تعطیلی تمامی تفرجگاه‌ها در خراسان رضوی تا روز یکشنبه (۱۸ خرداد ۱۴۰۴) تردد خودرو‌های سنگین در محور کلات-مشهد ممنوع شد (۱۶ خرداد ۱۴۰۴) ورود دانشگاه علوم پزشکی سبزوار به حادثه مرگ کودک جوینی حین «ختنه» واکنش پزشکی قانونی به شایعۀ تجاوز به مرحوم الهه‌حسین‌نژاد ۱۸۰ هزار نفر طی سه روز گذشته از مرز‌های کشور راهی عتبات عالیات شدند هشدار نارنجی وقوع سیلاب برای برخی از نقاط کشور صادر شد (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) آموزش و پرورش به دنبال عدالت آموزشی و کیفیت‌بخشی هشدار خودمراقبتی برای شهروندان مشهد صادر شد دستگیری قاتل محیط‌بان خائیز در بهبهان ویدئو| قاتل الهه حسین‌نژاد اعتراف کرد| جنایت سارقی شیطان‌صفت پیمانکار مقصر در حادثه مرگ دلخراش ۱۴ مسافر قطار مشهد-یزد ۲۰۰ میلیون تومان جریمه شد فروش اینترنتی مکمل‌های غذایی تعیین تکلیف شد مبلغ متناسب‌سازی حقوق بازنشستگان چقدر است؟ آیا مصرف مغزدانه‌ها در دوران بارداری ممنوع است؟  چند توصیه غذایی برای پیشگیری از سنگ کلیه آیا مصرف جگر خام باعث رفع کم‌خونی می‌شود؟ قرص ضدبارداری خطر حملات آسم را در زنان جوان افزایش می‌دهد اهدای عضو بیمار مرگ مغزی در مشهد به ۲ بیمار زندگی دوباره بخشید (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) هوای مشهد در شرایط ناسالم برای تمام گروه‌ها| شاخص کیفیت هوا به ۱۵۴ رسید (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) تمدید اعتبار کارت‌های هوشمند ملی تا پایان سال ۱۴۰۵ پژمان‌فر: اجرای قانون حمایت از جوانی جمعیت شاید موثر بوده، اما کافی نیست پیکر الهه حسین‌نژاد در بیابان‌های اطراف تهران پیدا شد | متهم به قتل مرحومه دستگیر شد + اولین تصاویر از متهمان آماده‌باش اورژانس مشهد در روز عرفه با استقرار گسترده تجهیزات و نیرو‌های امدادی (۱۵ خرداد ۱۴۰۴) ناگفته‌های علی اکبر صالحی از فرازوفرودهای صنعت هسته‌ای ایران | قدرت نسل امروز سانتریفیوژ‌ها ۵۰ برابر نمونه اولیه است تاکنون هیچ بیمارى واگیردارى بین زائران حج گزارش نشده است + فیلم یک کشته و ۸ مصدوم بر اثر تصادف در محور قم - اصفهان راه‌اندازی بیمارستان صحرایی عرفات برای خدمت به زائران صدور هشدار سطح نارنجی هواشناسی در خراسان‌رضوی (۱۴ خرداد ۱۴۰۴) | شهروندان مشهد منتظر بارش‌های رگباری باشند
سرخط خبرها

جنگ همیشگی ابوذر‌ها و «ابوزر»‌ها

  • کد خبر: ۱۸۱۷۳۸
  • ۰۸ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۱:۳۳
جنگ همیشگی ابوذر‌ها و «ابوزر»‌ها
برای رسیدن از آن روز‌های پرنشاط و پرامید به امروز راه دراز را با سرعت تمام پیموده‌ایم. اگر بگوییم سقوط آزاد کرده‌ایم، پربیراه نگفته‌ایم.

همه‌چیز داریم، اما هیچ‌چیز نداریم. این یک گزاره انتزاعی نیست. از قضا واقعیتی است که داریم آن را زیست می‌کنیم. به اطرافمان مطالعه‌وار عمیق شویم؛ بسیاری‌مان خانه داریم و بسیارترمان هم خودرو و باز بیشتر از این، از امکانات و مایحتاج یک زندگی معمولی برخورداریم.

یعنی حتی اگر چشم بر برخورداران جامعه هم ببندیم، باز اکثریت ما از یم سطح زندگی قابل قبول برخورداریم، اما احساسمان چنان است که هیچ نداریم. بدتر این، خود را در معرض تهدید‌های موهوم هم می‌دانیم. همین است که حالمان خوب نیست.

کمتر خوش‌حالی لبخند را مهمان کوتاه لحظه لب‌هایمان می‌کند، حال آنکه ما به یاد داریم روز‌های اول انقلاب را. از آنچه امروز در سیاهه امکانات است -تقریبا- هیچ نداشتیم، اما احساسمان این بود که همه‌چیز داریم. دلمان گرم بود و همین هم دستمان را برای یاری دیگران گرم و نگاهمان را گیرا می‌کرد.

برای رسیدن از آن روز‌های پرنشاط و پرامید به امروز راه دراز را با سرعت تمام پیموده‌ایم. اگر بگوییم سقوط آزاد کرده‌ایم، پربیراه نگفته‌ایم. چرایی‌اش را باید در علت‌های متعددی ببینیم که در این رهگذار، راهزن امید و آرامش ما شده است. اولین آن سبک زندگی اول انقلاب و ادبیات رفتاری و گفتاری ما بود که به‌زیبایی تمام ما را به فضیلت‌های اخلاقی آراسته بود. کم خود را ران ملخ می‌انگاشتیم و به بسم‌ا... الرحمن‌الرحیم برکت می‌دادیم و دیگران را هم بر سفره به افتخار مهمان می‌کردیم.

مسئولان و مردم، یک‌جنس‌بودن را باور داشتند و همدیگر را با عنوان پرشکوه و پرمهر برابر و خواهر می‌خواندند. مشکلات همدیگر را مشکل خود می‌دانستند و برای رفعش می‌کوشیدند. کم بودند کسانی که در این فضا دست به سوءاستفاده باز کنند. دست‌های آلوده در فراوانی دست‌های پاک مثل لکه سیاهی که بر پیراهن سفید به چشم می‌آید، در دیده‌ها می‌نشست و صاحب آن دست، از دل همه می‌رفت.

فرهنگ حاکم بر جامعه، به ادبیات قرآنی سامان یافته بود و کسی کمترداشتن و حتی نداشتن را کسر شأن انسانی خود نمی‌شمرد، بلکه ذیل مفهوم «مستضعفان» برای خود شناسنامه‌ای متشخص قائل بود که برخورداران را به بازی نمی‌گرفت. ارزش‌ها در تراز اسلام ناب محمدی تعریف می‌شد که ابوذر را بر «ابوزر»‌ها رفعت مقام می‌بخشید.

نظامات ارزشی، بر ارزش‌های انسانی استوار شد. چنین بود که کم ما برکت و خودمان کرامت داشتیم. اما در گذر روزگار در غفلت‌ها گرفتار شدیم. برخی متولیان امور، مسئولیت را با ریاست عوضی گرفتند و برخی مردم تیشه فرعون‌تراشی برداشتند و انحراف به باریکی مویی اتفاق افتاد و روزبه‌روز بیشتر شد و رسیدیم به امروز که به‌رغم شعار‌هایی که می‌دهیم، ارزش‌ها در اکثریت جامعه عوض شده است. پس طبیعی است که عوضی‌ها و خلق‌وخو‌های عوضی اشرافی دوباره تجدید حیات کنند.

آنچه امروز می‌کشیم و جز مصیبت نام دیگری ندارد، در همین تغییرات ارزشی شکل گرفته و قطورتر شده است. همین رفتار اشرافی است که مثل دندان بی‌خاصیت عقل، پت‌وپهن می‌نشیند و دندان‌های دیگر را هم از مسیر خارج می‌کند. مختلسان، عرصه را بر مخلصان تنگ می‌کنند. مترفین زاده‌شده از همان قبیله‌ای که به مفهوم قرآنی مستضعفان افتخار می‌کردند، بر قبیله پیشین شوریدند و باستی‌هیلزنشین شدند.

میان مسئولان و مردم فاصله‌ها افتاد. ادبیات برادری جایش را به جناب آقای دکتر و خانم مهندس و سردار و امیر و... داد. تغییر ارزش‌ها مثل یک کودتای تمام‌عیار همه‌چیز را زیرورو کرد. از مای انقلابی هم جز همان لباس نماند که بسیاری‌مان در درون به انقلابی دیگر دچار شدیم. این شد که کمبود‌ها بیشتر به چشم آمد، چنان‌که داشته‌های فراوان هم جای آن را پر نمی‌کند. رسیده‌ایم به اینجا که همه‌چیز داریم، اما انگار هیچ‌چیز نداریم. دلایل متعدد دیگری هم می‌شود فهرست کرد که از حوصله این مختصر خارج است. بماند برای وقتی دیگر...

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->