کتابها و رساله هایى که به اهلبیت (ع) نسبت داده شده است، انواع مختلفی دارند. برخی از آنان کتابهایی است که از سخنان ایشان گردآوری شده، برخی از کتابها توسط خود ایشان نوشته شده و در اختیار عموم قرار گرفته اند، ولی برخی کتابها برای خود پیشوایان معصوم بوده و از امامی به امام دیگر منتقل میشده است. این کتابها در اختیار عموم نبوده و از اسرار و ودایع امامت است. یکی از معروفترین این کتابها، مصحف حضرت فاطمه (س) است که نشاندهنده جایگاه رفیع حضرت فاطمه (س) در نزد خدای متعال است.
مراد از مصحف حضرت فاطمه (س)، قرآن حضرت فاطمه (س) نیست و حتى در برخى روایتها تأکید شده است که در مصحف حضرت فاطمه (س) چیزى از قرآن مجید وجود ندارد. (بصائر الدرجات، ص ۱۷۴.)
در برخى روایات نیز آمده است که احکام حلال و حرام در آن وجود ندارد. (کافى، ج ۱۱، ص ۲۴۱.)
به عبارت دیگر، مصحف حضرت فاطمه (س) یک کتاب فقهی نیست، بلکه بالاتر از اینگونه اطلاعات است و آن عبارت است از چیزى که کسى آن را نخوانده، نشنیده و ندانسته و جز خداوند متعال از اسرار و رازهاى آن اطلاعى ندارد و آن علم و دانش آینده است.
ابوعبیده که از راویان حدیث امام جعفر صادق (ع) است، میگوید: برخى اصحاب امام صادق (ع)، پرسشهایى از ایشان کرده و پاسخهاى خویش را یافتند و پس از آن درباره مصحف حضرت فاطمه (س) پرسیدند. آن حضرت مدتى سکوت کردند و سپس فرمودند: بهدرستى که حضرت فاطمه (س) پس از رحلت رسول خدا (ص) به مدت ۷۵ (یا ۹۵) روز بیشتر باقى نماندند و در این مدت بهدلیل رحلت پدرشان بسیار اندوهگین بودند.
جبرئیل بر ایشان نازل میشد و مصیبت پدرشان را بر ایشان تسلیت گفته و وى را آرامش خاطر میداد و او را از مقام پدرشان و مکان ایشان در بهشت با خبر میکرد. همچنین آنچه بر فرزندان و نوادگان حضرت پس از وفات ایشان میگذرد، به اطلاع ایشان رساند و امام على (ع) همه اینها را براى حضرت فاطمه (س) مینوشتند. این، همان مصحف حضرت فاطمه (س) است. همچنین در روایتى از امام صادق (ع) آمده است: مصحف حضرت فاطمه (س) در آن است هر چیزى که در آینده واقع شود. همچنین در آن است، اسامى تمام کسانى که تا پایان دنیا، حکومت مییابند و به زمامدارى میرسند. (روضه الواعظین، ص ۲۱۱؛ الخرائج و الجرائج، ج ۲، ص ۸۹۴.)
با توجه به روایتهاى فوق و دیگر روایتهامشخص میشود که مصحف حضرت فاطمه (س) درباره رویدادها، حوادث، تغییر و تحولات سیاسى و اجتماعى است که از آن تاریخ تا آخرالزمان به وقوع خواهد پیوست و در حقیقت پیشگوییهاى صادق و راستین آن حضرت (س) از آینده و آیندگان است و میتوان گفت که این کتاب، تقویم اهلبیت عصمت و طهارت (ع) است. بدین بابت امامان معصوم (ع) با نگاه به آن، واقعهاى را پیشگویى کرده و یا ماجرایى را نفى و اثبات مىکردند.
برای مثال امام صادق (ع) در روایتى فرمودند: در سال ۱۲۸ هجرى، زندیقها آشکار خواهند شد و این را با نگاهکردن به مصحف حضرت فاطمه (س) به دست آوردم. (کافى، ج ۱، ص ۲۴۰.) پیشگویى امام صادق (ع) راست و درست بود، زیرا در آن هنگام که حکومت بنىامیه به سوى اضمحلال و نابودى پیش میرفت و حکومت بنیعباس در حال انعقاد بود، بسیارى از عقاید انحرافى و باطل، بهویژه مادیگرایى در جامعه مسلمانان بروز و ظهور کرد.
هماکنون مصحف حضرت فاطمه (س) توسط حضرت حجتبنالحسن (عج) نگهداری و مورد استفاده واقع میشود و هیچگاه در اختیار نااهلان و نامحرمان قرار نمیگیرد. این مصحف بهقدری مهم است که یکی از نشانههای معصوم، نگهداری از این مصحف قلمداد شده است. (من لایحضره الفقیه، ج۴، ص ۴۱۹)