها شده است و در ازدحام آدم‌ها جز چشم‌های غریبه، هیچ آشنایی نیست.

نقطه‌ای که دیگر تشخیص راه‌ها برایت ممکن نیست و استیصال پیدا کردن راه، سراسیمه و کلافه ات می‌کند و به قول حافظ: «از هر طرف که رفتم، جز وحشتم نیفزود.» اما من هر زمان این حس را تجربه می‌کنم، خیال می‌کنم همان کودک گمشده ام.

خیال می‌کنم در این شهر جز یک خانه آشنا هیچ راهی را بلد نیستم. دیگر سراسیمه به این سو و آن سو نمی‌دوم و به در این خانه و آن خانه نمی‌زنم. در این شهر، صاحبِ خانه‌ای را می‌شناسم که پناه همه آدم‌هایی است که روزی، جایی و در نقطه‌ای از زندگی در تعلیق رها شدن، گم شده اند.

فرقی نمی‌کند دیگر به کدام صحن حرم بروی و کدام کنج حرم را انتخاب کنی. آن آغوش امن کودکی ها، نقطه پایان همه گم شدگی‌ها در حریم این حرم امن است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->