دهلی نو محفل شاعرانه در پاسداشت حضرت زهرا(س) شد تأکید معاون وزیر فرهنگ در حمایت از تولید محتوای قرآنی در مناطق روستایی و عشایری آیت الله مکارم شیرازی: حوزه علمیه در استفاده از هوش مصنوعی پیشگام باشد مشکل معیشت طلاب حل شود | انتقاد از برخورد گزینشی رسانه‌ها نسبت به روحانیت مشهد، میزبان برگزاری دهمین کنگره ملی اعتکاف تجهیز کتابخانه آستان قدس رضوی به تولیدات پژوهشی بنیاد بین المللی امام رضا(ع) جشنواره «میقات» فرصتی برای شناسایی هنر زائران در ایام حج غسال ۸۰۰ شهید دفاع مقدس به فرزند شهیدش پیوست هزار و ۴۲۲ اثر به اجلاسیه سراسری نماز ارسال شد حماسه‌ساز حماس | درباره «شیخ احمد یاسین» نماد مقاومت فلسطین شرح جزئیات اولویت‌ها و هزینه اولیه ثبت‌نام حج ۱۴۰۵ داشته‌ها و نداشته‌ها ملاک محبت خداوند است؟! در پناه بی‌کرانگی | مروری بر نتایج رفتاری درباره توحیدباوری نمایشی که فاصله نسل‌ها را شکست تولیت آستان قدس رضوی: قهرمانی تیم‎‌های ملی کشتی، گسترش وحدت و همدلی را در جامعه رقم زد قطار مهربانی چه مکان‌هایی برای اقامه نماز مکروه است؟ سخن رهبر انقلاب درباره مجتهدان زن، صرف توصیه نیست بلکه الزام‌آور است «نقاره‌چی»؛ داستان زندگی زنده‌یاد احمد قوام شکوهی و پیوند تاریخ، حرم امام رضا(ع) و ادبیات نوجوان تولیت آستان قدس رضوی: رسالت علمای دینی، افشای توطئه‌های دشمنان و حفظ کیان اسلام است
سرخط خبرها

عبادتی به آسانی لبخند

  • کد خبر: ۱۵۲۵۸۴
  • ۱۱ اسفند ۱۴۰۱ - ۰۹:۵۸
عبادتی به آسانی لبخند
مهمان‌داری و سفره‌انداختن از رسم‌هایی است که به‌خوبی می‌توان ردپای سنت را در آن دید.

روز جمعه که بابا حیاط را آب‌پاشی و جارو می‌کرد و فرشی روی تخت کنار باغچه می‌انداخت، ما بچه‌ها گل از گلمان می‌شکفت؛ چون می‌دانستیم آب‌پاشی و جاروی حیاط مساوی است با حضور چندساعته گروهی از اقوام و آشنایان به همراه کودکانشان که همیشه بیشتر از آنچه فکر می‌کردیم طول می‌کشید؛ چون هیچ‌کس، نه کوچک‌تر‌ها نه بزرگ‌تر‌ها دوست نداشتند این حلقه مهربان و صمیمی فامیلی را ترک کنند.

حلقه‌ای که همیشه بنا نبود به شادی و خنده بگذرد و گاه صرف حل مشکلات دوست و آشنا یا رفع کدورتی هم می‌شد؛ اما هر چه بود پربرکت بود و آدم‌ها معمولا با دلی شاد و ذهنی آرام آن را درک می‌کردند و به امید جمعه‌ای دیگر و دورهمی دیگر می‌ماندند، چون قدیمی‌ها بیشتر از ما جوانان امروزی به اهمیت صله رحم واقف بودند و تا جایی که می‌توانستند از برکات آن بهره می‌بردند.

با نگاهی به اثرات این جمع‌های فامیلی به‌خوبی می‌توان پی به این سخن رسول اکرم (ص) برد که می‌فرمایند: «صله رحم از واجبات دین اسلام است و خداوند سبحان به اکرام ارحام و خویشان امر فرموده است.» (غررالحکم، ص ۴۰۶، ح ۹۲۹۰) واجبی که همیشه روی منبر‌ها به آن توصیه شده‌ایم و بناست گرهی از کار ما در گرفتاری‌های زندگی مدرن باز کند.

مهمان‌داری و سفره‌انداختن از رسم‌هایی است که به‌خوبی می‌توان ردپای سنت را در آن دید. چه از زاویه دید صله‌رحم و چه از بابت خیرات و نذورات. آن‌چنان که می‌دانیم حضرت فاطمه (س) و امام علی (ع) نیز به وقت بیماری فرزندانشان، نذر کرده و روزه گرفتند و آنچه در خانه داشتند، اطعام کردند. اطعامی که در سبک زندگی مردم تبدیل به سفره‌هایی به نام و یاد ائمه اطهار (ع) و بزرگان دین شده است. در کنار این سفره‌ها که معمولا با برگزاری مجلس ذکر اهل بیت (ع) همراه است، دوستی‌ها محکم‌تر شده، مشکلات برطرف شده، قهر‌ها تبدیل به آشتی شده و غریبه‌ها به دوستان جدید تبدیل شده‌اند.

از امام سجاد (ع) نقل شده است: «دو گام نزد خداوند، محبوب‌ترین گام‌هاست؛ گامی که در راه خدا برای تحقق لشکر اسلام (برای جهاد) برداشته شود و گامی به سوی خویشاوندی که با انسان قطع رابطه کرده است.» درباره پیوند صله رحم و مجلس اهل بیت (ع) و شکل‌گیری محافل ذکر اهل بیت (ع) و روضه‌های خانگی بیشتر از این می‌توان نوشت.

پیوندی که در ابتدایی‌ترین شکل خود منجر به انس بین دوستان و آشنایان شده و در حد اعلای خود می‌تواند به احیای امر امام (ع) ختم شود. مگر احیای امر، ولی جز نیکی‌کردن به خلق، دوستی با خویشاوندان، بازکردن گره از کار خلق و امر به معروف است. آن‌چنان‌که در کلام بزرگان دینی صله رحم، زبان خیر، روی خوش و لبخندزدن و هزاران صفت خوب توصیه‌شده، همه نمونه‌هایی از عبادت‌اند. عبادتی که گاه می‌تواند به آسانی یک لبخندزدن به دست بیاید و مورد قبول حق واقع شود.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->